Leifur - 08.06.1883, Síða 1

L. ARG. ¥INOTPEG 8.JITNI 1883. NO. 5
MINNI N0RDVESTIJRLANDSINS
flutt í samkværoi íslendinga I jan. 1883
Ilvaö er líf og hvaö er andi
höröum prældóms-fjotrum 1 ?
Kkkert nema geisla-glóra
gaguslaus yls og birtu fri,
Af sjer fæöir eymd og villu
ápjáu vcrst í hverri grein,
hrekur dáð ug dyggö á flótfa
dauðlcgt pjóðar átumeiu.
En hvar á pjóölífs himni lieiðum
helgur frelsis rööull skin ?
par mun llfiö proska trka"
par má andinn njóta sín.
Vjer, sem cnn pá uppi stöndum
eptir framið langvinut striö,
vonum nú sje vunninn sigur
og væntnm eptir betri tíð.
Nú höfum stlgið frjálsum feti
frelsis blómgvu st iðv.ir á,
forsmáutn pviönnungs anda
allri heil), scm btegir frá.
•
Frjalsir lifum frjálsir deyjum
irjaisii leggjumbf svo í gr f,-
freJsiuu skulum íramast unna
pvi frelsiö er drottins náðargjöf.
Vjer höfum yfir vegu langa
vestur liingaö sótt pinn fuud,
nú á pínar náðir komnir
nýja kaera fósturgruud.
pó ei gðinul sjert i siigu,
samt cr vorðið st írt pittnafn,
pú hefir unniö pjóöa hylli,
pitt er fagurt kosta safu.
Eun pótt sjert á æskti skeiði
auðsætt vyrðist hverjnm beim,
pín að verði framtið fögur
og frægðin kunn um allan keiin.
Líkt og tnóöir blíð inót barni
breiöir faðm af kærleiks rót,
eius hefir pú með örmum baðum
okkur tekiö blílt á mót.
Vjer skulum pjer af alhug nnna
öruggir i sælcl og praut,
loks pá æfi llöur dagur
leggjast pitt í móÖur-skaut.
pjer svo árnunt allra lieilla.
efli pig gttðdoms tnildiu há;
friöur yndi og farsæld búi
frjálsum pínum börnum hjá.
Gefi ’ oss drottinn styrk aö standa
í stöðu vorri rjett, sein ber,
gaguleg börn svo getum heitið
og gjöldum pjer Itvaö skyldugt er.
Ntt skultun glaöir glösum klingja,
glymja látuin sigurmál,
nú skulum drekka 1 nafni friöar
lior’övestursins gullnu skál.
B, J, J,
ÁGiíir’.
af æfisögu hins (llslen7,ka frami.tral’jelags
í vesturheimi ” eptir ( S. Bjórnssou. )
Af pví vjer vitum aö alroenriingi, ekki
einungis heima n fróni og í fjœrliggj'ndi hjeruðúln
bjer 1 lnndi, licldur c-innig fjölda ni’ JVinnipeg bú-
nni. er ókunnugt um stofnitn, vövt og viðgang
fjelags pessa, og lika af pvl að vjer vitnin, aö
grundvallar lög og ftindar regiur p-efs, inunu nú
bráðlega konta fyrir ahuerinings sjónir, pá viij-
um vjer reyna að láta((Leif” fasrr yður kæru
landar! eins glöggt ágrip afæfis'jgn. pess og fuiig
era á.
Oss befir verið sagt að lje'ag pctta hafi
rök sin aðrekja til fjelags, sem inyr luðist suðitr í
Milwaukee i AVisconsin árið 1874, c i oss erókunn-
ugt um fjelag p.tð. pvi vjer bc fum alldrei sjeð
eitt orð úr lciguin pess, vjer hö'iun að eins
inunnlegar sagn’r um, að tilgangur '’ielagsins lt.vfði
verið að viðbaldn Islemku pjóðemi li.jer f vcstur*
heiini. Á fyrsta fundargjörning, c rskráður er (5.
scptember 1877 í Winnipeg, sjáuu vjer aöfund-
ur hefir verið lialdinn til að kjósa embæstisinenn
fyrir (< íslenclinga fjelag, sent pa v.tr ný stofuað;
um störf fjelagsins tuidir pessu nafni. c r oss að
tniklu ley;i ókunnugt, annað en nð pað hjelt uppi
sunnudaga lostriun, og fjelag’ið hafi staifað incst »ð
barna uppfræzhi, og inunu óaiptnr konur mcstog
besthafa unntð nð peim staríá.
