Ægir - 01.05.1912, Síða 3

ÆGIR.
koma tíðum fyrir mál, sem risin eru af
árekstri skipa. Málsaðiljar eru ekki, eins
og við er að búast, ætíð innlendir menn,
heldur er það jafntítt, að annar málsaðilja
er útlendur.
En þar sem mál þessi eru oft og tíð-
um þannig vaxin, að ekki að eins er að
ræða um livor aðilja er skaðabótaskyldur
heldur einnig um hegningarvert alhæfi
vegna skeytingarleysis, þegar manntjón
hefur orðið; riður því á miklu, að ransókn
málsins sje eins gagngjör og nákvæm og
mögulegt er. Meðferð þessara mála verð-
ur því að vera i svo tryggum höndum og
unt er og vjer megum ekki lengur slanda
á haki öðrum siðuðum þjóðum í þessu efni.
Hjá ölluin siglingaþjóðum ransaka og
dæma ekki að eins lögfræðingar þessi mál,
heldur skipa einnig siglingafróðir menn
dóminn.
Það ætli að vera oss unt að koma
líku fyrirkomulagi á hjá oss, einkum i
Reykjavík, og vjer hyggjum, að það ælti
ekki að þurfa að kosta landssjóð einn eyri.
Vjer hugsum, að þessu mætti skipa þannig:
Hinn reglulegi dómari, hæjarfógetinn, situr
rjettinn sem formaður, en með honum tveir
siglingafróðir menn. Þessa menn velur
landsstjórnin eða bæjarstjórnin, eftir því
scm löggjafarvaldinu þætti belur við eiga,
til ákveðins tíma, tveggja eða þriggja ára
í senn. Starf þetta ætti að vera launa-
Iausl, en borgaraleg skylda að lalcast það
á hendur, fyrir þann sem valinn væri.
Teljuin vjer víst, að sá, sem fyrir valinu
yrði, væri það ljufl að lakast slíkt starf á
hendur, enda þótt hann fengi ekki laun
fyrir starfa sinn. Hjer í bænum er nú
orðið svo margt af lærðum og æfðum sigl-
ingamönnum, sem hætl hafa sjómensku,
að það ætti að vera hægt að fá menn sem
ætíð væru til staðar, og kennarar stýri-
mannaskólans eru ælíð við hendina.
Ef undirdómurinn í sjómálum væri
þannig skipaður, væri þessum málum bet-
ur borgið en nú. IJað er í Reykjavík, sem
þessari skipun ælti fyrst og fremst að koma
á, því að þar koma langflest þessara mála
fyrir og þar er auðvelt að fá hæfa með-
dómendur.
Að sldpa meðdómendur fyrir ákveð-
inn tíma teljum vjer belra, lieldur en að
þeir væru valdir fyrir eitt mái í senn, því
að það gefur dómslólnum meiri feslu og
meðdómendunum meiri æfingu.
Að lokum viljum vjer skjóta því að
1. þingm. Reykvíkinga, hvorl hann vili
ekki yfirvega málið og koma því á fram-
færi á næsta þingi.
Fiskimarkaðurinn í Genua í 911.
Skrrsla dags. V» 1912 eítir Arwedson tonsúl, útdráttur.
(Eftir »Meddelser fra Udenrigsministeriet«.)
Fyrsla skip frá íslandi kom hiugað
2. júni og farmurinn seldisl íljótt og vel,
enda þótt það væri haustfiskur.
í júlí og ágúst komu 6 gufuskip og
seldust þessir farmar, þótt stórir væru,
mikið vel, en sökum hita, sem var lijer á
þessum tíma, hafði ekki svo lílill hluti af
förmunum skemst, bæði á leiðinni og með-
an skipin dvöldust á Spáni; verst varð
fiskurinn útleikinn í þeim skipum, sem
komið höfðu á margar hafnir í Porlúgal
og á Spáni, og kom það einkum nióur á
DLabrador-Stylea1).
Það er þess vegna mjög áríðandi, að
skip, sem flytja »Síyle« hingað á þessum
heita árstíma, komi rakleitt liingað.
Pað vakti því með rjettu mikla gremju,
1) Hjer á landi alment nefndur Wards-
fiskur, en nefndur »Style« í grein þessari.