Verði ljós - 01.04.1903, Qupperneq 8
56
VEEÐl LJÓS!
Hinn ytri kuldi er hættu e r lífi voru, það er satt; en hinn innri
kuldi er engu hættuminni. Eitt af skáldum vorum roinnir á þessa
hættu og kemst svo að orði:
Vor ytri neyð, hún er næturís;
en nötri sálin, er dauðinu vis,
og nísti helið vorn hjartans pól,
þá höfum vór vetur, en aldrei sól.
Eátt er sorglegra en að sjá slíkan kulda læsa sig um mannslífin —
sorglegt meðal annars . egna þess, að mennirnir vita oft eigi sjálfir af
því, trúa því stunu m ekki, að þá só að kala andlega. Og þó er
það svo.
Kristnir menn! Ctætum vor fyrir kuldanum; látum aldrei kuldann
læsa sig inn að hjarta lífs vors. Varðveitum kristnu trúna i góðum og
siðsömum hjörtum, svo að vér þurfum aldrei að hryggja frelsara vorn
með þvi að afneita honum; eu það gjörum vór eigi að eins þá, er vér
eigi þorum eða viljum við hann kannast, heldur og þegar vér hreytum
þannig, að á engu verður séð, að vér séum hans lærisveinar. Vor
tími þarf þess vissulega með, að vér könnumst við nafn hans. Það eru
svo ótal margir nú, sem hvorki vilja vera með nó móti Kristi; þeir
þurfa þess með, að vór látum það á sjást í orði og verki, að vér sóum
og viljum vera lærisveinar hins krossfesta og upprisna Jesú Krists.
Afskiftaleysið í trúarefnunum er eitt af meinum vorra tíma. Aðkomast
inn á þá braut, er að leggja út í kuldann. Vermum oss eigi við kola-
eld slíkra manna, því að þá er hætt við að við endum sem afneitendur.
Drögum heldur hina afskiftalausu til vor, úr kuldanum inn í hita
kristilegrar trúar; fáum þá til þess að verma sig við vorn old — við
kærleikann og vonina og trúna á Jesúm Krist.
í kristnu mannfólagi eru trúarbrögðin eða kristna trúin hjarta
þjóðlífsins. Hver sú þjóð, sem helgað hefir sig merki krossins, hefir
viðurkent að húu æski þess, að kristileg áhrif berist um alt þjóðlífið.
Hún hefir lýst yfir því, að hún vilji að hvert barn þjóðarinnar verði
lærisveinn Jesú, að öll opinber störf sóu gerð í Jesú anda og í hans
nafni, að öll löggjöf þjóðarinnar só kristileg og að allar hreyfiugar í
þjóðlífinu vermist af geislum kristilegrar trúar og vonar. Og óneitau-
lega ber sagan þess óræk merki, að lífi hverrar þjóðar hafi farið stór-
lega fram, þegar kristin trú hefir náð að verða hjarta þjóðlífsins. Það
er fullreynt orðið, að sannir og dyggir lærisveinar Jesú eru hinir beztu
borgarar, sem nokkurt riki getur eignast. Eg skal að vísu játa, að
trúarbrögðin eða kristiudómurinn hefir verið misbrúkaður í þessum
heimi, eins og alt annað. Stundum liefir hann verið settur i hásæti
hins veraldlega valds og gjörður að harðstjóra mannanna; en sú mis-
brúkun hinnar katólsku kirkju er nú fyrir löngu brotin á bak aftur.