Tákn tímanna - 01.11.1920, Blaðsíða 8

16
TÁKN TÍMANNA
fr . ---^
Tákn Tímanna,
málgagn S. D. Aðventista, kemur út einu
sinni i mánuði. Kostar kr. 2,75 árgang-
urinn. Gjalddagi 15. okt. og fyrirfram.
Útg.: Trúboðsstarf S. D. Aðventista.
Rilstjóri: 0. J. Olsen.
Sími 899. Pósthólf 262.
Afgreiðslan í Ingólfsstræti 21 b.
—4
fjallsrætur, þess vegna var mjög gest-
kvæmt þar á sumrin, fólk fann unað
og hressingu í því að anda að sjer hinu
tæra og heilnæma fjallalofti. Frú Geusel
leigði báðar stofurnar sínar, sjálf hafði
hún einungis svefnherbergið og eldhúsið
eftir. Pað var hefðarfrú nokkur, sem
fékk þær, hún hafði með sér dóttur
sína 6 ára gamla. Elisabet litla Smith
og Káthe léku sér saman og urðu brátt
góðir vinir. »Sér barnung mær tekur
missirinn létt.« Það gladdi móðurina
að sjá föðurlausa barnið leika sér glalt
og áhyggjulaust við ókunnu telpuna.
Frú Geusel tók það mjög sárt þegar
barnið hennar var hælt að muna eftir
föður sínum, hún sagði Káthe litlu sög-
ur af honum, sýndi henni myndirnar
af honum og gerði alt, sem hún gat til
þess að við halda íninningu hans i buga
hennar. Káthe fékk aldrei nóg af þvi
að heyra sagt frá pabba, — en hún
harmaði ekki vegna þess missir, sem
hún fann ekki til.
»Hann kemur aflur, mamma,« sagði
hún oft huglireystandi. »Nei barnið mitt,
hann er dáinn — hann liggur í köldu
dimmu grötinni,« svaraði móðirin með
grátþrunginni röddu. En Káthe stóð
fast á þvi, að hann kæmi upp úr gröf-
inni aftur. »Manstu ekki mamma, að
Jesús tók Lasarus upp úr gröfinni, prest-
urinn segir að Guð geti alt, og þá get-
ur hann líka vel komið með pabba
aftur.«
Móðirin stundi þungan og snéri sér
undan. Hvernig átti fjögra ára barnið að
skilja sorg hennar!
Með vonleysishug hugsaði hún um
framtíðina. Hvað mundi veturinn færa
henni? Hún kveið fátæktinni, en þó
enn meir einverunni af tómleikanum.
Veturinn, sem leið álti hún þó manninn
sinn ennþá, þá skrifaði hún og fékk
bréf, þá hafði hún enn von — vonina
um að hann kæmi aftur — en — nú
var ekkert að hlakka til — ekkert að
vona framar í þá átt.
Ef það hefði ekki verið barnsins vegna,
þá mundi hún nú hafa sótt um ráðs-
konustöðu eða eitthvað þessháttar, því
vinna varð hún af öllum kröftum ef
vera mætti hún fremur gæti hrundið frá
sér þeim ömurlegu hugsunum er sífelt
ásóttu hana.
Nú beið hennar þetta kyrláta einstæð-
ingslíf heima. »En þegar neyðin er stærst,
er hjálpin næst«. Þegar frú Smith var
að búa sig lil heimferðar um haustið,
kom hún einhverju sinni inn í eldtiúsið
til frú Geusel og spurði hvort hún væri
því nokkuð mótfallin að fara með sér
heim, og auðvitað átti dóttirin að vera
með. »Jeg held að þér hefðuð gott af
að lyfta yður upp, þér hafið ekki við
neitt að skilja — hér.« Frh.
Guðs orð er perla skær og skir,
sem skín með ljóma hreinum;
sú perla er aldrei oss of dýr,
því eignast hana reynum.
Prentsmiðjan Gutenberg.