Þjóðmál - 22.03.1971, Blaðsíða 3

Þ J Ö Ð M Á L
3
Tilkynning
UM AÐSTÖÐUGJÖLD
í VESTMANNAEYJUM 1971
Ákveðið hefur verið að innheimta aðstöðugjöld í
Vestmannaeyjum ö örinu 1971 samkvæmt heimild í
III. kafla laga nr. 51/1964 um tekjustofna sveitarfé-
laga, sbr. og reglugerð um aðstöðugjöld nr. 81/1962.
Hefur bæjarstjórn Vestmannaeyja ökveðið eftirfar-
andi gjaldstiga:
1. af rekstri fiskiskipa og flugvéla ....... 0,3%
2. af fiskiðnaði hverskonar og vinnslu sjöv-
arafurða................................. 1.0%
3. af umboðs-og heildverzlun ................. 1,0%
4. af byggingavöruverzlun .................... 1,0%
5. af matvöruverzlun ......................... 1,0%
6. af veiðarfæra- og saltverzlun ............. 1,0%
7. af öðrum iðnrekstri ....................... 1,5%
8. af vefnaðarvöruverzlun .................... 1/5%
9. af öðrum atvinnurekstri ................... 2,0%
Þeir, sem eru ekki framtalsskyldir til tekju- og
eignarskatts, en eru aðstöðugjaldskyldir, þurfa að
senda Skattstofunni sérstakt framtal til aðstöðu-
gjalds innan tveggja vikna frö birtingu þessarar
auglýsingar.
Þeir, sem margþætta atvinnu reka þannig, að út-
gjöld þeirra teljast til fleiri en eins gjaldflokks sam-
kvæmt ofangreindri gjaldskrö, þurfa að senda full-
nægjandi greinargerð um, hvað tilheyri hverjum
flokki, sbr. 7. grein reglugerðar um aðstöðugjöld.
Framangreind gögn ber að senda skattstjóra innan
tveggja vikna frö birtingu auglýsingar þessarar. Að
öðrum kosti verður aðstöðugjald, svo og skipting í
gjaldflokka, öætluð eða aðilum gert að greiða að-
stöðugjald af öllum útgjöldum sínum samkv. þeim
gjaldaflokki, sem hæstur er.
Tekið skal fram, að hafi gjaldendur sótt um og
fengið frest umfram þau takmörk, sem þessi auglýs-
ing gerir róð fyrir, gildir só frestur einnig um skil ó
framangreindum gögnum varðandi aðstöðugjöld.
Vestmannaeyjum, 26. febrúar 1971.
SKATTSTJÓRI.
Húsvörður
Óskast að Sjúkrahúsi Vestmannaeyja.
Umsóknarfrestur til 20. þ.m.
BÆJARSTJÓRI.
Sjólfstæður maður —
Framh. af bls. 1
færingar um einstök mál og kröfu
um fuila virðingu fyrir mismun-
andi skoðunum. Þar eiga menn
m. ö. o. að mætast sem jafnrétthá-
ir einstaklingar.
Þróun flokksins — eða
þjónn fólksins.
En íslenzku flokkamir hafa
breytzt í tilfinningalausar valda-
vélar, sem gera skilyrðislausa
kröfu um hlýðni og undirgefni við
ákvarðanir „forystunnar", sem
venjulega er örfámenn klika í
innsta hring flokksins. Þingmenn
flokkanna líta á sjálfa sig sem
launaða starfsmenn flokkanna, e.
k. embættismenn, sem sendir eru
út á meðal lýðsins, til að smala
hinum nauðsynlegu atkvæðum til
að tryggja flokki sínum „réttláta
hlutdeild" 1 valdinu. Stjórnarþing-
menn eru viljalaus verkfæri
stjórnarherranna, færiband, sem
keyrir mál undirbúin af sérfræð-
ingum og embættismönnum gegn-
um atkvæðavél þingsins. Þeir fá
jú að flytja mál, brýn hagsmuna-
mál sinna kjördæma, en þau eru
oftast svæfð eða látin daga upp í
nefnd. Þetta á að duga til að sýna
kjósendum, að þeir séu á verði —
en komi bara engu fram. Þegar
líður að kosningum er náðarsam-
legast leyft að samþykkja það, sem
Flokkurinn telur lágmark þess,
sem þingmaðurinn þurfi til að
tryggja sér „atkvæðin" á nýjan
leik. Þessar ruður fær hann heim
með sér í veganesti.
