Templar - 11.12.1908, Síða 1
UPPLAG 3200 EINTÖK
21. árg. Kemur út hvern Miðvikudag. Kostar 2 kr. ú óri. Qeykjauik 11. 3)es. i908. Auglýsingaverð : 1 kr. þml. Afgr. Þingholtsstr. 23, Rvik. ! 48-49. bl.
Bifrðst nr. 43. S",'i,e™7nrfS“’’ds'
S/Æ/Æ/Æ/*/* '+■ ' '*/*■*/*/*' */*/*■' J j
io. Januar.
Það er merkisdagur í sögu lands vors
10. Janúar næstkomandi, því þá hefir
Oóðtemplarareglan starfað hér í 25 ár,
og enginn efi er á því, að aldrei hefir
þarfari og betri félagsskapur flutst hing-
að.
Hún þótti eigi mikil eða merkileg fyrst,
og hún þurlti að berjast við trölleíld-
an vana og rótgróna hleypidóma En
þó hafa leikar farið svo, að Reglan hef-
ir borið sigur úr býtum og áfengið á að rek-
ast úr landinu eins og hver annar óvætt-
ur er hefir bakað því stórt og margvís-
legt tjón. Og sá dómur er réttur, því
aldrei hefir þjóðina hent meiri ógæfu, en
er hún leyfði Bakkusi konungi að set-
jast hér að.
En nú eru veldisár lians talin, og það
er Re^lunni að þakka, og hafi hún stór-
þakkir fyrir. Og þjóðin á heiður skilið
fyrir framkomu sína í málinu.
Raó er því von að menn gleðjist 10.
Janúar næstkomandi. Von að allirfagni
yfir hinni blessunarriku starfsemi Regl-
unnar, og yfir því, hvernig atkvæða-
greiðslan féll 10. September í aðílutnings-
bannsmálinu.
Og templarar fagna þá. Allir þjóð-
ræknir menn fagna.
Herra biskup Þórhallur Bjarnarson
hefir ritað préstum landsins svo hljóð-
andi bréf:
»Framkvæmdarnefnd Stórstúku ís-
»lands heíir tjáð mér, að hún vilji á
»sem virðuglegastan og hátíðlegastan
»hátt minnast 25 ára aimælis Góð-
»templarareglunnar hér á landi, sem
»ber upp á sunnudaginn 10. Janúar
»næsta ár.
»Framkvæmdarnefndintelurþaðæski-
»legt, að þessa þýðingarmikla og heilla-
>>ríka atburðar í sögu þjóðar vorrar
»sé minst i kirkjum landsins þennan
»dag, og er eg henni samdóma um
»það og álít vel fara á því, vilji prest-
»ar gera það, og það þá á þann liátt,
»er þeim þykir best við eiga.
Þórhallur Bjartiarsom.
Eins og menn sjá, heíir herra biskupinn
leyft það að sungið sé »Te deum«, eða
haldin sigurhróss og þakklætishátíð, og á
herra biskupinn miklar þakkir skilið fyr-
ir, og vonandi er, að um gjörvalt land
verði sungið »Te deum« við allar kirkjur
landsins. Templarar eiga að vinna að
því af ítrasta megni.
Hér í Reykjavík verður dagurinn hald-
inn hátíðlegur á þennan hátí.
Klukkan 10 árdegis verður haldinn
fundur í Stórstúkunni og verður þar
veitt stórstúkustig. Síðar um daginn
verður sungið »Tedeum« í dómkirkjunni
og stígur br. séra Haraldur Níelsson í
stólinn, en templarar mæta til kirkju í
skrúðgöngu og skrýddir einkennum.
Klukkan ö verður blysför, á tjörninni ef
veður leyfir, og kl. 8 um kveldið hefst
margskonar fagnaður, og verður liann
haldinn á einum þremur stöðum i bæn-
um.
Framkvæmdarnefnd Stórstúkunnar
gengst fyrir hátíðahaldinu hér. Pað sem
hér er sagt, er að éins lausleg áætlun,
því nánari ráðstafanir er eigi farið að
gera enn.
