Þjóðmál - 29.03.1971, Blaðsíða 2

2
Þ J Ó Ð M Á L
i n 1111111111II111 ■ 11 ■ 11111111111 s 111111 iji
I f^mól [
= Útgefandi:
Samtök frjálslyndra í Vestmannaeyjum. S
Ritstjórn: Jón Kristinn Gíslason
= Dr. Bragi Jósepsson (áb.)
Pósthólf 173 =
MENNINGARLEG OG EFNAHAGSLEG STAÐA — Framh. af bls. 1.,
Endurskipulagning alls
framhaldsskólanáms
í Eyjum.
Hér í Vestmannaeyjum er nauð-
synlegt að endurskipuleggja allt
framhaldsskólanám, hvort sem það
yrði gert í formi eins samskóla eða
einstakra starfsgreinaskóla. Hið
fyrrnefnda yrði að mörgu leyti
heppilegra, og væri iþá hægt að
skipuleggja framhaldsskólanám á
grundvelli einingakerfisins, þannig
að unga fólkið hér í bænum gæti,
við þennan skóla, ilokið öllu al-
mennu framhaldsskólanámi til há-
skóanáms en einnig margskonar
starfsgreinanámi svo sem iðn-
fræðsu, vélstjóranámi, námi fyrir
skipstjórnarmenn, loftskeytamenn,
matsveina og síðast en ekki slzt
fyrir hina ýmsu þætti fiskvinnslu,
fiskiðnaðar og sjóvinnu, sölu-
mennsku og annars, er snertir
framleiðslu og sölu sjávarafurða.
= Afgreiðsla: Bjarni Bjarnason, Heiðarvegi 26,
símar 1253 og 2225
= Auglýsingar: Hafdís Daníelsd., Höfðavegi 23, sími 1529 E
Prentstofa G. Benediktsson, Bolholti 6, Reykjavík. =
fTii■iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii■iiiii■■■■iiiiii■ii■iii■■■!■■■■■ 11*1
Þjóðviljaklíkan byggir
tilveru sína á andlegri
ofbeldishyggju
Eitt af takmörkum Samtaka frjálslyndra og- vinstri
manna er að vinna að því að einangra kommúnistaklíku þá,
sem ráðið hefur lofum og lögum í fjölmennasta stjórnmála-
flokki vinstri manna á Islandi undanfarna áratugi.
Flokksmennska, eða tryggð við flokkinn, hefur lengst af
verið talin til dyggða á Islandi. Af þeim sökum hafa menn
ógjarnan viljað snúast gegn eigin flokki, og það jafnvel
ekki þótt þeir hafi komist að því, að flokkur þeirra er ein-
ungis valdaklíka, sem barðist gegn sinni eigin grundvallar-
stefnu. Forystulið Alþýðubandalagsins og allir þeir, sem
einhverju ráða innan flokksins, eru trúir fylgjendur þeirr-
ar andlegu ofbeldishyggju, sem kennd hefur verið við komm-
únisma. Flestir eru þetta duglausir ofstopamenn, sem
byggja tilveru sína á mannréttindum hins frjálsa heims.
Kraftur þeirra er mestur í munninum enda mikið í húfi að
sannfæra fólk um gæði og fegurð þess þjóðfélags, sem fót-
um treður málfrelsi frjálsa hugsun.
