Menntskælingur - 01.01.1948, Síða 8

8
M3KNT9K&LIKGUR
9 ' .
Bl.a’i.mot3?ð atendur nd sem hæzt
og gefa menn áhuga slnn fyrlr
íþrobtinnl til kynna irieð öskrum;
og ohljoðum 'í xþróttahúsi ilA.
pau k-völdjsem keppt er.Þó-finndt
mer xjað bera vott um gottf inn-
r'æti er monn. æpa með þeim.sem-
m i our má s ín, og". e r þ a ð g ó o ur,
mikið stundaður siour,
hf sogja skal eitthvað um ein-
stök lið og frammistöðu þeirra
má þar fvrst.igeta 4.bekkjar M.
3ru þáðan mættir .6 kappar,og
taka þeir hverju sínu nioúrlagi.
með karlmennsku og ber kurteisi
uppi leik þeirra»Gengur hun svo
langt ao kömi knötturinn fljdg-
aridi og lendi mitt á milli 2ja-.
kappa snertir hvárigr'hann af
ótta við aö stygg.ja hinn aðil-
ann, ..*»•• s _ • .
Annað einkdnnilegasta liðið qr
þao,sem kennarastofan hefir
s_nt á vettvang,.Syna þeir sig
hinum liounum: móiri í því að
mæta aoeins fimm - Þegar þeir
mæta - og mun þao-gert í þeim
tilgangi oinum að vekja.hrifn- ■
ingu áhorfonda,
hr lið þetta samsett af mönnum
ur öllum atettum.Má þar nefna
inspector scholae, formann ÍMA.
og einn,sem er í embættishraki
sem stendur,
ötöður hinna tveggja eru mer
ekki kunnarí"
Snepill þessi hofir tokið upp
þann ágæta aið ao birta myndir
af samtíðarmönnum.Leioinlegast
af ollu er þó þao aö tímarit
oitt her í bæ skuli hafa orðio
á undan ritnofndinni ao velja
yfirskriftina 1ÍYWL3GIR KVI3TIR,
»««#•••«•
Ritnefndin hefir ekki enn
opnað noina ritstofuþog or það
illa fario.Hitt rnun vera. opin-
'bert leyndarmál að hun se til-
viðtals á Hotel K3A í salnum
uppi,vio eystra hornborðið að
aunnan flest kvöld vikunnar'
•"'. . ‘ Jt
G-OTT TR AD ÖOFA í MORQUKMUND -.
H, v
Klukkan hringir ^he-itlr draumar. rofna
helvít i ■'ep að mega ei sftur sofna',
fkki dugar éftir ser að láta.
Upp." A fatur i pýðir lítt að- gráta,
Brók og skyrtu,buxrúr(,sokka, trey ju
óg bý mig í með furðanlegri seigju.
ökruddur grfp,eg skelf en 'olóðio sýöur,
ökrifleg Geometri eftif bíður.
fg Þyt af stað,til stefnu er lítill tími
um. stun.i iner finnst sem bili lífs mírs oíí i
Þao. er drjitgur- eftir ennpá spottinn.
Uppi hjá Rosinborg eg nærri er dottinn,
Skyldi eg í- hdsv.it jun ná heilu
og höldnu,þá’ óg 'losna mjög viö deilu,
Þarna se eg - þetta er eins og mara,
Þóra.rinn ur stofunni að fara.
Inn eg geng og x mig bölvi lireytir
inspectorinn,sá er langskárst breytir,-
í kladdanum er kross við nafn m'itt,svartur,
kannslci að óg geri þet.ta ekki aftur,
/ Ort í 3*bekk,áriö 1946)
LINN LÍTILL DIKTUR,
3r eg preyttur er aö lesa
ut óg fer og hitti irósa.
Þa förum við ao fljugast á,.
En þótt þaö se allt í góou
á "hann fáum,s j áum móou
- átök höro,en oroin fá.
Svona á da-ginn glatt við gerum
góoir vinir sarnt vio erum
þótt vio förum fljótt í alag.
ötundum fáum ekrítna skeinu
en skeytum því samt ekki neinu
- blæddi ur nösum beggja í dag.
Eftir gleðiglímu þessa.
gleoja. myndi.og okkur hressa
eitt fjörgandi og fallegt lag,
En engan megurn missa tíma
þótt margir vi.lji inni híma
- fyrst ao það er frí í "dag,
Dálkafyllir.