Ungi hermaðurinn - 01.10.1924, Síða 2

74
Ungi hermaðurinn.
var raöað upp í bifreiðina og á
tröppur húsBÍns. — Hvað var á
seiði? Jú, það var sunnudagaskóli
Hjálprœðishersins sem var að fara
í skemtiferð inn í svokallaðan
Tunguskóg, sem er inn í fjarðar-
botninum, og við það tækifæri
var þörf fyrir myndasmiðinn, þvi
BÍIk fylking sem þessi átti skilið
að myndast. Hér sjáið þið fylk-
ingyna ferðbúna. Nú tók bifreið-
in til starfa og þaut af stað hlað-
in glöðum og brosleitum börnum
og inn að Seljalandi, sem er bær
hér inni í firðinum hér um bil
miðja vegu inni í skóginum, lengra
komst hún ekki, hitt urðum vér
að ganga. Bifreiðin fór 4—5 ferð-
ir. Gönguferðin gekk stórslysa-
laust, að visu blotnaði eitthvað
af börnunum við að detta á leið-
inni, en sólin þurkaði það aftur.
Þegar vér náöum ákvörðunar-
staðnum settumst vér niður til
að borða, og kom þá i ljós, að
nestið hafði minkað á leiðinni,
hjá sumum, enda er sultur eðli-
leg afleiðing erfiðrar göngu. Þeg-
ar búið var að borða, sauð á kaffi-
katlinum bjá frú kaptein Árskóg,
bvo var kaffið búið til og það
drukkið með beztu lyst. Síðan
var farið í ýmsa leiki um stund.
þvi næst voru sungnir sálmar og
þessi dýrðlegi dagur endaður með
þakkargjörð tii Guðs, og svo lagt
af stað heimleiðis; gangandi út
að Seljalandi og svo í bifreið það
sem eftir var. Svo var þessari
ferð lokið. — EndurminDÍngarQ'
ar lifa í þakklátum hjörtum. —
Dagurinn endaði með opinberri
samkomu i samkomusalnum og
þar Báum við aftur mörg af börH'
unum sitja við »hliðina á mömmu*
og hlýða með gaumgæfni á fagU'
aðarboðskapinn.
Guð blessi æskulýð íslands!
Veljið Jesús sem vin ogleiðtoga,
því þá getið þið verið örögg um
framtíðina.
Maria og Gestur Arskóg
kapteinar
Sláandi írásögn.
í fölskyldu einni voru: faðir-
inn, móðirin og öll börnin þrætu-
gjörn og uppstökk. Nágrannarn-
ir heyrðu oft fúkyrðin og áflog'
in. Það bar við eitt sinn, að
elsta dóttirin öðlaðist frelsun; 1
hjarta hennar barst neisti af
hugarfari Jesú, og með henm
barst nýtt hugarfar inn á heim'
ilið. Með kærleika og þolinm»ðl
sigraði hún alla fjölskylduna,
að lokum sögðu nágrannarnir‘
»Ó, hvílík breyting er nú orðin á
fjölskyldu Hansens!« Engar þrsef'
ur var þar framar að heyra, en
aðeins káta söngva og kærleik0'
rík orð.