Mánaðartíðindi kristilegs unglingafélags - 01.02.1900, Blaðsíða 2
IO
MÁNAÐARTÍÐINDI.
II. ARG
Annaðhvorí — eða.
»Hversu lengi haltrið þjer til beggja
hliða? Sje Drottinn yðar guð, pd
■aðhylhst hann, sje Baal það, þá að-
-hyllist hann. (i. Kon. 18, 21.).
Þú æskmnaður, lofaðu mjer að tala
við þig örfá orð nú í byrjun áisins
og spyrja þig að þeirri spurningu:
„Hver er þinn guð?“
Þú munt ef til vill svara: »Það er
ekki til nema einn guð og því er þessi
spurning óþörf«. Rjett er það að
ekki er til nema einn sannur lifandi
guð, en þú veizt, að menn geta val-
ið sjer ýmislegt og gjört það að guði
hjarta síns, og þess vegna spyr jeg
þig, sem þetta lest: Hver er pinn
guð? Hvern hefur þú valið fyrir
guð hjarta þíns. Það er sjálfsagt að
vjer eigum að þjóna þeim, sem er
guð, iaga allt vort líf eptir vilja þess,
sem vjer viðurkennum að sjé guð. Mjer
finnst stundum, þegar jeg athuga líl
þitt, breytni þína og háttalag, að jeg
ekki vel viti, hvern þú hefur valið að
guði þínum. Þegar þú kernur á fund
þar sem orð hins þríeina guðs, þess
sem kirkjan boðar og tilbiður, er les-
ið upp, og þú beygir höfuð þitt til
hinnar sameiginlegu bænar og situr
hljóður og hlustar á það sem sagt er,
stendur upp og játar með oss: »Jeg
trúi á guð föður almáttugan o. s. frv.,
þá finnst mjer, að þú munir hafa val-
ið drottinn himnanna þjer að guði.
En svo þegar fundinum er lokið og
þú byrjar strax á gázka og kesknis-
orðum, hagar þjer ósæmilega, þegar
út er komið, eða þegar jeg sje að þú 1
daglega lffinu ert svikull, blótsamur,
sólginn í ljótar skemmtanir, lætur
tæla þig eða tælir aðra til syndsam-
legra nautna, hagar þjer eins og villi-
dýr í skólanum, ert önugur og svör-
ull á heimili þínu og óhlýðinn for-
eldrum þínum o. s. frv., þá verð jeg
að segja við sjálfan mig: »Þessi hef-
ur þó enn ekki valið Drottinn fyrir
guð, heldur heimssollinn, eða sjálfan
sig, því breytni hans sýnir ljóslega,
að hann ekki þjónar hinum heilaga
guði, sem elskar allt gott og határ
allt illt!« Góði vinur, þú mátt ekki
láta þessa ósamkvæmni eiga sjer stað
f lífi þínu. Það verður að vera: »ann-
aðhvort — eða«. Sje Drottinn guð,
þá áttu að þjóna honum, sje sollur-
inn það, þá er sjálfsagtað þjóna hon-
um af öllum krapti. Ef sollurinn er
pinn guð, þá forðastu, kæri, að koma
á samkomur kristinna manna, forð-
astu guðs orð, forðastu að biðja, forð-
astu að haga þjer siðsamlega, forð-
astu að hlusta á áminningar foreldra
þinna og hlýða þeim; allt sllkt er ó-
trúmennska gagnvart sollinum, guði
þínum! Þessvegna ef sollurinn með
Ijettúðinni, strákskapnum, kæruleys-
inu og .ósiðseminni erkonungur hjarta
þíns, nú, þáaðhyllstu hann. Eða et þú
hefur sett sjálfan þig sem guð, þá
þjónaðu þjer einum, hlýddu að eins
vilja þínttm og láttu eptir fýsnum
þínum, gjörðu það sem þjer gottþyk-
ir og hugsaðu ekki um aðra ensjálf-
an þig. Ef eigingirnin er guð hjarta
þfns þá aðhyllstu hana. —
En ef þú trúir því og játar, að sá
Drottinn, sem tók þig að sjer í hei-
lagri skírn, að hinn þríeini guð, sem
gjörvöll kristnin játar, sje guð, og et
þú vilt að þessi trú sje meira en
munnflapur og varajátning, þá láttu
það sjást í lífi þínu, að hann sje
sanna/iega guð. Ef hann er pinti