Kennarinn - 01.05.1902, Síða 3

KENNARINN
35
Jesús lærisv. sína? 2. Hverju svöruðu þeir? 3. Hvað sagði Jesús við Pétur? —
Hver er lex. í dag? Hvar stendur hún? Lesura hana á víxl. Les upp minnis-
textann.
SYNDIN Á MÓTI HEILÖGUM ANDA.
Matt. 12, 31—36; 43—45. (Sbr. Mark. 3, 28—30. Lúk. 12, 10, II, 24—28.)
Minnistexti v. 33.
31. Þess vegna segi eg yður, að hverskonar synd og löstun mun mönnum
fyrirgefin verða, en löstun gegn andanum mun mönnum eltki fyrirgefast. 32.
Þótt einhverlasti mannsins son, mun það honum fyrirgefið verða, en ef nokkur
talar lastyrði gegn heilögum anda, þámunhonum það ekki fyrirgefast, hvorki
í þessu né komanda lífi. JJ. Ef trcff CV gott, C> U Og ávextimir
góffir, cn sc þaff vont, cru avextirnir vondir; því af ávextin-
UDl þckklSt trcff. 34. Þér, nöðru-kyn, livernig megið þér gott mæla, þar
þér sjálfir eruð vondir ? Því af gnægð hjartans mælir munnurinn. 35. Góður
maður framber gott úr góðum sjóði, en vondur maður framber ilt úr vondum
sjóði 36. Eg segi yður: Fyrir hvert það illyrði, er menn mæla, skulu þeir á
dómsins degi reikningsskap lúka. 43. Þegar hinn óhreini andi fer út af mann-
inum, þá ráfar hann um eyðimerkur, leitar hælis, og finnur ekki. 54. Þá segir
hann með sér: Eg vil aftur snúa til húss míns,þaðan er eg fór, og er hann kemur
aftur, finnur hann það tómt, sópað og prýtt. 45. Þá fer hann síðan og tekur
með sér sjö aðra anda sér verri, og er þeir eru þangað innkomnir, byggja þeir
þar; verður svo hið síðara ásigkomulag mannsins verra en hið fyrra. Eins mun
fara fyrir þessari vondu kynslóð.
Jesús hafði læknað djöfulóðan mann. Vakti undrun fólksins. Farísear
bera honum á brýn, að hann sé í bandalagi við djöfulinn. Vilja eyða áhrifum
hans á fólkið. Jesús sannar, að þeir viti betur. Sýnir þeim svo fram á, hvaða
synd þeir sé að drýgja. Um það er lexían. — Allar syndir verða fyrirgefnar,
ef menn iðrast þeirra og trúa, — jafnvel þó illa sé talað um Jesúm að því leyti,
sem hann kemur fram sem maður (,,mannsins sonur"). Manneðli hans hylur
guðseðlið. Synd vanþekkingarinnar (1. Tím. 1, 13).—En þegar hið guðdóm-
lega vald hans birtist og mennirnir verða fyrir hinum heilögu áhrifum hans og
finna í samvisku sinni, að þau eru heilög, en veita þeim samt mótstöðu og eigna
þau hinum vonda eða kalla þau ill, þá eru þeir að syndga á móti heilögum
anda í þeirri merking, sem hér er átt við. Forherði þeir sig á móti heilögura
anda og fái hann ekki að snúa þeim til iðrunar og trúar, fá þeir aldrei fyrir-
gefning. Engin fyrirgefning möguleg fyrir þá nokkurn tíma, sem ekki ij5rast
og trúa (31 og 32). — En „lastyrði" faríseanna merki þess, hvernig stóð á hið
innra hjá þeim. Hið ytra mannsins eins og hinn innri maður hans. —í hjarta
sínu fráhverfir guði og andstæðir > ,,nöðru-kyn") hljóta þeir að koma fram eins
og þeir gera. — Hve nauðsynlegt að verða aS ,,góðu tré" og eignast ,,góðan
hjartasjóð" fyrir sanna iðrim og trú á Jesúm.— „Illyrðin", ónytjuorðin öll,
sem gögnuðu engum, gerðu að eins tjón, rísa upp á móti okkur til dóms á
dómsdegi, af því þau sýna vondan hjartasjóð (33—36). — Hvernig er okkar