Tákn tímanna - 01.11.1919, Síða 1

Er það sáluhjálparatriði?
Margir spyrja á vorum dögum, hvort
þetta eða hitt sé sáluhjálparatriði, en
alment svarar spyrjandinn, að hann trúi
því ekki, en hvar hann hafi fengið heim-
ild fyrir slíku svari, því skýrir hann
ekki frá. Menn eru nú komnir á þá
skoðun, að ekki sé svo mikið komið
undir »smáatriðum«.
Hvað er í rauninni sáluhjálparatriði ?
Það er blátt áfram hvert það mál, sem
slyður frelsun vora, eða leiðir burt frá
henni. Frelsun og eilíft líf fæst af náð
fyrir trúna, »ekki af verkunum svo eng-
inn stæri sig«. Efes. 2, 9. Sumir vilja
gjarnan skilja þetta þannig, að það sé
nóg frelsun að náðin sé framboðin, en
enginn frelsast nema hann taki á móti
náðinni. Trúin, hin lifandi trú, sem Ja-
kob postuli talar um, verður að finnast
hjá þeim, sem vill koma til Drotlins.
Menn spyrja ef til vill. »Hvernig get ég
fengið þessa lifandi trú?« Með því að
heyra Guðs orð, sem vor himneski fað-
ir hefir gefið oss í biblíunni (Róm. 10,
17), og verk þín munu sýna, hvort trú-
in er lifandi, sáluhjálpleg trú. Það er
þess vegna sáluhjálparatriði að gjöra
það, sem Guð býður.
»Er það nokkuð sáluhjálparatriði,
hvort eg læt skírast eða ekki?« spurði
maður nokkur nýlega. Sá, sem hefir
heyrt Guðs orð í þessu efni og trúað
því, vill lála skírast, en ef hann hefir
heyrt það og dregur sig í hlé og gerir
það ekki, sýnir hann, að hann fyrir-
lítur Guðs orð, en setur sínar eigin skoð-
anir í staðinn. Allir geta skilið að þetta
er synd. Mætti Guð hjálpa þeim, sem
standa í slíkri hættu. Það er ljóst að
skírnarathöfnin sjálf ekki veitir frelsun,
en það er eins víst, að sá, sem ekki
gengur i ljósinu er undir Guðs dómi,
og hver vill búa við það? Á þenna hált