Verði ljós - 01.04.1903, Qupperneq 10

58
VERÐI LJÓS!
ala börnin upp í Jesú trú. Mannanna kærleikur megnar aldrei að
verina þau til hlitar og varðveita þau frá spillingu heimsins, efkærleiki
guðs verður eigi eign hjartans. fÞú getur kent barninu þínu hiuar
fegurstu lífsreglur, þú getur ámint það um að lifa jafnan heiðarlegu
lifi, og sjá, öll slik bönd bresta utan af því sem brunninn þráður á
freistingastuudinni i hávaða og glaumi hins ginnandi nautuarlífs. En
kendu því að þekkja frelsarann og elska hann þegar á barnsaldri, og
þú mjrnt reyna, að það er miklu sterkari vörn gegn öllu illu. Að visu
kann slíkur ungur lærisveinn oft að hrasa, en hann er undur ttæmur
fyrir augnatilliti meistarans — miklu fljótari til að sjá að sér en hinn,
sem aldrei hefir eignast Jesú trú í hjarta sitt. Sá sem á bernskualdri
hefir lært að elska Jesúm, lionuin íinst auga hans livíla á sér alla æfi
— og betri vörn gegn illu er engin til.
Enginn skilji orð míu svo, að eg sé að örvænta uin kristilegt lif
þjóðar vorrar. Síður en svo. Mór finst meira að segja nú að sumu
leyti vera að færast ný hlýja inn í það, einhvers ofurlítils vorgróða
verða vart þar. En því að eins getur sá vorgróði þróast, að vér hver
og einn viljum hlúa að honum í kærleika. Ef vór könnumst við það,
að kuldiun só hættulegur fyrir þjóðlífið, þá reynum að efla kærleikann
meðal vor. Trúarhiti einstaklingsins getur vermt langt út frá sér.
Arið 1674 dó holdsveikur maður í lítilfjörlegu bæjarhreysi hérna
uppi á Hvalfjarðarströndinni. Síðan eru liðnar meira en tvær aldir, og
allan þennan tíma hefir þessi maður vermt ótal hjörtu tsleudinga. Um
langan aldur hafa ljóð Hallgríms Péturssonar „svalað hjartans und“
margra manna á landi þessu; með orðum haus hafa börnin jafnan síðan
lært að biðja „blítt og rótt við sinnar móður kinn“, með þau á vöruu-
um hefir margur gamall sofnað síðsta blundinn; með sálmum hans
höfum vór sungið inn f oss hlýju kristilegrar trúar. Slík blessun hefir
oinn heittrúaður maður verið fyrir þjóðlíf vort kynslóð eftir kynslóð.
Fæstum er gefið að verma svona út frá sér. Til þess að liafa slfk
langvarandi áhrif á mennina þarf það tvent að fara saman, að hafa
mikla trú og mikla náðargáfu og beita hvorutveggja vel; það gerði
þetta dýrmæta skáld, sem fyrst og fremst söng um Kristí kvöl. En
fæstum er slíkt lánað. Og þó getum vór öll haft áhrif til góðs á ein-
hvern mann. Gerum oss það ljóst, að hver einasti einstaklingur hefir
áhrif á aðra — og þá um leið á þjóðlífið — til ills eða góðs. Verum
þá í flokki þeirra, sem vilja hlúa að kristindóminuiu í lifi þjóðar vorrar,
af því að vér vitum að kristna trúiu er hjarta þjóðlífsins. Eg liefi
getið um Hallgrím Pótursson til þess að minna yður á, hversu miklu
góðu einn oinstaklingur getur komið til leiðar. Eu gleymum því þá
heldur ekki, að til þess þurfum vér sjáfir að eiguast lifandi kristindóm.
Miunum jafnframt aðra á það, sem áhugamiklir eru um að blása
nýju lífi í þjóðlíf vort, að til lítils er að ætla sér að verma útlimi