Mánaðarblað K.F.U.M. í Reykjavík - 01.01.1938, Blaðsíða 4

2
MANAÐARBLAÐ K. F. U. M.
Brjef Krists.
II. Kor. 3, 2—3.
Vjer viturn allir hvað brjef er, að það er
tæki, sem vjer notum til að gjöra cðrum, t. d.
ástvinum vorum og kunningjum, sem vjer
clveljum fjarvistum við, kunnar hugsanir vor-
ar, tilfinningar og skoðanir. Vjer getum oft-
astnær ekki gjört það á annan hátt, þegar
fjarlægð eða önnur aðstaða hindrar oss frá
að tala við þá. Brjefin færa oss þá og þeim
fregnir af gleði og sorg lífsins.
Brjef ber ekki að meta eða dæma eftir ytra
útliti þess; eftir pappírsga ðum eða því hvort
það er íallega eða miður skrifað. Nei, það
verður að metast eftir innihaldi þess. Efni
þess getur verið ágætt, þó að pappírinn í
því sje slæmur og ódýr, eða rithöndin á því
með mörgum rit- og mál-villum.
★
Jesús kom til manna sem brjef frá föðurn-
um. »Orðið varð hold — og hann bjó með oss,
fullur náðar og sannleika, og vjer sáum dýrö
hans sem eingetins sonar frá föður«.
I þessu brjefi lesum vjer um kærleika Guðs.
Um frelsi til handa syndurum, um varðveit-
andi náð, um helgun og endurlausn. Guði sje
lof!
En höfum vjer svo gjört oss ljóst hvað vjer
erum?
»Pjer eruð brjef Krists«, segir Páll postuli.
Það skulum vjer reyna að hafa hugfast, bræð
ur, sem höfum öðlast trúna á endurlausnina í
Kristi Jesú.
Hinn guðvana heimur les líf vort eins og
opna bók og vjer eigum að vera og lifa þa(nn-
ig, að oss megi líkja við opið brjef, »þekkt
og lesið af öllum«.
Þá er nú alvarlega, spurningin þetta.: »Er
jeg, ert þú, trúaði vinur og bróðir, brjef, sem
aðrir trúaðir geta lesið sjer til uppörfunar.
göfgunar og gleði, til hvatningar í karleik-
anum til góðra verka?
Eða hverskonar brjef ert. þú?
Setjum sjálfa oss í ljós Andans heilaga og
spyrjum sjálfa oss, í heilagri alvöru: Lifi jeg
líf mitt þríeinum Guði til dýrðar?
Heimurinn kemur ekki auga á Jesúm Kt ist;
en hann sjer lærisveina hans. Hann sjer ao
hve miklu leyti kærleika hans hefir tekist aö
umskapa hjörtu þeirra.
Heimurinn dæmir kristindóminn ekki eftii
Jesú Kristi, því að hann þekkir hann ekki.
heldur eftir lærisveinum hans. Petta hefir aö
vísu í sjer fólgna viðurkenningu heimsins á
umsköpunarmætti Krists kærleika, þó að
heimslundin varist í lengstu lög að láta þenna
mátt fá vald yfir sjer. Þess vegna skilja þeir,
sem heiminum heyra til, ekki kristindóminn,
því að ákveðnasta sönnunin er reynslusönn-
unin, og á meða,n þeir eiga hana ekki sjálfir,
þá eiga börn Guðs í heiminum að sýna þeim
hana.
Þess vegna þurfum, vjer þá líka að gjöra
oss þetta vel ljóst og eftirminnilegt, að vjer
erum augljósir orðnir sem brjef Krists, ekki
skrifað með bleki, heldur með anda lifanda
Guðs, ekki á steinspjöld eða pappír, heldur
á hjartaspjöld úr holdi.
En nú sjáum vjer og finnum að vjer ná-
um svo skammt í þessu og öllu. Hvað gjör-
um vjer þá? Spyrjum vjer, hvar er kraft,
hreinleika og sigur að fá?
Svarið við því finnum vjer í 7. kapítula
Matteusarguðspjalls 7 versi: »Biðjið og yð-
ur mun gefast, leitið og þjer munuð finna,
knýið á og fyrir yður mun upp lokið v'erðav.
Göngum svo veg hlýðninnar, klæddir krafti
Andans og þá mun Guð gjöra, oss að brjéfi.
sem, ávallt verður nafni hans til dýrðar og
oss sjálfum og meðbræðrum, vorum til bless-
unar og gleði.
Sj.