í næsta fundargjörning, efj—ráðttr er II.
ngúst I«7b stenðiir að lnö T lslonzkn pjööijelag 1
vesturheimi hal’t haft fund,” og I gegnunt fund-
argjörninga, sent skráðir eru fiá pvi tfmabili ti'
1870 -- 80, pr pað ýmist knilað (1 pjóðvinnijelng
íslendinga í vesturheimi, ” eða íslendinga fjelag í
Winnipeg,” peir fundargjörningar beru með sjer,
nð fjelagsmonn ltafa haft litla lnigroyud urn funda-
hcild eða meðferð ámálum, og að ijelagsmenn
hafi gjört sjermeira far mn að haklasent lengst-
ar tölur persóunlega hveruin anuanu, eir að fylgja
hinu gefna nrálefur, og tlestii- skrifarar fjelagsins á
pví timabili, lmfa bókað svo ógreinilega gjörðir
fundanna, aö pað ertorvelt að konrast að niður.
st’jðuum hvað er gjört á fuudum. Á pessu
timabiliátti fjelagið örðugt uppdráttar. pví Islend
rngar voru fátækir, og fjelagsmcnn voru mjóg ábuga
litlir og voru ýrnist að fara eða korna til Winnipeg;
urðu opt fundarföll svo. mánuðum skipti ogfjelag-
ið starfaði lítið að framf irum.
Arið 1878 kom, núvcrandi rilsíjóri Lcii’s
herra Hulgi Jónssm hingað til Winnipegog gjörð-
ist f:e)ags limur; fundu menn brátt að hann var
stefnu fastur inaður og oiukenniiegur f skoðunum
siuum uai almcnn málefni, og houuna faan-t ætíð
mega gjöra mcira en gjárt var í framfaralagu til-
liti. Hreifði liatrn pví fyrztur manna, að fjelagið
keypti sjer bæjarlóó, og byggði sjcr ln'«, og livattj
menn til að starfa alvarlega að pví málei’ni. cu
menn gjörðu lltinn róm að niáli bans, pvi hann
var eigi eins niælskur cg cumir aðrir, oggateigi
búib bugmyndir sinar leiin giœsilegann búning,
sem purfti tii pcss pærgætu orðið að til ætluðum
notum, prátt fyrir allai rnótbárur, andæfði lierra
II. Jónsson, gegn peim i sönui átt, og sumarið
1880 keypti hann fyrstu bæjarlóð, og seldi kana
aptur með töluverðum ág 'iða, ogum sumar'.ð 1881
liafði lionum giæ/t svo íje, aðhann gaf íjelagiim
bæjarlóð, með pvi skilyröi að ’ að byggðihúspeg
ar í strö. }>egar mcnn sáu hvað ínikið liann lagði
i sölurnar, hrcsstu allir upp hugan og stvrktu
drengilega húsbygginguna og tókti bæði fjelags
inemi og utan fjelagstncnn dréngilegau pátt í pvi;
var Uinn fyrsti fundur í hiim nýja liúsi liaidiu
pauu iOjúli saina ár, og voi'u nœiOO íslecdi
mgnr par samankomnir; pakkaði fuudurinn ílelga
íyi’ii' pjöiinv á líðinni og íVarn kvæmdir hans
sem fjclagsmaims,
Fyrstu grurchallarlög, sein rituð sjást
I fuudar bæknr, tru rituð 1881 ofo náðu
gildi 6. n;al. par er fjelagiö ncínt ((frain-
I farafjeiag íslendinga i vcsturheirni.” og
parer til-gangur fjelagsins íyrst opiubcraður;
| hel'ir nafn og tilgangur fjeiagsins haldist óbrcitt-
ur siðan, svo fiá pví timabili má kalla að fjelagið
liafi birjað starfa sinn undir pví nafni. Unr pað
leiti gjörðist bcrra Jón Ólafssori skrifari íjeligs-
ins, eru hans fundargjörningar greinilega og skip-
ulega orðaðir, og inun liann sá fyrsti. er gaf
mönnum hugmynd um hvcrnig skyldi rita fund-
argjörninga. Veturinn 1881 — 2 hjelt fjclagið
uppi islendzkum barnaskóla, var á skólanum
kcnt. skript reikningur, enska og íslenzka m. fl.