En þarf þetta að yera svo? Þarf
þingmaðurinn fremur að vera
þjónn flokksins, en þess fólks sem
kaus hann til að fara með umboð
sittá löggjafarsamkomu þjóðarinn-
ar. Getur ekki þingmaður, sem hef-
ur kjark, manndóm og sjálfstæði
boðið þessu niðurlægjandi kerfi
byrginn og tryggt þeim málefnum
síns kjördæmis framgang sem
enga bið þola, án þess að biðja
flokksforingjana að líta til sín í
náð? Eiga þingmenn ekki að líta
svo á, að þeir hafi verið kosnir
sem einstaklingar og menn, en
ekki verkfæri flokkanna?
Einn þingmaður hafði líf
ríkisstjórnar í hendi sér.
Allt kjörtímabil þessarar stjórn-
ar hefur ríkisstjórnin aðeins haft
eins atkvæðis meirihluta, i hvorri
deild. Þetta þýðir, að sérhver þing-
maður stjórnarliðsins hefur haft í
hendi sér að fella frumvörp ríkis-
stjórnarinnar eða hindra fram-
gang þeirra. Þetta kom raunar
glöggt í ljós í fyrra, þegar einn
ráðherranna Eggert G. Þorsteins-
son drap svonefnt „verðgæzlu-
frumvarp" meðráðherra slns,
flokksbróður og flokksformanns
Gylfa Þ. Gislasonar!
Nú er ekki við því að búast að
stjórnarþingmenn almennt geti
eða vilji nota þessa aðstöðu til að
þvinga fram mál sín I smáu og
stóru. En þessi aðstaða þýðir það,
að sérhver stjómarþingmaður
hefði átt að spyrja sjálfan sig: Er
eitthvert eða einhver þau mál i
mínu kjördæmi, er hafa svo mikla
og almenna þýðingu, að það rétt-
læti, að ég slái í borðið og segi:
„Þetta stjómarfrumvarp styð ég
ekki, nema til komi stuðningur
ríkisstjórnarinanr við þetta til-
tekna hagsmunamál mins kjör-
dæmis“?
Framhald á bls. 4.
Vestmannaeyingar
Margur ungur Eyjabúinn hefur
sýnt og sannað bæði hyggjuvit
og manndóm í Byggingarfram-
kvæmdunum ó undanförnum ór-
um. Síðan hefur hann haft efni
ó að brosa sigurglaður eftir
drýgðar dáðir.
Og ekki láta bankasofnanir
Vestmannaeyinga sitt eftir liggja
í byggingarþjónustunni við al-
menning í kaupstaðnum.
Um siðustu áramót hafði
SPARISJÓÐUR
VESTMANNAEYJA
lánað Eyjabúum meir en 1400
fasteignalán, sem námu þá rúm-
lega 65 milljónum króna samtals
frá upphafi starfsins. Þetta er
vissulega rikulegur ávöxtur
gagnkvæmra og traustra við-
skipta milli Sparisjóðsins ann-
ars vegar og Eyjabúa hins veg-
ar. Verkin bera þess vitni.
Tvennt verður hér þyngst á met-
unum: Samhugur og samtök. 'Öll
eitt, og þannig lyftum við
Grettistakinu.
Sparisjóður Vestmannaeyja
Símar: Afgreiðslan 1266; skrifstofan 1877.
Samtök frjálslyndra
í Vestmannaeyjum
PÓSTHÓLF 173
Ég óska eftir:
( ) 1. að gerast félagi í Samtökum frjálslyndra
í Vestmannaeyjum.
( ) 2. að gerast áskrifandi að ÞJÓÐMÁL,
málgagni Samtakanna í Vestmannaeyjum.
( ) 3. að gerast áskrifandi að NÝTT LÁND,
aðalmálgagni Samtakanna.
( ) 4. að vinna fyrir Samtökin í komandi kosn-
ingum sem óháður stuöningsmaður.
(Merkið x þar sem við á).
Félagar Samtakanna geta orðið allir þeir, sem náð
hafa 16 ára aldri og búsettir eru í Vestmannaeyjum.
(nafn)
(heimilisfang)