Tímarit lögfræðinga - 01.09.1982, Qupperneq 6

JÓN GRÉTAR SIGURÐSSON
Jón Grétar SigurSsson lögfræðingur lést í
Landakotsspítala þann 21. janúar s.l. fimmtíu
og tveggja ára að aldri. Jón Grétar fæddist
13. maí 1929 á Seltjarnarnesi. Foreldrar hans
voru hjónin Þuríður Helgadóttir frá Stóru-Reykj-
um í Flóa og Sigurður Jónsson skólastjóri í
Mýrarhúsaskóla á Seltjarnarnesi, ættaður frá
Stöpum á Vatnsnesi í Húnaþingi. Jón Grétar ólst
upp í foreldrahúsum, elstur fjögurra systkina.
Að skyldunámi loknu hóf Jón Grétar nám við
Menntaskólann í Reykjavík og lauk þaðan stúd-
entsprófi vorið 1949. Hið sama haust lá leiðin
í lagadeild Háskólans, og þaðan útskrifaðist
hann í maí 1957. Þá hófst starfsferillinn, fyrst
sem lögfræðingur hjá Innflutningsskrifstofunni
til ársins 1960, er sú stofnun var lögð niður.
Eftir það rak hann eigin lögfræðiskrifstofu ýmist í samstarfi við aðra eða
einn til ársins 1973.
Á námsárum sínum tók Jón talsverðan þátt í félagsmálum, bæði innan
Háskólans og utan hans, en hann vann þau árin talsvert við erindisrekstur
á vegum Framsóknarflokksins. Þjóðmál og félagsmál voru honum jafnan
hugleikin, og um skeið sat hann í hreppsnefnd í heimabyggð sinni.
Við komum sama haust í Háskólann og kynntist ég Jóni Grétari þá þegar
allvel. Það var þó ekki fyrr en löngu síðar, að vegir okkar lágu saman a ný,
eða snemma árs 1973, er hann gerðist fulltrúi hjá tollstjóraembættinu, sem
hann gegndi æ síðan, seinustu árin sem skrifstofustjóri tollgæslunnar.
Jón var traustrar gerðar. Hann var vandaður maður til orðs og æðis. Hann
lagði aldrei illt orð til nokkurs manns. Honum var fremur lagið að bera klæði
á vopnin. Það gerði hann í ríkum mæli. Þótti og stundum ekki af veita í
róstusömu umhverfi. Hið sama mun hafa einkennt Jón sem málflutnings-
mann. Hann lagði mikla vinnu í að reyna lausn mála án atbeina dómstóla.
Hann var maður sáttfýsi og var minna gefið um að láta kné fylgja. Oft er
þessi málsmeðferð þó tlmafrekari og gefur þar af leiðandi minna í aðra
hönd. Um það fékkst Jón lítt.
Þegar ég lít yfir samstarfsárin, minnist ég ekki misklíðar eða sundurþykkju.
Honum var umhugað um að leysa hvert mál af réttsýni og sanngirni. Ekki
var hann haldinn refsigleði. Beiting refsingar var þó liður í starf hans. Frem-
ur vildi hann beina hugum bortlegra til réttari vegar til þess að þeir létu sér
yfirsjónir að kenningu verða framvegis. Þetta gerði Jón af eðlislægri góð-
semi, sem hann ekki greindi sjálfur, en var hluti af skapgerð hans. Hann tók
með þessu yfir á sínar herðar hluta af byrði annarra.
Jóni Grétari var annt um starf sitt og vinnustað. Oft leit hann við í Toll-
húsinu um helgar og á kvöldin, sérstaklega ef mikið var að gerast. Enda
sakna nú vinnufélagarnir vinar í stað.
Árið 1956 kvæntist Jón Grétar eftirlifandi eiginkonu sinni Guðbjörgu Hann-
esdóttur frá Hækingsdal í Kjós. Þeim varð fjögurra barna auðið. Þau eru: