Vorboðinn - 01.05.1937, Blaðsíða 3

VORBOÐINN
3

Kommúnistaflokkurinn hefir
nú í fjögur ár beint aðalkrafti
sinum að því markmiði, að sam-
eina krafta verklýðsflokkanna.
Og þótt þessu marki sé elcki
enn náð, liefir þó mikið á unn-
ist. Hinn sterki múr, sem áður
var reistur xnilli alþýðuflokks-
mannsins og kommúnistans er
nú að fullu brotinn. Gamli
fjandskapurinn er að mestu
borfinn. 1 bróðerni ræða þeir
nú vandamál stéttar sinnar og
leita sameiginlega að úrræðum.
í ýinsurn þýðingarmestu kaup-
stöðum landsins liefir samfylk-
ing telcist með Alþýðuflokknum
og Kommúnistaflokknum og ár-
angurinn er allsstaðar sá, að
þeir eru í sóknarstöðu, en íhald-
ið á vonlitlu undanhaldi.
í Reykjavílc náði samfylking-
arbreyfingin svo miklum vexti
fyrir 1. maí í fyrra, að auðvaldi
Reykjavikur lcist ekki á blik-
una. Öll andstöðuöfl samfylk-
ingarinnar voru og i fullum
gangi innan verklýðssamlak-
anna, en alt kom fyrir ekki. Al-
þýðan sjálf vottaði samfylking-
arbugmyndinni hollustu sína og
fylgi, með því að gera lcröfu-
göngu hennar svo fjölmenna og
volduga, að slíkt liafði ekki áð-
ur sést.
Og nú fyrir 1. maí í ár náðust
lolcs samningar milli Konnnún-
istaflokksins og fulltrúaráðs
verklýðsfélaganna í Rvík um
sameiginleg bátíðaböld og
kröfugöngu 1. xnaí. Ilin þunga
alda samfylkingarinnar virtist
nú loks hafa brotið þann múr,
sem bingað lil hafði bindrað
fulla einingu og samstarf.
En þá kom það sorglega í ljós,
að íslenzka verklýðslireyfingin
er ekki sjálfráð ákvai’ðana
sinna. Örfáir „foringjar“ í Al-
þýðufl. eyðilcggja gerða samn-
inga og láta meðlimi fulltrúa-
ráðsins standa eins og afglapa
frammi fyrir umbjóðendum
frclsi og sjálfstæði þjóðarinnar
er í veði fyrir nákruinlu fasism-
ans, þá er það ekki sosíalism-
inn, sem er næstu dægurverlc-
efni íslenskrar alþýðu, því
meirihluti bennar er enn, því
miður, ekki fylgjandi sosíalism-
anum, heldur er verndun lýð-
frelsisins fyrir hinni aðsleðj-
andi hættu næsta verkefnið.
Þess vegna gengur bver íslensk-
ur kommúnisti til starfa sem
liinn öruggasti liðsmaður lýð-
ræðisins — slaðráðinn i því að
og kosningarnar
sínum á mestu hættutímum
verklýðsbreyfingarinnar i land-
inu.
Slíkt ábyrgðarleysi, sem hér
befir verið lýst, er ekki einung-
is þverbrot í grundvallarreglum
verklýðshreyfingarinnar —
sjálfsákvörðunarrétti verklýðs-
ins sjálfs. Það er stórhættuleg
þjónusta við þau afturlialds- og
kúgunaröfl, sem nú ógna sér-
liverri liugsun og sem vinna að
því, að leggja öll samtök undir-
stéttanna í þrælsbönd fasisma
og ófrelsis.
En samfylkin garliugs j ónin
mun halda áfram að þróast,
þrátt fyrir allar liindranir og
erfiðleika. Og bvers vegna? Af
þeirri einföldu áslæðu, að eigi
bér að búa frjálst fólk i frjálsu
landi, verða öll andstöðuöfl í-
lialds og kúgunar að taka liönd-
um saman. Að samfylkingin
takist á næstunni á landsmæli-
kvarða —- það er skilyrðið fyrir
framtíð íslands og íslendinga
sem menningarþjóðar.Þeir, sem
leggja stein í götu bennar, eru
í þjónustu afturhaldsins, livort
sem þcir gera það vísvitandi eða
ekki.
Nú fyrir þessar kosningar
gerði Kommúnistaflokkurinn í-
trekaðar tilraunir til þess, að
samkomulag næðist milli vinstri
flokkanna þriggja. Kommún-
istafl. er ljós sú milda hætta,
sem í því er fólgin fyrir lýð-
ræðisflokkana, að ganga sundr-
aðir til kosninga, ekki síst þegar
sú staðreynd er atbuguð, að öll
hægri öflin ganga til kosninga
i einni „BreiðfylkinguV. En all-
ar tilraunir Kommúnistafl. voru
bundsaðar af forvigismönnum
Alþfl. og tilboðið ekki virt svars.
Ábyrgðartilfinning Kommún-
staflokksins er. hinsvegar svo
tryggja endanlegan ósigur
ílialdsburgeisaiina 20. júní.
Og það skylduð þið, kjósend-
ur, liafa liugfasl, að hver tylft
allcvæða, sem fellur á l'lokk
oklcar bér í sýslunni, getur gert
út um það hve marga uppbótar-
menn við fáum á næsta þingi.
