Alþýðublaðið - 24.05.1923, Blaðsíða 2

2
'ALÞY&UBEA'&'IV
Kosningaskriístofa Aiþýðuflokksins
er opin í AlþýðuMsinu til 28. þ. m. hvern dag kl. 10 — 7 e. h.
Alþlngiskjörskvá llggur þav írammi.
Ernð m í kjOrskrá? Áðgætið það í
Alþýöuhúsinu.
Yfirlit.
III. PISTILL.
SamTiunumeun.
Samvinnumennirnir skipa á
þingi stærsta flokkinn, svo að
ætla mætti, að einhverju gætu
þeir þar til vegar komið. Stærsta
blað landsins eiga þeir og það
íjörugt og vel ritað, og er því
Iíklegt, ad sú andagift, sem héð-
an úr höíuðstaðnum út rénnur
í sveitirnar, beri með sér sæmi-
legan áburð, svo að upp af því
spretti mikið og kraftgott vel-
megunar-gras.
Nú hervæðist flokkur þessi.
Biaðið stóra Iofar þjóðinni gulli
og grænum skógum, ef þeir fái
tuttugu og tvo þingmenn við
næstu kosningar. Fjárhagur þjóð-
arinnar er í voða, segjaþeir, og
landið fer alveg á höfuðið, ef
við náum ekki meiri hluta.
Mér er sagt, að sextán hafi
þeir verið á síðasta þingi í Fram-
sóknarflokknum svo nefnda, og
hvað liggur svo eítir þá?
í>að væri þó ekki ólíklegt,
að jafnöflugur flokkur heíði get-
að komið einhverju til leiðar,
sem um munaði, en svo er ekki.
>Tíminn< hefir lýst andstæðu-
flokki sínum á þingi svo sundur-
moluðum, að ætla mætti, að til
liðs við sig hefðu þeir getað
fengið einhverja af þeim brotum,
ef þeir hefðu haft huga á því
eða haft nokkurt það mál, sem
nokkru. varðaði.
Ef svo væri ekki, að þeir
hefðu getað fengið neitt fram,
þá ætti að liggja eftir þá eitt-
hváð af föllnum frumrörpum, en
svo er heldur ekki.
Þannig er saga flokksins á
þingi, og mikið vit ætla þeir að
muni liggja í þessum sex koll-
um, sem þeir ætla að íá í við
bót, ef öllu á þá að vera borgið.
Ég er hræddur um, að þótt
þeir herrar, bændur og búaliðar,
komist í meiri hluta á þingi,
breyti ekki stórt um til bóta,
enda er mér ekki skiljanlegt, að
samvinnustefnan, sem er eina
mark þessa flokks, verði að vera
í þingmeirihluta til að geta
þróast.
Alþýðuflokkurinn hefir ekki
átt nema einn maun á þingi, en
þessi eini maður hefir komið
meira til vegar en hinir allir,
Framsóknarmenn. Togaravöku-
lögin, sem hann hafði í gegn
með hyggni og' harðfylgi, gera
þjóðinni meira gagn bæði beínt
og óbeint en samvinnulögin eða
réttara sagt undanþágan frá
skattskyldu, sem samvinnufélögin
hafa fengið handa sér -með at-
fylgi Framsóknarflokksins. Meira
er ekki að láta þrátt fyrir alt
yfirlæti stóra blaðsins, sem í
hofmóði sínum aldrei sér einn
stjórnmálaflokkinn, Alþýðuflokk-
inn, og myndi ekki vera um það
íengist, et ekki hefði af þvl af-
skiftaleysi sá orðrómur myndast
og magnast, að þeir flokkar,
samvinnumenn og sameignar-
menn, ættu yfirleilt leiðir saman.
En svo er ekki, og skal sýnt
tram á það í næsta kafla.
O í E.
Ósini, sem verður
að hverfa.
Það ^hefir oft verið minst á
það nú á síðustu árum, hve
mikil bæjarskömm væri að um-
gengni um kirkjugarðinn, og
töluvert hefir verið gert til að
bæta úr því og talsvert orðið
ágengt í því efni, en mikið
vantar á, að gott sé, en þangað
til verður að halda áfram að
vinna að umbótum, að við verð-
um á þessu sviði sem öðrum
talin siðað fólk.
E>að, sem er sérstaklega slæmt,
er tvent:
Það er tyrst umgengni fólks-
ins, sem í garðinn kemur. Það
gengur svo illá að fá það til að
hegða sér eitir settum reglum,
og því er svo gjarnt að skemma
fyrir öðrum; t d. nú yfir hátíðis-
dagana var margt manna í garð-
inum, og töluvert bar á skemd-
um. Fólk lætur sér ekki nrégja
að ganga um göturnár og skoða
þannig garðiun, hejldur treður
það uppi á leiðum og girðing-
um, rekur fætur í nýmálaðar
girðingar, treður á blómum, og
þvi miður kemur oft fyrir, að
fólk kvarti um það, að blóm
hverfi af leiðum.
Annað er það, að það er alt
of mikil umterð af börnum í
garðinum, þótt börnum sé bann-
að þar að vera. Það hefir að
vísu minkað, en verður að liverfa.
Börn hafa ekki vit á að gangá
um eftir settum reglum, og
kirkjugarðurinn er ekki staður
fyrir börn. Þeim hættir við að
vera handóð, og það er ekki
hægt að fullyrða, hvort það er
ekki að sumu leyti óholt fyrir
þáu áð vera þarna, t. d. heil-
brigðiíega séð, og fuflorðið
fólk ætti aldrei að senda börn
ein f garðinn og áminna þau um
að fara þangað ekki í óleyfi.
Verði ekki breyting á, svo að
ekki sjáist skemdir eftir fólk á
helgidögum, verður annaðhvort
að loka garðinum aila helgidaga
eða að setja vörð, sem yrði
dýrt og kæmi nijður á söfnuð-
unum. Óskandi væri, að höfuð-
staðarbúar væru svo vel siðaðir,
að ekki þyrfti til örþritaráða að
taka. Mér er alveg óskiljanlegt,
að fólk skuli ekki hafa ánægju
af að fegra Og prýða garðinn,
og enn óskiljanlegra er mér, að
fólk skuli ekki bera svo mikla
virðingu tyrir tiífinningum ann-
ara að lofa þeim að hlúa í friði
að leiðurn ástvina slnaa, því að