Ungi hermaðurinn - 01.01.1908, Blaðsíða 4

4
Ungi hermaöurinn
Sunnudagaskólalexíur.
Sunnudag 5. jan. 1908.
Mstt. 7, 15-29.
1) Grundvöllurinn undir húsinu. Sérhver
hygginn byggÍDgameistari byggir á föstnm
grundvelli þótt ekki sé 4 bjargi.
2) Skapferlis grundvöllur. Hargur byggir
hugarfar sitt á heimskulegri undirstöðu.
3) Grundvöllur sálarinnar. Það er mögu-
legt að byggja snoturt og sélegt hús af
góðum óskum. En mundi það standa?
Nei, bygg þú á Jesú, meðan þú ert ungur;
graf djúpt og láttu Jesú vera undirstöðu-
bjargið.
Teksti til náms utanbókar:
j>Því enginn getur annan grundvöll lagt
en þann, sem lagður er, sem er Jesús
Kristuri. (1. Kor. 3, 11).
SunnucLagaskólalexíur.
Sunnudag 12. jan. 1908.
Matt. 13, 1—23.
Hjarta nr. I. Hirðulaust og kærulaust
hjarta er vegur, sem allir fara. Fuglar
satans koma og kroppa það burt. Hverjir
eru fuglarnir? Vondir félagar, Ijótur munn-
söfnuður o. fl.
Hjarta nr. 2. Hörð og grýtt jörð, góðar
óskir — en á sandi bygðar.
Hjarta nr. 3. Löngun til að gera hið
rétta. Sæðið þroskast um stund; en hvað
er það sem vex? Smásyndir: skemtana-
fýsnir vaxa upp með og kæfa góða sæðið
Hjarta nr. 4. Hlustar, angrast, trúir, með
tekur Jesús sem frelsara sinn. Herrann
vökvar og blessar og sólin vermir og þrosk-
ar hið góða sæðið, og það verðjr til marg-
faldrar blessunar.
Teksti til náms utanbókar:
»Verið þess vegna gjörendur orðsins og
ekki heyrendur aðeins. Svikið ekki sjálfa
yður!« i(Jak. 1, 22).
8 ö n g v a r.
1
Lag: Den store Læge nu er her.
Sá stóri læknir hann er hér
Hann heitir herrann Jesús.
Hans orð fyrir’ hjartað huggun er
0, heyr þá raust frá Jesú.
Kór:
Indælast nafn í englakór
Ágætast nafn er finst á jörð
Kæra stóra frelsisorð
Jesú, kæri Jesú.
Ó, lof og dýrð, eg Drottin fann,
Eg elska herrann Jesúm,
Eg elska hvern, sem elskar haun,
Eg elska nafnið Jesú.
Hann hefir’ mig leyst frá synd og sorg,
Só lofað nafnið Jesú,
Hann er rnín trúar örugg borg,
Ó, dýrðlegt nafn er Jesú.
a
Lag: Der er en underfuld Kilde.
Sá til er blóðstraumur bliður,
Er blæðir frá Jesú kross;
Hann dag og nótt ljúft fram líður,
Til lífs og blessunar oss.
Sú blessaða blóðlind speglandi
Fram brýst af Golgata-hæð,
Og hvíslast í lækjum læknandi
Um lönd, úr frelsarans æð.
Alstaðar eins þar hún líður,
Þar umbreytist jörðin við,
Svo vetur í sumar-blíður
Og sorgin brej'tist í frið.
Á hrjóstrugu óræktar-engi
Um eyðimerkunnar sand
Grær Eden-alduigarðs vengi,
Sem er guðs heilaga land.
Utg. og ábm. Hj. Hansen, adjutant.
Greinarnar þýddar af S. E.
Isafoldarprentsmiðja