I þeim kosningum sem framundan eru í vor, er fylgis-
tap Alþýðubandalagsins fyrirsjáanlegt um allt land. Eftir
að kommúnistaklíkan hefur þannig verið einangruð er fyrst
möguleiki á því að vinstri öflin geti sameinast í einn öflugan
flokk og þannig stuðlað að tveggjaflokka kerfi, sem um leið
mundi draga stórlega úr bitlingum og pólitískum hrossa-
kaupum. Þeir menn, sem um langt skeið hafa nú fylgt Al-
þýðubandalaginu (og þar áður Sósíalistaflokknum) að mál-
um, eru nú farnir að sjá í gegnum blekkinguna. Þjóðvilja-
klíkan hefur svo gjörsamlega afhjúpað sjálfa sig, að nán-
ustu fylgismenn og áhrifamenn hafa neyðst til að segja
skilið við flokkinn, frekar en að láta pólitíska spekúlanta á
borð við Magnús Kjartansson segja sér fyrir verkum. Sumir
menn eru þannig skapi farnir, að þeim lætur bezt að fylgja
forystusauðnum í blindni. Sú æska sem er að vaxa upp á
Islandi í dag hefur aðra og göfugri hugsjón en að fylgja
í blindni þeirri hugsjónafræði, sem gerir einstaklinginn að
múgsál. Það er kominn tími til þess að frjálsir og hugsandi
menn, sem vilja berjast fyrir hagsmunum alþýðunnar reki
af höndum sér kommúnistalýðinn, sem hefur hreiðrað um
sig innan Alþýðubandalagsins. I aðalvígi kommúnista hér
á landi, Reykjavík, hafa verkamenn, sjómenn og iðnaðar-
menn yfirgefið þá í stórum stíl. Eftir stendur hópur mennta-
manna, sem telja sig hugsjónamenn. en hafa aldrei skilið
mismuninn á hugmyndafræði og raunveruleika.
Samtök frjálslyndra og vinstri manna eru því í dag hið
sterka afl íslenzka stjórnmála. Sigur Samtakanna í kosning-
unurn í vor er í raun og veru það eina, sem nokkru getur
bi’eytt í íslenzkum stjórnmálum, og hver vill ekki breyta
frá því sem nú er? Verra getur það varla orðið. Okkur ber
því að hvetja alla, yngri sem eldri, til þess að kynna sér
baráttumál og stefnu Samtakanna og vinna síðan beint eða
óbeint að stórum kosningasigri. Baráttan í Suðurlands-
kjördæmi hófst hér í Vestmannaeyjum og ekki er ómögulegt
að úrslitin í þessu kjördæmi verði forsenda þeirra stefnu-
breytingar, sem þjóðin þarf til þess að losna undan járn-
hæl úrelts embættismannakerfis og spilltrar fjármála-
stjórnar.
Samtök frjálslyndra og vinstri manan byggja vonir sínar
fyrst og fremst á æsku þessa lands og öllum þeim, sem
vilja berjast fyrir heilbrigðu efnahagslífi, réttlátu stjórn-
arfari og sjálfstæðri utanríkisstefnu.
Alþýðuflokkur — eða
Flokkur bitlingasinna
I síðustu bæjar- og sveitastjórnakosningum tapaði Al-
þýðuflokkurinn fylgi um altl land. Ósigur flokksins kom
mönnum þó yfirleitt ekki á óvart, enda logaði allt í illind-
um milli nýkrata, sem sumir hverjir áttu erfitt með að
skilja bitlingamóral þann, sem Gylfi og co. höfðu innleitt.
I Vestmannaeyjum brá þó svo undarlega við að Alþýðu-
flokkurinn jók fylgi sitt og vann einn bæjarfulltrúa. Sumir
halda því fram að þessi fylgisaukning í Vestmannaeyjum
sé merki þess að Flokkur bitlingasinnaðra Jafnaðarmanna
eigi hér vaxandi fylgi að fagna. Aðrir segja, að þennan
óvænta sigur megi fyrst og fremst skoða sem traustsyfir-
lýsingu og persónulegt fylgi Magnúsar og Reynis. Um það
skal ekki dæmt, en hitt er augljóst að báðir eru mennirnir
hinir frambærilegustu. Stingur það mjög í stúf, þar sem
Alþýðuflokkurinn er í algeru mannhraki um land allt.
Stofnun slíks framhaldsskóla
þyrfti ekki að raska verulega starf-
semi þeirra skóla, sem nú eru
starfandi á rfamhaldsskólastigi.