BugleidingoF.
Þær eru komnar fyrir noklcru, fréttirnar
um afdrifaðflutningsbannsmálsinsvið hina
almennu atkvæðagreiðslu um land alt.
Síðast kom fregnin úr ísafjarðarsýslu.
Þar greiddu 205 kjósendur atkvæði með
aðflutningsbanni, en 37 á móti.
Alls greiddu 4,850 atkvæði með bann-
inu, en 3,218 á móti.
Arangurinn er ótvíræður.
Þjóðin hefir meó miklum meirihluta
sýnt, að hún vill fá lögleitt aðflutnings-
bann.
Og meirihlutinn hefði án efa orðið
miklu stærri en raun varð á, hefði þjóð-
inni veitst kostur á að greiða atkvæði
um mál þetta í næði.
En það vita allir, að hin pólítiska bar-
átta var óvenjulega harðfengleg í þetta
sinn. Barist af öllum kröftum á báða
bóga.
Og það var sjálfsagt.
Sambándsmálið var og er slíkt stór-
mál, að ekki er mönnuni það láandi, að
þeir hugsi alvariega um það.
En af þessu leiddi, að bindindismál-
inu, aðflutningsbannsatkvæðagreiðslunni,
vóru ekki þau skil sýnd, sem vera ættu
og sjálfsögð hefði orðið, ef menn hefðu
haft næði til þess að hugsa um málið
út af fyrir sig.
í Norður-ísafjarðarsýslu, þar sem eng-
inn kosningabardagi fór fram, af því að-
eins einn maður bauð sig fram (Skúli
Thoroddsen), og atkvæðagreiðsian fór
fram á hreppskilaþingum, án nokkurs
sambands við pólitík — par verður
árangurinn af henni margfalt betri en
nokkursstaðar annarsstaðar á landinu.
Rað er aðeins ein skýring á þessum
geisilega mismun á fylginu við aðflutn-
ingsbannið :
Rar sem bindindismálið fær að njóta
sín fyrir hinn pólilíska öldugang, þar
verður fylgi þess stórkostlegt.
Oðru atriði má ekki gleyma út af
atkvæðagreiðslunni um aðflutningsbanns-
máliö.
Enginn getur borið á móti því, að á-
fengisbölið snertir mjög kvennþjóðina
landinu. Og þegar þess er gætt, að sár-
fáar konur gefa sig við drykkjuskap og
kvennþjóðin verður samt að bera afar
þungar byrðar og ósegjanlegt böl af
drykkjuskap karlmanna — feðra, eigin-
manna og sona —, þá getur enginn
óbrjálaður maður borið á móti því, að
atkvæði kvenna í aðflutningsbannsmál-
inu — héfði þau verið greidd mundu
hafa falliö bannlögunum alveg stórkost-
lega í vii, svo mjög, að alveg gífulegur
meirihiuti hefði orðið með bannlögunum.
En þótt ekki væri tekið tillit tii annars
en atkvæðafjölda þess, sem atkvæða-
greiðslan blátt áfram sýnir, þá er engum
blöðum um það að íletta, að þjóðin éigi
fulla heimtingu á því, að bannlög séu
þegar á næsta þingi samþykt.
Ringfiokkur sá, sem nú er orðinn í
meiribiuta, hefir undanfarandi talað svo
stór orð um það, að þjóðin eigi að ráða,
að samþykki hann ekki hikiaust bann-
lög, þá getur hann ekki ætiast til þess,
að þjóðin beri nokkurt truust til hans.
En ekki viljum vér tempiarar að óreyndu
draga í efa, að hann muni standa við
sín loforð.
Vér minnutn hann aðeins á það, hversu
sjálfsagt það er að samþykkja þegar
á næsta þing bannlög þau. sem þjóðin
nú greinilega hefir látið í Ijósi, að hún
heimtar a! löggjöfum sínum.
Ein hliðiti á aðflútningsbannsmálinu er
sú, sem snertir fjárhag landsins. Og
aldrei getur það átt betur við en nú,að
samjaykkja bannlög, ef litið er til fjár-