Ungi hermaðurinn - 01.11.1918, Side 8

fTngl herms&urlnn.
88
Sunnud. þ. 24. nóv.
En triiin er fullvissa um það,
sem menn vona, sannfæring um
þá hluti, sem eigi er auðiö aS
sjá. Hebr. 11. 1.
Sunnud. þ. 1. des.
ÞaS er ekki eg, sem ónýti náS
GuSs, því aS ef til er róttlæting
fyrir lögmál, þá hefir Kristur
dáiS til einskis. Galata 2. 21.
——■' ■■■
Soncjvar
Með sinu lagi.
Sjáið merkiS! Kristur kemur,
Krossins tákn hann ber.
NæBta dag vór náum sigri,
Nálæg hjálpin er. —
K ó r:
Jesús kallar: »VerjiS vigiS,
Vaskra drengja sveit!«
Láttu hljóma ljúft á móti
Loforð sterk og heit. —
Myrkraherinn, syndasvoimur
Sígur móti oss!
Margir falla, felast sumir,
Flýjum því að kross.
Lítið upp, því lúSur gellur,
Ljós Guðs trúin sór.
Göngum djarft í Drottins nafnl,
Dreifum fénda her.
Heitt er stríðið, hermenn falla
Hringinn kringum oss;
Æðrumst samt ei, hátt skal hefja
Herrans blóðga kross.
Lag: Brudte er nu Syndens Lænker-
SyndabandiS brostið hefur,
Eg er frjáls, eg er frjáls;
Nóga krafta Guð mór gefur,
Eg er frjáls, eg er frjáls.
• K ó r:
Hallelúja, Hallelúja!
Jesús leysti mig.
Hallelúja, Hallelúja!
Eg er frjáls, eg er frjáls!
Þá eg Guði gaf mitt hjarta
Varð eg frjáls, varS eg frjáls.
Nótt í daginn breyttist bjarta,
Eg varð frjáls, eg varð frjáls.
Hvert það band, mig bundiS hafði,
Laust er nú, laust er uú;
GuS mig ástar örmum vafði,
Gaf mór frið, gaf mór trú.
Minn Jesús var hræddur og hrjáður,
Vor harmkvæli lagði á sig;
Feldi brenuandi tár og mörg blæðaudi
Hann bar, því hann elskaði mig. [sár
Haus deyjandi auglit, haus deyjandi
Mér daglega hvarvetna skín. [auglit,
Hann á krossinum hókk og til Golgata
Af guðlegri elsku til mín. [gekk
Eg auðmjúkur faðma liaus fætur,
Svo fast upp við krossiun eg dvel.
Fyrir alheimsins gull og hans forðabúr
Minn frelsara aldrei eg sel. [full
Ekkert er fegurra en sannleikurinn,
ekkert betra en frjálsræði, ekkert helt-
ara en kærleikur,- ekkert bjartara en
ljósið, ckkert Bterkara en trúin.
Útg. og ábm.: S. Grauslund.
Isafoldarprentsmiöja.