Tákn tímanna - 01.12.1919, Síða 1

Fagnaðarboðskapurinn.
En í því bygðarlagi voru fjárhirðar, er
vöktu úti um nóttina yfir hjörð sinni; og
sjá, engill Drottins stóð lijá þeim, og birta
Drottins ijómaði í kringum þá, urðu þeir
við það næsta hræddir; og engillinn sagði við
þá: Ottist ekki, því eg flyt yður mikinn fögnuð,
sem veitast mun öllu fólki, því i dag eryður
frelsari fæddur, sem er Drottinu Kristur í
borg Davíðs, og hafið það til marks, að þér
munuð finna reifað barn liggjandi í jötunni.
Og jafnskjótt var lijá englinum mikill fjöldi
himneskra hersveita, sem lofuðu Guð og
sögðu: Dijrð sé Guði í upphœðum, friður á
jörðu og vclpóknan gfir mönnunum.
Hamingjusömu fjárhirðar! Hvílíkur
heiður hefir ykkur hlotnast! Hver ætli
sá sé, sem eltki vildi óska sér að hafa
séð það, sem þið sáuð og heyrt það,
sem þið heyrðuð! Hvers vegna voruð
þið teknar fram yfir aðra ? Voru þá
engin stórmenni í borginni, fyrst að yð-
ur var gefinn slíkur vitnisburður. Þið
lítilmótlegu hirðarar, sem láguð úti á
sléttunum í Betlehem og vöktuð yfir
hjörðum ykkar í næturkyrðinni? Hvers
vegna var að eins ykkur veilt það, að
heyra þenna himneska vitnisburð, sem
staðfestir þann sannleika, að frelsari
heimsins væri kominn?
»í dag er yður frelsari fæddur«. Hann
er sæði konunnar, sem forfeðrum mann-
kynsins var heitið á þeim degi, er þau
syndguðu, og sem á sínum tíma munu
merja höfuð höggormsins, 1. Mós. 3, 15.
Hann er það »sæði«, sem Guð meir en
1900 árum áður hafði lofað, að allar
þjóðir jarðarinnar skyldu hljóta blessun
fyrir, 1. Mós. 12, 7. 2, 22. 18; sbr. Gal.
3, 16.
Hann er sú wstjarna er rennur upp
af Jakob«, sem spámaðurinn sá, þá
fyrir 1450 árum, 4. Mós. 24, 17. Hann
er sá, er 700 árum síðar var sagt um:
»Fyrir því mun Drottinn gefa yður tákn
sjálfur: Sjá, yngismær verður þunguð