Leifur


Leifur - 21.09.1883, Blaðsíða 2

Leifur - 21.09.1883, Blaðsíða 2
nje eignir. Flokkur bænda, 400 a5 tölu, cv&i-J liigöu nieí cldi eignir Gyðinga í Sgoeter lyrir fáunr d.igiun, Svo var ofsi peirra mikiil að | pi ir hótuöu a<S skjóta menn bninaiiösins, soni j gjöröu tiiraun með að slókkva eldinn. 48 hús ; hafa verið brennd iyrir Gyðingum 1 S/.epeth og ; 36 í Be/.ercd. IJppskera peirra og jarðargróði j iiafa alvcg verið cyðilögð hjer og par, og hefir j verið sent cptir heriiðinu að nýju, til að halda j iýðuuin í skefjum. p j ó n v k n J a l a n n. pess er getið írá j Berlin á þýzkalandi. að prinz Bismarek liggi veiktir og rnjög pungt haldinn, og hefir verið sent cptir iæknum hans, Dr. Strucke i Berlíri og Pr. Sehivenningcr í Municli. líann kvað ekki gcta neytt neinnar fieðu c>g ckki látið aptur niunriinn fyrir ópolandi plnu, sem hann fær í munninn ef- tcnnur hans koina saman. Sngt er að veiki lians liafi orsakast af pvi. að iiann hafi ekki skeytt um að hlýða læknunt sínunt um undanfarinn tima. -----isgaEaa=»~~----------------------------- FRJETHR FRÁ CAiMAÐA. Guútskipið ,,Lamport“, som fyrir tveimur vikum lagði á stað fra Baitimoro til Lundúna, náði höfn í Halifax patin 7. p. m. mjög ilia til reika. Siðuslu dagana aí f. m. skall ótta- legt ofsaveður á skipið. sent lijeizt niarga daga. og hugðu skipverjar pað mundi farast með öllu samau. Yfirhygging skipsins brotnaði og rnargir mönnunum meiddust.. Á skipinu voru 170 nautgripir, af peint fórust 130, og cr margt af peim 40, sent eptir eru, meiddir og illa á sig komliir. Gufuskipjð , ,Lud\vig“, sem lagði af stað frá Antvverp á ieið til Montreai 2. júlí p. á., og sem fyrir iöngu var lalið tapnð, sökk til botns tneð öllttm farmi út af ..Ittdian IIarbor“ (Indlána ltöfn) í miðvikudagsvebrinu inikkt, er gjörði svo mikinn skaöa á stróndum Nýja Skot- lands 29. f. m, A skipinu voru 23 farpegjar auk allra skipsmanna, og er talið vist að allir iiafi farizt. Skipið cr virt á 300,000 dollara, en farmur pess 200,000; bæði skipið og farmur pess cr i ábyrgð. Sagt er að hinn nýi landshöfðingi Canadn lávarbur Lansdovvn. sjo væntaniegur til Ottavvm pann 22. p. tn., hann fcr frá Liverpool 11. p. m. Lávarðtir Lorne og prinzsessa Luoisa fara af stað mcð íýrsta gufuskipi, eptir kouni hins nýja laudstjóra, W innip e g. Maður nokkur að nafui Williams, hafði náttstað á áVlieian llouse 11. p, m. Næsta niorgun kunngjvrði iiann iög- reglustjórninni að um nóttira hefói verið stolið af sjer um 1000 doli. í peningum. Iíann hafði setið við drykkju kveldið áður og haíöi veriö Tattwgu eru á ]<jer tæi* og iiagnr. Eplir T. Holm. ,, pó dimmt rg .'rui’ga’e t sje uppi yfír og skuggi hví.i yfir öilu, pi s erðu pó eitthvað.fall- Cgt, litji v'nnr nr.un' pii íkoðar fi g u pína einn eptir annan og hlær, p ) ekki eins og heimur- inn ltler, licl 'ur e n og jo iinynda m.'er gleði- iilátur eu anna. (1! að jo ; nt etti sjá pað, som pú er' á f. gr im p'num • \ potía :a.ð gamail nia r við 1 arn á fyrsta ári, sem lá í vöggu sínni og var að fikia við fing- ur sina lilwja og bulla éitthvað, scin nittúrlega enginn skildi. pessi gamlí rnaður var gestkom- Atidi á bænum og -at á lúnti lijóuanna er vaggan stóð fyrir fut. an. Já “ sagði ! ú<f- a. ,, ef r.