Þess vegna, vinstri menn í
Barðastrandarsýslu! Leggið at-
lcvæði ykkar á Kommúnista-
flokkinn og tryggið í senn ósig-
ur íhaldsins og róttæka stjórn-
arstefnu á næstu árum.
mikil, að þrátt fyrr neitun Alþfl.
stillir flokkurinn bvergi upp þar
sem atkvæði lians geta ráðið úr-
slitum milli íbaldsins og fram-
bjóðenda Framsóknar og Alþfl.
Og Kommúnistafl. leyfði sér að
vænta þess, að Alþfl. slilli ekki
upp í þeim tveim kjördæmum
(Alcureyri og Vestmannaeyj-
um), þar sem K. F. í. er lang-
Okkur kommúnistum er það
fyllilega ljóst, að alinenn vel-
megun og blómgun menningar-
innar meðal íslenskrar alþýðu
verður fyrst að fullu komið á
þegar sósialistiskt þjóðfélag
liefir verið skapað á landi okk-
ar; þegar eignarráð einslakl-
inga yfir atvinnutækjum og
fjárstofnimum landsins eru
þurkuð út, en eignarréttur bins
vinnandi fjölda, hið fullkomna
lýðræði, komið á í staðinn.
Engu að síður bendum við á,
að á núverandi augnabliki er
liægt að gera stórkostlegar ráð-
slafanir til að bæta kjör bins
vinnandi fjölda, svo framarlega
sem að völdum situr vinstri
sjtórn, sem liefir vilja og þor
til að skerða drottnun burgeis-
anna og liringanna. — Flokkur
okkar mun beita sér fyrir slik-
um ráðstöfunum með oddi og
egg, og neyta afls síns í kom-
andi þingi til að fá lirundið
þeim málum í framkvæmd.
Og það, sem við álítum að
gera þurfi til að bjarga alþýð-
unni út úr mesta öngþveitinu,
er í stuttu máli þetta:
1) Skifta um stjórn í Lands-
bankanum, og um leið breyta
stefnu hans í það borf, að liann
þjóni þörfum landsmanna og
sé rekinn á lieilbrigðum grund-
velli. — Óreiðufyrirtæki eins
og Kveldúlfur verði breinlega
gerð upp og fyrirtæki þeirra
rekin með þjóðarliag fyrir aug-
um.
2) Gagngerðar endurbætur á
versluninni. Veldi stórkaup-
manna og lieildsala hnekt með
skipulagningu frjálsra verslun-
arfélaga neytenda og framleið-
enda, sem veilt sé bein leyfi til
stærsti vinstriflokkurinn og gæti
með liægu móti fellt frambjóð-
endur Ihaldsins, svo fremi að
Alþfl. sæi sóma sinn að hafa
þar ekki menn í lcjöri.
En jafnvel sú von brást. Alþfl.
slillir vonlausum klofnings-
kandidötum upp á báðum þess-
uni stöðum, aðeins til að þókn-
ast íhaldinu. t
Foringjar Alþýðuflokksins
kusu lieldur að leggja út í óvissa
kosningabaráttu nú að þessu
sinni, en að taka samvinnutil-
boði Iv. F. í. Kommúnistafl. hef-
ir gert skyldu sína gagnvart is-
lenzkum alþýðukjósendum. —
Þeirra er nú að dæma.
að flytja vörur sinar út og inn,
Aðstoð ríkisins til að afnema
okur einokunarliringanna (með
olíu o. fk), ef það ekki tekst á
annan bátt.
Stjórnarnefnd verslunarmála
bafi bæði inn- og útflutnmg, og
fylgi þeirri stefnu að draga
taum verslunarsamtaka al-
mennings en fyrirbyggja milli-
liðaokrið. Ríkið bafi cinkasölu
á lyfjum og selji við sannvirði.
Með þessu myndi losna mikið
af þvi óliemju fjármagni (108
milj. króna), sem nú liggur
bundið i braskversluninni.
3) ítarlegar ráðstafanir til at-
vinnuaukningar. Þar yrði aukn-
ingin eðlilega mest í sjávarút-
veginum, sem með framantöld-
um ráðstöfunum losnaði við
þann óhemju olcurskatt, sem
fiskhringurinn og stórkaup-
menn bafa lagt á liann, og rynni
þá einnig mikið af því fjár-
magni, sem losnaði úr verslun-
inni, til útvegsins um leið og
liann yrði arðvænlegur. (Það
má geta þess, að meðan 108
milj. liggja nú í versluninni, eru
aðeins 22 milj. bundnar í öll-
um skipum og veiðarfærum
landsins).
Sömuleiðis þarf að gera op-
inberar ráðstafanir til vaxta-
lækkunar banlcanna, meiri fjöl-
breytni í verkun afurðanna og
slofnunar ýmissa verksmiðja
og fyrirtækja til betri liagnýt-
ingar aflans. Og síðasta en ekki
sízta úrræðið yrði bæjar- og rík-
isútgerð nýs togaraflota, en
aukning togaraflotans er mál,
sem enga bið þolir.
Af öðrum atvinnuráðstöfun-
um þarf að reisa ýmiskonac
iðnað, virkja vatnsföll, beisla
Guðm. Vigfússon.
leiðin
r I r ■■