Tákn tímanna - 01.12.1919, Qupperneq 3

TÁKN TÍMANNA
19
frumkvöðull syndarinnar að engu gerð-
ur og hið upprunalega samræmi í sköp-
unarverki Guðs aftur fengið. Og það er
þetta sem felst í þessum dýrmætu orð-
um: »Friður á jörðu!« Hann, sem í
fyllingu tímans mun gera þetta sæluríka
ástand að veruleik, er korninn! En sá
friður sem ríkja á yfir allri jörðinni, er
enn ekki fenginn, því Jesús segir: »Ætlið
ekki að eg sé kominn til að flytja frið
á jörð, eg er ekki kominn til að flytja
frið, heldur sverð«, Matt. 10, 34—38.
En þrátt fyrir það, að mennirnir þann-
ig hafa reynt að gera hann að þrætu-
efni, þá var það þó takmark hans að
koma á friði í hinu friðvana landi.
»Nafn hans er friðarhöfðingi, og þessi
mun friður vera«, Es. 9. 6., Mika 5, 4.
Hann kallast einnig »Síló« eða friðsemj-
ari, 1. Mós. 49, 10., því ætlunarverk
hans er að semja frið, þar sem ófriður
er. Það er fyrir hann, sem mennirnir
verða aftur teknir í sátt við Guð, og
þegar þelta verk hans er fullkömnað,
og hinir hógværu erfa landið, þá munu
þeir »gleðjast yfir ríkulegri gæfu«. Sálm.
37, 11. Þá rætast í fylsta skilningi orð-
in: »Friður á jörðu«.
y>Og velþóknun yfir mönnunum«.
Aldrei hefir kærleikur Guðs lil mann-
anna orðið augljósari en hér. Sú fórn
er hann færði, er ofar skilningi mann-
anna. En þegar hann lók þá ákvörðun
að færa þessa fórn, til þess áð mönn-
unuin gæfist kostur á að öðlast það
aftur, er þeir höfðu mist, þá var það
gert með gleði og velþóknun, því ritað
er: »Hann ákvað fyrirfram að taka oss
i'yrir Jesúm Krist sér að sonum, sam-
kvæmt velþóknun vilja síns, dýrðlegri
náð sinni til vegsemdar, sem hann hafði
með sjálfum sér ákveðið að framkvæma«,
Ef. 1. 5, 9. Hann gerði það ekki með
tregðu eða óljúfu geði, heldur með gleði,
af þvi hann hafði velþóknun á mönn-
unum. Og eins og hann var fús á að
gefa son sinn, svo fús er hann einnig á
að veita öllum þeim móttökn, er trúa á
soninn og byggja von sína á honum —
ekki vegna eigin verðskuldunar, en
vegna þess, að þeir eru sér þess með-
vitandi, að þeir eru i nauðum staddir.
Já; »í dag er yður frelsari fæddur«
og hann skal lieita »Jesús«, því liann
mun frelsa silt fólk frá syndum þess«.
Þetta er boðskapurinn um frelsarann,
sem einmitt nú á Jólunum er kunn-
gerður allur kristninni. Og þótt að vér
ekki álitum, að jólin í þessu efni hafi
nokkra þýðingu, eða að hátíðahald
þeirra sé boðið í Guðs orði, en að þau
séu af alt öðrum og vafasömum rótum
runnin, þá er þó liinn dýrðlegi sann-
leikur hinn sami, að boðskapurinn um
fyrstu komu frelsarans á og mun verða
mikið fagnaðarefni sérhverjum sann-
kristnum manni. Og sá sem finnur þetta
mun af öllu hjarta geta tekið undir með
hinurn glaða og fjöruga englasöng, er
liljómaði fyrir utan Betlehem þessa
minnisstæðu nótt:
»Dýrð sé guði i upphœðum, og friður
á jörðu og velþóknan yfir mönnunum.«
E. A.
Friður Guðs.
í lífi Jesú Krists birtist undurfagur
friður. Ekkert gat nokkurn tíma hrælt
liann eða orsakað að hann gleymdi sínu
háleita starfi, sem hann var sendur að
framkvæma.
Hann talaði til hinna djöfulóðu, sem
bjuggu í gröfunum og þeir létu liann í