Ungi hermaðurinn - 01.01.1908, Blaðsíða 3

Ungi hermaðurinn
3
Eldgamla ísafold.
Sérhver drengur og atúlka á að læra
að elska föðurland sitt. Og þau eiga
einnig að læra að þekkja það, en til
þess verða þau að vera vel að sér í
landafræðinni, og sórstaklega í því, sem
viðvíkur voru kæra Feðrafróni.
Ungi hermaðurinn mun nú og síðar
flytja myndir af ymsum stöðtim lands
vors, og er ekki nema eðlilegt að vér
byrjum með því að syna höfuðstaðinn
fyrst. — Til vinstri handar hér á mynd
inni sést kirkjan og alþingishúsið. Þar
eru samin þau lög landsins, sem eiga
að verða ykkur til gagns og heilla, þeg-
ar þið þroskist og verðið fullorðin,
menn og konur.
Vér skulum biðja Guð að hjáipa lög-
gjöfum vorum til að semja góð lög, sem
geti orðið oss bæði til tímanlegrar og
eilífrar nytsemdar.
I flokki einum á Englandi er barnayfir-
liðþjált'i, sem verið hefir barnavinur 1
mörg ár og ötull starfsmaður meðal
þeirra. Hann nytur nú þeirrar ánægju,
að fimtíu af þeim, er notið hafa leið-
sagnar hans og handleiðslu, eru uú
ýmist fyrirliðar, söngmenn, barnafor-
ingjar eða flokksforingjaefni.
Enginn hefir kent mér það.
Lítill drengur sat fyrir utan sals-
dyrnar, meðan verið var að halda barua-
samkomu. Eg fór út og leitaðist við
að fá drenginn til að koma inn.
Eg vil ekki koma inn, sagði hann.
Hvers vegna? spurði eg.
Eg kann ekki að biðja, svaraði hann.
Hvers vegna kantu ekki að biðja ?
spurði eg.
Af því að enginn hefir kent mér það,
svaraði drengurinn.
Komdu inn með mór, og við skulum
kenna þér um Jesúm, sagði eg.
— En eldri bróðir hans, sem hafði
heyrt samtalið, sagði: Hún mamma
vill ekki leyfa okkur það. —
O, þér mæður! leyfið hörnum yðar
að koma til Jesú og aftrið þeim ekki
frá því.
Lifandi hundur er betri en dautt
ljón.