Sama vctur keypti fjelagið organ, einnig haffi
pað ýmsar skemtisanrkomur, er hjálpuðu tölu-
vcrt til að glæða fjelagsskap meðal landa.
24- nóv. 1881 átti fjelagið í sjóði $ 109,
en skuldir, sem hvildu á pvf voru $ 125. og
24 növ. 188? voru i sjóöi (i 83, cnskuldir $ 1?6.
Nú á fjelagiö i sjóði um $ 70 eu er að eins I f V)
skuld, liíisið og lóðin ásamt organinu er $ 2öo0
virði. Störf fjelagsini á pessu tímabili hefir
mest voiið að halda barimskóla, sunnudaga lestr-
a og hjálpa peim. sern nauðstaddir hafa verið,
pað hefir ilka hjálpað áfram öllum íyrirtækjum,
sem hafa miðað til framfara og fjeiagsskapar ab
svo mikiu leyti, sern kringumstæður íeyfðu.
Framtið íjelngsins íiggo.r nú .rkcg 1 yðae
valdi kæru landar! og alveg undir yður kornið
hvort pað nær nokkurntírna tilgangi sinum eða
eigi, en til pess að pað nái tilgangi sínutn,
part pað ekki að éins marga og góða íjelags-
rneun, hcldur og einnig verða peir
fjelagsmenn, að vinna r sameiningu hlutdrægnis-
laust, og hafa ætíð fyrir augum velterð fjelags-
ins, cn eii-.i emstaklingsins, og með pví eina
móti getur pað uúð tilgangi sinum.
Aths, í nœsta bl. Rits.t.
HID ISLENZKA KVENNFJELAG
1 WINNIPEG.
Frá alda öðli hef’ir kvcnnleg dygð voii
dngstjarna lieimilislifsins og leiðargeisli manntjc
lagsins, sem sigri hrósandi lic'fir yfir stigið alla
hindranir, jafnvel pær. sem sýnst hafa ósigrandi
og pað er pví nú að vjer litum hina fögru Ireli
issól lýsa yfir dætrum íslands, senr ljærri fóstui
jörð sinni starfa að pvi að viðhalda heiðri henn
ar og virðiugu, lijer á erlendn grundu, og sen
ineð cindrægui sameina krapta sína til góðra o
nytsamlegra fyrirtækja, sjálfum sjer til verðugra
sæmdar, inannfjelaginu til haniingju og blessunar
og öðvum fjelögum vorum til ívrirmyndar 1 liálf
pcssui. pað er pvi nieð sannri ánægju að vje
byrtum fyriv alirienningi liin helztu störf ofa
gi\inds fjelags, sem nú pegar liefir staðiö hátt
annað ár hjer í bænuux Winnipeg;
Sumarið 1881, pegar allt stóð sem styrkusl
um fóttim meða) landa lijerl borginni, hlutlcnd
ver/.lunin var scm mcst, og alt glóði scm gull ása
iiiö islcnzka FramfaraQeiag var erdurrcist me
pví að bvggja bús, og svo margt og mikið va
unniö i frtimfara stefnu, pá var pað, nð kvetn:
pjóð vorri fannst. hún inætti eigi bjá sitja a
hiutlausu, og með pvi llka aö eigi var laust vi
að einstökn f u 11 h u g a r frainfaran n
ijetu i ljósi. að slúikur vorar lægju 'á liði sínv