Menntskælingur - 01.01.1948, Síða 1

•'VUIW'
t %

: ’• ; i
f - \ - 7rr iw>-
\r V 7 p?
v ývj ; i
r s -
vílt<.y„

'S
jl*
•:t
•íí
t......
/? ii
í ; ?
•:3
fe,y f
it: 1
i*
iii il
* ;5
;í
j't iý
5‘ 'f;
í-; 5
;vj I
«>•
;t; *< ,1}. 4.
• 'fíWíSfc* ;Vi
f: í; ;
||\
;r- ;
..I »:i
'X
'A
v.
1.árgansur
K Y N N I N G.
lítsoföndur;
Xf
\ v
, í ‘
halfboginn og
áttir
allar
Akureyri, JANIÍAR 1948
-'■Y»vwh», tTrW«-*-Yr*J«rr**f
1 .tölublað*
8VIPIR SAHTÍBARMA.NNA"Í"
TFm''
Osa þykir hl^fða aÖ fylfeja blaði
þessu úr^hlaoi með nokkrum orðum. j
Munum ver kappkosta að gera það að í
vettvangi fyrir lett efni,en reyna I
aö forðast þras um dægurmál.Smásögurj
teikningar,ritgerðir og ljoð mun
vorða vel jpegið.
Um utkomu blaðsins er þao að segja, |
ao hun mun eirgöngu veroa háð
undirtektum lesenda-. I
3‘igi hyggjumst ver með utgáfu
þessari etja kappi við MUNINN,enda I
okkur ofvanið.Tilgangur vor er sá
Ginn að auka. meo þessu blaðakost
skölarxs og gera hann f jölbreyttari i
en hingað til hofir verið.
(5skum ver svo ■ öllum lesendum blaðs j
þessa árs og friöar.

Baldur Vilhelmsson,

Hugdetta,rituð í lífsleiða^
17 ára aldursins,
Tönaflöðio fyllir salinn.
Á. upphækkuðum palli fyrir miðjum |
s.alnum sitja fjörir ungir monn.
Lemur einn slághörpu,annar treöur
bumbu,sá þrioji blæs £ horn og sá j
•f jöröi í flautu. s i!
A :■ ölfinu stympast fölkio,fettir
sig og brettir.Þykir sá beztur,sem ori
leikinn £ að standa
sparlca löppunum ut £
- dans / ij
. Eins.taka mann grípur skepnueðlið s^ö
sterkum tökum., að hann hv£ar sem
þykir það aira-pnopo"f?
linn
foli o
ákaflega"gæjalegt1,1
í salnum er ys og þys,hlátrar og
rövl,
Við næata borð láta tveir hálffullir
strákar til s£n heyra.Þeir metast um
hvor hafi drukkio meira.Annar rekur
olnbogann £ glasið,sem er hálffu-llt
af blöndu ur flöskunni,sem er á
ö'ruggum stað,undir boröinu.
Stúrnir á svip horfa þeir á vökvann
lita borðdúkinn.SÍÖan^sellist annar
með höndina undir boröio.
Tvo Valas'h,fröken...
Syrpunni er lokiö og má nú ekki hoyra
mannsins mál fyrir traöki-okendunum,
sem t£nast að borðunum,
Má eg fá næsta dans l£ka?
áfjáður,skjálgur náungi beýgir sig
fyrir einni fraukunni,
Jú,me ð ánægj u,