ð okkur auðn- aðist nú að sjá siikt, í'aðlr rninn sálugi, sem var jt'róöur maður, sagði tnjer að smábörnin sæju ijós — 78,— óspar á að sýna liinum og öðrúm peníuga sina. Seint ttm kveldiö var honum hjálpaö tii her- bcrgis síns, pvf hanit var pá naun.’ast sjálfbjargá, og liafði ltanu sofiö við ólokað herbergið um nóttina. þjófarnir höfðtt pó ekki gjört ltann peningalausan, þvi næsta morgun sýndi.hann lögreglustjórauum 1400 doli., sem hann hafði í vösum sínum í ðvisunum, en pað cr útlit fyrir að ltann verði peningalítill áður langt um líður, par eð hann heíir fullvissu fra Bacchus, um liðveiziu til að ijetta penirígapyngjuna. Tveir menn, sem sendir eru af fjeiagi eintt á Engiandi. eru pú á Jeið til Norðvesturiands- jns í peim tiigangi, að útvega ef mögulegt er, nýlendu fyrir enska bændur, sem haíá í hyggju að flytja liingað næsta vor, Fjelag pað, scm sendir pá, hcfir tekizt á licndur að lána 50 pund sterling, hvorri fj dskyldu, sem er of fá- tsek tii að byrja búskap pcgur hingað kernur, og ætiar fjelagið að iána poningana rentuiaUst' i 3 ár. Sendimenn pessir ætla sjer að vera komnir hjer, áður uppskcra er mn garð geugin. ' peir æíia sjer að skoöa landið aíla leið vestut' tii Calgary og geft fjelagimt nákvæma lýsingú nf pví, cf mönmini pessum lízt vel á sig hjer, má fullyrða að fjöldi af enskunt bætíduin mun taka sjer bólfestu í Norðvesturlandimt á kom- anda vori. Herj-ai W. L. Boyle, sem fór til Englands fyrir nokkrunt tima. i pcim tilgangi iið selja skuldabrief fyrir Manitoba og Norövesttirjáin- brantina, cr koniinn a'ptur til bæjarins úr pcirri för. Honunt gekk eriydið ágætlega, fjekk liann niarga enska uuðtuenn til að leggja pen- inga sína i fyrirtæki petta. og ætla peir að konta til Toionto bráðlegá, til áð tala við fyrirliða brautarinnar og fallgjöra santninga við pá, Meðau lterra Boyie var á ICnglandi, tókst httnn á hsndut' að gjör.ast umboðsiiiaður pen- ingalánsfjelags nokkurs, sem lætur sjer annt ttin. að setjn peningn slna í vcltu iijcr f Noiðvestur- landinu. Fjelag petta hcitir ,,The Scottisli American Invostmeut Company“. Síðan tækifieri gafst fyrir alpýðu, að fá heimilisrjettarlúud í kringúin Selkirk, ltefir vcrið sótt eptir peiin í ákalá, og cr p.tð ekki furða, pnr eö pað er svo nærri utarkaðinum itjerí Winni- pcg. Stjórnin heíir nýlcga sent mælingampnn, sem eiga að mæla hestabrnut, cr á aö liggja austan Rauðár, frá Wiunippg til Selkirk East, og paban til Prudcus Bay við Winnipegvatn. Strætajárnbrautarfjelngið lijer 1 bænum hefir ásett sjer að leggja sporvegimt 1 lia'ust, vestur cptir ,,Queen Sfræti“ og suður eptir ,,K-euuedy Stræci“ til BroadvVay ; orsökin er sú, að of langt pykir að ganga á ráðhús bæjarins, sent er par vestur frá, oinnig pykir embættismönnum stjórnarinnai' of langt að ganga á skrifstofur sínar, sem eru sahthJiða Rúðhúsinu, Fjclagið er eirinig hyrjað á að leggja sporvoginn á aðal- a livcrjum fingri sjer, og pess vegna iiefðu pau svo gaman af að skoða og hjala við pá. þetta s;er hann Ilávaröur minn litli, pegar við sjáum ekki nema drungalegt lopt og lirið gráa.nu itiinin- itm. Skyg'.iir meun sjá pelta lika, peir sjá allt og viijir pú sjá paöllk i. pá parftu ekki annuð en fara undir vinstri ltandlegg cinhv.ers s.kygns manns, pá máttu sjá hvað pig listir, og vlljir pú verða skygn framvcgis pá skaltu suicgja pjer aptan uidm hvudarkrika lians en nnnars í'ratn undan. Faðir ntinn sæli sagði mjeu petta og tneiri t'l. En p irna kcmur banu Jón jiiinu, hann er skygti, gjörðu uú pað sem jcg cagði pjer. Gesturinnhrosti og horfði s.tundarkoin pegj- ándi á barnlð, sem hló og buldraði viö lingvu'it- ar á sjcr. ., Jæja, lofáðu rnjer- pa- að statida undir i andukiika pinum Jón, og skrd jeg pá sbgja ykkur hvað jrgsje.fi' . . • Jón lyptj upp haudleggnmu og.gestur gekk strætið fyrir norðan Kyrraliafsbt'autina, æíla peir að byggja ÍJJmllu par norður eptir i baust. pann 14, p. nt. kom lijer til bæjarins bóttdi nokkur sunnan úr Pennsylvania, hann er sendur af nábúum síttum 14 að tölu til pess að skoða land fyrir peirra hönd, og gcfa peim álit sitt