Ungi hermaðurinn - 01.11.1918, Blaðsíða 6

86
Ungi hermaSurinn
Kærleiksgjöfin.
Ríkur kaupmaSur í Vesturheimi,
bar einkennilegan minnispening í úr-
festinni sinni. Vinir haus skopuSust
oft að þessum pening, því þaS var ekki
annaS en tveggeyringur. En hvers
virði var hann? Eigandinn vildi ekki
selja hann fyrir 100 krónur. Já, jafn-
vel ekki fyrir 10.000 kr. Litla dóttir
hans hafði gefið honum hann eitt sinn
er honum lá við að örvænta. »Eg var
búinn að missa alt sem eg átti«, sagði
hann með tárin í augunum, »og eg
sat við skrifborðið mitt og studdi hönd
undir kinn, og reyndi að eygja ein-
hverja leiö út úr kröggunum.
»Hvað er þaS að vera féflettur pabbi«,
spurði litla telpan mín alt í einu.
Eg hlýt að hafa sagt orðið hátt: »Það
þýðir að eg á enga peninga barnið
mitt, pabbi þinn er fátækur maöur«.
Barnið keifaði burt á iitlu fótunum
sínum, en kom brátt aftur, og hér í
úrfestinni minni hangir það sem hún
gaf mér. Það var engin stóreign, nei,
en það var grundvöllurinn að eignum
mínum, því þaS jók mér hug.
Tiotnið þér sem ungir
eruð.
Ungi lesari, gef þú Guði æBkuár þín.
Það er sérstakt fyrirheit fyrir þig —
»Þeir, er leita mín s n e m m a, skulu
finna mlg«, Þvi hugsar, ef til vill:
eg er of ungur enn þá, til að vera
guðhræddur; eg skal njóta heimsins
uw stund, eg hefi nógan tímann fyrir
fyrir mér. Of ungur til að vera guð-
hræddur! En þú ert ekki of ungur
til að syndga, né of ungur til að deyja,
nó of ungur til þess, að þór só kastað
í helvíti. Vera má, að þú náir ekki
fullorðinsárunum, og því síður gamals
aldri. Það er mikill fjöldi manna, sem
deyja eins ungir, eins og þú ert. Ef
þú gengur inn í kirkjugarð — hversu
mörg leiði yfir ungu fóiki verða þá
eigi fyrir þór. Hver veit nema dauð-
inn só einmitt nú að reiða til höggs
við þlg ? Ó, komdu þá á þessari stundu
til Jesú. Þú villist stórlega, ef þú
hyggur, að trúin geri þig þunglyudan.
Hún ein getur gert þig sannfarsælan,
Margir ungir menn hafa reynt það,
og munu þeir allir geta sagt þér, að
guðræknin hefir miklu meiri unaðsemd
í för með sér en synd og hógómaskap-
ur. Þú munt komaBt að raun um það,
ef þú kemur til Jesú. Er það líklegt,
að hann láti förunauta sína verða van-
sæili ' en þjóna heimsins? Hvernig
getur þú þar á ofan þorað að lifa svo
degi lengur, að hrinda honumfráþór?
Hann býður oss að trúa og hlýða sór
þegar í stað. Hvern dag, er vór sláum
iðraninni á frest, fremjum vór nýja
uppreist, og »söfnum reiði á degi reið-
innar«. Þú segÍBt vilja iðrast, þegar
þú sért orðinn gamall. En vór þurf-
um aöstoö heilag& anda til að geta
iðrast; og ef þú segir: »meðan eg er
ungur, vil eg þjóna djöflinum, og ekki
snúa mór til Guðs, fyr eu eg er kom-
inn í dauöann« —, hyggur þú að GuS
gefi þór með nokkru móti sinn anda?
Er eigi þetta að slökkva andann?
Getur þú ekki orðið alveg hirðulaus
og óhæfilegur til að iðrast? Mjög fáir
hafa snúizt á gamals aldri. Ef þu
kemur ekki til Jesú, meðan þú ert