Mjölnir - 01.01.1902, Qupperneq 24

22
Ef þú þekkir einlivern, sem heldur leyniknœpu, eða
selur áfengi á sunnudögum, þá er þjer óhætt að reiða þig
á, að sá er liið viðbjóðslegasta, samvizkulausasta og blauð-
hjartaðasta mannskræfukvikindi, sem skriður á jörðinni.—
llikil klcssun <sr að Bakkusi.
eptir Signrbjörn A. Gislason.
—:o:—
A verður að fá sér neðan i því, af því kjarkurinn er
farinn að bila: — en hefir þó nógan kjark til að selja af
sjer garmaua fyrir brennvíns tár.
B labbar inn á Laugaveg á sunnudagsmorgnana til að
hressa sig á „bollu’1 eða brennivíni á einhverri leyni-
knæpunni, sem haldið er að Satan hafi komið þar á fót
— en ekki þykir mönnum hann hress á fæti seinni part-
inn.
C er svo „fjelagslyntur“, að hann situr yfir flöskunni
fram á nætur með stallbræðrum sínum; — en hann ætti
að heyra, hvað hlýlega þeir tala um hann, þegar hann er
„kominn undir borðið“.
D er alt af svo ólánsamur og verður því að' ininnast
við ,,þá svörtu“. — en ekki hefur hann enn hitt hamingj-
una í neinni flöskunni.
E er svo „svínheppinn" að hann verður að fara á túr með
kunningjunum, — en gleymir því, að brennivín og bless-
un guðs býr eigi lengi saman.