unt landgæði, eí honunt lizt vel á sig lijer, ætla peir að ílytja sig hingað a næsta vori. Ilann segir að i siðastliðin 20 ár hafi land par syðva farið versnandi, svo að nú orðið verði ntaður að kosta til aburðar næstuni pvi eins rnikið og akurinnn gefi af sjer, eri ef ekki væri borið á kindið árlegu, fbngi maður ekki nóg fóöur af ekrunni fyrir eina sauðkind, það sem mest herti a peiin »5 setula mann í landa— skoðun var pað, að fyrir liálfum tnánuði komu par svo mikil næturfrost, að uppskcra peirra skommdist svo að neint.r fjórðaparti verðs. Hann vill kaupa ræktað land svo peir geti byrjað akuryrkju tnfarJaust. og í stórum stil, ef peir koma, sem liklcga vprður, pvi honum lízt ágæt- lcga á sig og segist ekki liafit sjeð jafn góða og feita jöt'ð neiiistaðar par sern harin hafi ferið, Fyrir stuttu var rnaður nokkur á gaitgi á Aðalstrætinu hjer í bænum um kveldtima. AIH 1 einu kont að honuin maðut og sló hann flatan, tók ræninginn af iionum 450 doll. i poniugum og flúði pegar. Mfðuriun var ölvaður og gat ekki vitaö hver illvirkinn iiefði veríð, Af pussu sjezt, a ð-.ekki hefði mátt fækka Íögreglti pjóijunutri, eins og gjört var fyrir nokkrum tíma efpjófer og ræningjar geta óhyndrnðir frain ið olls konar illvirki á Aðalstrætinu, geta uá nærri hve liægt peim inuni veita pað á öðrum strætum, par sein umforð or lítál. Canada K y k n ahafsbrautin , Sumarið' 1880 var unniö kappsamiega að brautargjörðin'ni, og póttust alJir fullvissir tint að brantiu mui'di eiga að fullgjörast af opin- bem fje. pað kom pvi ærið flatt upp á meim, cr Sir Joltn sagði 1 samkvæmi einu’i Ontario, að eiumitt pá væru staddir í Ottavva aokkrir auð- menn, sem vceru fúsir til að taka að sjor bygt;- ingu brautarinnnr, pessi fregn vakti taisverðnr- hrciTingar meðal rnanna og iýstu allir ánœgja sinni yfir pví, allir höiðu pa von að ef fjálag tæki aö sjer hrautina múndi úúu byggð af meim kappi lieldur en nú ætti sjer stað, og fyrir Hiimii peningaupphæð, pví monn veru pá búnir að fa sannanir fyrir að íje stjórnariunar var eigi, sem raðvandlegast níeðhöndlað, og töJdu allir víst að svó lcngi sent brautin væri byggð af opin- beru íje, mundí iiið sama ciga sjer stað. þctta sama sumar fór Sir Jolin tii Eugiands, og var sagt að hann hefði ferið í þeiin tijgaugi að iosa stjórnína við brautarbygginguna. Um’ Jiaustiö 16. sc.pt. kom sú fregn frá Lundúnum, að full- gjörðir væru samiiingar miJIi Canadastjórnar og nokkurra auðmamia, um að byggja Kyrrahafs- uiídir hann. Ei hann liafði Jitla stund slaðið par pegjandi hrópaði hann upp yfir sig. ,,Ó! hvilík ícgurð, jeg sje litinn smá engil riieð gegnum sæja vængji siíja á hverjum fíngur- góm barnsins, og ieika sjcr par mcð dyggðir pær sent harnið á að æ ’a í lfiinu, Á pumalfingrin- um situr ijósfagur engiii ntoð logandi biys og reykelsi, sem sendir ilm upp til liæða. naim kinkar kolli og brosir frajnan í barnið. pettað cr trúar blysið, cr lyptir anda mannsins.upp yfir i alla. ntæðu, upp að Jiásæti hins liæzta. Á vlsi, ! fingri er ljómandi andimeðgull lokka, gulldregna vængi, og lteldur hann á vonar skálÍHni. scin ! lika ljóniíir af og er likur sem gull og silfurnpp ! Jeysist 1 hreina og tæra gufu. scm vir.dblær hrlf- I ur úr skálinni og lyptir upp. Á baugfingri sit- ! ur kæfleikans lieilagi engilL Hann heldur á i skul og iivað, soin hann leggur íhana verður I. ilmandi pegar blíðu augnaráðið hans skíná pað, j pví kærleikurinn pýðir allt. Á löngutöng situr j hiau hvitklæddi engíU gleðiuuar með Jiörpu,

x

Leifur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Leifur
https://timarit.is/publication/119

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.