Afturá móti væri með stofnun
þessa skóla lagður grundvöllur að
samstilltu framhaldsnámi, sem
hefði það í för með sér, að ekki
væri nauðsynlegt að setja á stofn
sérstakan menntaskóla fyrir Vest-
mannaeyjar. Einnig mundi með
þessu móti unnt að nýta betur
skólahúsnæði og kennslukrafta og
veita mun betri og fullkomnari
fræðslu.
Samræming námsefnis i einum
slíkum skóla hefði það einnig í
för með sér, að sneitt verður hjá
ónauðsynlegum endurtekningum í
yfirferð námsefnis. Hugmyndir
þær, sem komið hafa fram um
stofnun fiskvinnsluskóla, fiskiðn-
skóla og sjóvinnuskóla eru hinar
merkustu, en frumvörpin bera það
greinilega með sér, að flausturs-
lega og illa hefur verið unnið að
öllum undirbúningi. Stofnun sam-
skóla í Vestmannaeyjum í því
formi, sem hér hefir verið nefnt
er stórmál, sem við Vestmannaey-
ingar eigum að sameinast um berj-
ast fyrir og bera til sigurs. Við
þurfum ekkert að fylkja tískunni
og berjast fyrir stofnun mennta-
skóla í Vestmannaeyjum. Við get-
um alveg eins, og miklu fremur,
horft raunhæfum augum til fram-
tíðarinnar og byggt upp heilsteypt
framhaidsskólanám sem stendur í
beinum tengslum við atvinnulíf og
atvinnuhætti þessa byggðarlags.
GÖMUL OG NÝ HUGMYND —
Framhald af bls. 4.
kennara, skólastjóra í barna- og
unglingaskólum, fræðsluráð og
skólanefndir, 6. um fræðslumála-
stjórn. Þessir málaflokkar voru all-
ir afgreiddir að undanskyldum
þeim síðasta, um fræðslumála-
stjórn, en þar segir orðrétt í
skýrslu nefndarinnar: „Nefndin
hefur ekki gert neinar tillögur um
fræðslumálastjóra, enda var ekki
til þess ætlazt af ráðuneytinu. 1
umræðum í nefndinni hefur greini-
lega komið í ljós, að full þörf er
á því að þetta mál verði tekið til
meðferðar og afgreiðslu.“ Slðan
þetta gerðist hefur bókstaflega
ekkert verið gert til þess að koma
þessum málum til betri vegar nema
síður sé, sbr, afnám fræðsumála-
skrifstofunnar með sparnaðarlög-
um ríkisstjórnarinnar frá 1968.
Hugmyndin um stofnun sam
skóla er bæði gagnleg og tlmabær.
Áður en slík ákvörðun er tekin
held ég þó, að það væri gagnlegt
að hreinsa dálítið til á fræðslu-
málaheimilinu. Ef menn skilja
ekki tilgang þessarar stofnunar er
fráleit að ætla að þeir séu færir
um að semja lög, sem að gagni
geta komið. Slæm lög fyrir þennan
skóla geta auðveldlega gert þessa
hugmynd að engu og jafnvel aukið
á þann glundroða og það stefnu-
leysi sem enn ríkir. Það sakaði
heldur ekki þótt kennarar leggðu
sig örlítið meira fram og reyndu
að fylgjast með því sem er að ger-
ast í fræðslumálum okkar 1 stað
þess að bíða rólegir eftir því
að hlutirnir gerist sjálfkrafa. Ég
er sannfærður um að mennta-
málaráðherra hefur engan áhuga
fyrir því að hindra eðlilega þróun
eða nýbreyttni 1 skólamálum, en
ég er jafnframt sannfærður um að
hann mun ekki af sjálfsdáðum
beita sér fyrir neinum meiri-hátt-
ar breytingum. B.J.