Ungi hermaðurinn - 01.10.1914, Blaðsíða 4

76
Ungl hermaðurinn.
og áhyggjur, alt undatrcymi og líöanir
söfnuöust um hann og væru honum
áhangandi. Það er satt sem skrifað
stendur: Hann er lífsins ljós, en ljósið
skein í gegnum myrkrið. Einmitt þess-
vegna stendur hans kærleiksmynd svo
lýsandi og geislandi, að hún bryzt fram
úr myrkri fjarsýn. Hann er eins og
ljósgeislinn, sem þrengir sór inn í hið
myrka rúm, af því hann flytur með sór
birtu, opinberar hann myrkrið. Já, þess
þéttara sem myrkrið hefir verið, þess
skærar skín ljósið.
Líttu til manns8afnaðarins við Nains-
borgarhlið, hvar hin syrgjandi ekkja
fylgir sínum einkasyni til grafar, mætir
Jesú; ó, hvað sorgiu var þung, en ó,
hvað gleðin var líka mikil. Sjáðu fjöld-
ann við Lazarusar gröf, þær huggunar-
lausu systur og þeirra meðlíðandi vini,
en Jesú sjálfan grátandi; og einmitt mitt
f allri þessari neyð birtist Guðs dýrðar-
ríkisdómur og hjörtun fyitust fögnuði
og gleði. Eða rendu augum þínum til
lærisveinaskarans, sem er á leið til Jesú
grafar á páskadagsmorguninn, þeir báru
sannarlega djúpa sorg í sínu hjarta,
það voru ekki nein ímyndunar vonbrigði
eða sjálfskaparplága, heldur hjartans
djúpa sorg, sem breiddi sitt grafarmyrk-
ur yfir alt. En aldrei hefir sólin runnið
upp í fegurri geisladýrð og aldrei meiri
gleði fylt nokkurs manus hjarta en sú,
sem hljómaði frá hjarta þeirra þegar
þeim var færður þessi boðskapur: Hann
er upprisinn! Þá rættust þessi orð hans:
Þór munuð sýta og gráta. en eg mun
sjá yður aftur, og yðar hjarta skal fagna
og þessi gleði yðar skal vera fullkomin.
Hvar sem Jesú kemur breytir hann sorg
í gleði, hann gerir ekki eins og heimur-
inn sem leitast við að skjóta sorginnj
til hllðar og breiða yfir hana með ein-
hverjum veraldlegum sýslunum eða
skemtunum, svo hún gleymist um stund,
en seinna brýst hún fram aftur og krefst
róttar síns. Nei, hann dregur sorgina
upp frá djúpi hjartans og leiðir hana
fram í ljósið, svo hún verði opinber og
til að taka frá okkur og gera undirrót
hennar að uppsprettulind gleðinnar.
Hann breytir sorginni í gleði og þá
en ekki fyr er hún í sannleika sigruð.
Það er sórhvers trúandi manns reynsla,
hvernig Guð þannig hefir fært hann til
hvildar í trúnni á Guðs náð. Það var
í gegnum þá djúpu og dimmu dali sem
vegurinn lá til hinna sjólbjörtu hæða.
Þegar sorgin yfir syndinui, sem er hrylli-
leg staðreynd, skildi mig frá Guði og
færði mig fram á veg glötunarinnar,
þá var það orðið um hann, sem bar
alla heimsins synd og gaf sitt líf út til
lausnargjalds fyrir marga, sem vakti þá
eilífu gleði í sál minni, sem enginn get-
ur frá mór tekið.
Eg sá hann og hann gerði mig glað-
an. Eg gleymdi ekki minni synd sem
olli mór sorgar, og reyndi ekki að dylja
hana, en hann, sem með síns orðs ljósi
sýndi mór hana í hennar hræðilegu mynd,
hann tók hana upp á sjálfan sig og
sneri sorginni yfir syndinni í gleði yfir
syndanna fyrirgefningu.
Eins og lífsferill Jesú lá i gegnum
þrautir og þjáningar til dýrðarinnar,
þannig færir hann hvern þann, sem vill
fylgja honum eftir gegnum sorg til gleði,
en einungis sá, sem vill taka upp
á sig sorgina, getur orðið aðnjótandi
gleðinnar.
Framh.
-----s>K---