Framtíðin - 01.10.1908, Qupperneq 1

1. árg. || WINNIPEG, 1. Október 1908 || 15. tölublað.
Kærleiks-þ j ónusta.
'AHHI.AD ÍYRIR B0KN 0
ONA hafði verið í búð og
var á lieimleið með nokkra
böggla, sem bún bélt á.
Við hliðina á lienni gekk
sonur liennar, lítill dreng-
ur. Þegar bún hafði geng-
ið spöl-korn varð bann
þreyttur og-átti erfitt með að fylgj-
ast með. Ilonum fanst bann ekki
komast lengra. Hann kallar þá til
mömmu sinnar og segir kjökrandi:
„Mamma ! Jeg er lúinn. Jeg vil
keyra heim.“
Mamma lians gáði að, livort nokk-
ur stræta-vagn væri á ferðinni.
f'bi þegar bún sá engan, þá tók liún
einn böggulinn og rétti að drengn-
um sínum. og sagði um leið:
„Mamma er líka lúin. Vill ekki
liann Villi minn bjálpa benni
mömmu sinni« til ]iess að komast
beim? Henni þyltir óslcöp vænt um
að eiga svona vænan dreng, sein
getur hjálpað lienni og borið með
benni böglana.“
Óðar lirestist Villi, og varð eins
og nýr drengur. Hann gleymdi
lúanum, tók við böglinum og sagði
mjög borginmannlega:
„Jeg skal bera alla böglana fyr-
ir þig, raamma mín.“
Drenginn langaði til þess að
lijálpa mömmu sinni og bafði gam-
an af því. Þess vegna gleymdi
bann sjálfum sér og lúa sínum.
Og bonum fanst bann verða meiri
maður fyrir það, að mamma lians
þurfti á bjálp hans að lialda — var,
að ])ví er bonum fanst, að ein-
hverju leyti upp á bann komin.
Þannig er allri kærleiks-þjónustu
okkar varið. Iiún hressir okkur,
og veitir okkur aukinn styrk til
þesss að lialda áfram leiðina okk-
ar. Og því meiri sem bún er, því
bressari erum við og glaðari. Við