Ungi hermaðurinn - 01.03.1924, Blaðsíða 7

Ungi hermaðurinn
23
toanneskjur á jörðunni brátt megi
þekkja og elska þig. Amen«. Því
hsest fór hún með peningana til
forstöðukonu sunnudagaskólans,
8®m hún gekk í, því hún áleit
a& henni væri hest kunnugt um
hvernig þeim væri best varið
tyrir málefni frelsarans.
Þegar Jesús kemur aftur, mun
N8si litli glaði gefandi áreiðan-
lega komaSt að raun um, hvílíka
^lessun gjöfin hefir haft fyrir hina
8vörtu, gulu eða brúnu heiðingja,
8em hún vildi færa til frelsarans,
hieð að gefa aleigu sína. Og á-
reiðanlega hefir Guðs alsjáandi
aaga, hvílt með gleði á þessu
Wni, sem þrátt fyrir hið örðuga
umhverfi hafði gefið honum hjarta
8ltt svo snemma.
t>að var fallega gert.
I Bænska »Unga hermanninum*
stóð eftirfarandi smásaga:
»Dag nokkurn opnuðust búðar-
, Jmnar hjá kaupmanni einum og
ltln komu tveir litlir drengir,
8em voru ekki stærri en það, að
be:
6lr gátii teigt höfuðið upp á
^arborðið. Annar þeirra hélt á
tVleyring milli fingranna, og þeir
' °ru auðsjáanlega báðir ákveðnir
1 tví að nota tækifærið sem best.
' P^rningunni um hvað þeir ætl-
uðu að kaupa, svöruðu þeir þann-
ig að það var augljóst að þeir
voru ekki ákveðnir í því. Svo
gengu þeir meðfram búðarborð-
inu, horfðu á vörubyrgðirnar og
töluðu um hvað þeir ættu að
kaupa. Að síðustu komu þeir
auga á einn af aurabaukum
Hjálpræðishersins, sem stóð þar
á borðinu. Þá virtist allur efi
hverfa úr huga þeirra — þeir
hugsuðu sig um stundarkorn —
svo fóru þeir báðir að borðinu,
létu aleigu sína í aurabaukinn,
og gengu síðan út úr búðinni
glaðir í bragði«.
Hvað var klukkan?
»Hvenær ferð þú að hátta?«
var einhver sem spurði Mæju litlu
að, sem var aðeins fjögra ára
gömul.
Litla stúlkan þekti ekki á
klukkuna og varð þess vegna í
ráðaleysi um hverju hún ætti að
svara. En eftir dálitla umhugs-
un svaraði hún: »Eg fer að hátta
þegar visirarnir á klukkunni
standa beint upp og niður«.
Getur nokkur af lesendum
blaðsins sagt hvað hún meinti
að klukkan væri?