Leifur - 29.02.1884, Blaðsíða 2

nokkra daga fóru fram kosuingar í Northamp-
ton og Tar hann kosinn á ný var hann pu nauð
beygður til að sýna sigaptur í pingsaluum. og
var það bending uai að byrja praitur að nýju,
viLlu margir að honum væri ekki gefmn eiðurinn
en aðrir áiitu að í þetta skipti væri pað ekki
Braudlaugh t-r pingið hefði að deila við heldur
hjeraðið Nortliampton. Gladstone vi'di að umið
vasri látið kyrt par til dóms úrskurður vœri gef
i.’.n í máli pvi er hðfðáð liefði vcrið gegn lion-
uin fvrir að hafagreitt tvisvar atkvæði pannll.
p. ni. og að menu Ijetu dóms úrskuröinn gilda,
pvi með pví einu móti gæti pingið liaft rjett fyr*
ir sjer. Eptir nokkrar umræður vnr borið upp
til atkvæða hvert Bradlaugh skyldi fá sæti, varð
úrskurðurinn sá, að hann skyldi fara, varð hann
pvi i amiaðskipti aðhúrfn á dyr.
— Eptir úrskurð hæztarjcttar ítaliu, viðvik-
jandi fje trúarútbreyzlu-íjelagsins. tók stjórn pess
pað ráð að flytja peninga pess hurtu úr Róma-
borg og pangað, scm stjórn ítallu gæti ekki náð
til þeirra; erakveðiðað liafa peningana framvegis
1 Lundúnum. Parisarborg, Vínarhorg, New York,
Bomhay og Sydney. Byskupar peirra í nefnd-
um hæjum skulu taka við peningurn pcim, er
gcfuir eru og sem til pess hafa verið sendir til
Rómaborgar, skulu þeir brúka pað af fjenu, er
þciin pykir pörf til útbreiðslu trúarinuar I pví
landi. þrátt fyrir pessa hreytingu er ákveðið,
að stjórn íjelagsins hafi aðseiur 1 Rómaborg
hjer eptir sem hingað til.
---Heyrzt hcfir að cldsumbrot sjo i Etnw. og
eru menn hræddir wn að hún inuni gjósa áður
langt liður, pvi jaröskjálftar liafa vcrið tíðir um-
livsrfis liana um undanfariun tima.
FRÁ BANDARÍKJUM.
þann 20. p. in. kom gufuskipið ,,Frisia“
til New York með líkami De Longs og fjelaga
lians. Á hiyggjunni var fjðldi af ættingjum og
vinuni hii ua iátnu, sem tóku við lúnu’n d Ikkleitu
járnkistnm undireins og pær koinu i land. Lík-
aini De Longs og 5 inanna hans verða ilutlir lil
Brooklyn og jarðaðír par, skipslæknirinn seni var
á noiðurfaraskipinu verðnr fluttur til Phil'adelphia
Og jarðaður par. Leutcnant Wiiliam Schults.
»A er fann llkamina, fylgdi þcim alla Jeið til fóst
urlandsins, fór liann frá New York 4. iehrúar
1882 til að leita, og sagði hanu ferðasögu sína;
óku leitarinennirnir um 3000 míiur á innida- og
hreiudýrasleðum og eitt sinn urðu peir að smíða
bát og fóru á honum fram með landi, og urðu
stuudum að draga hann, Fundu þeir likamina
10 milur frá sjó, upp anoð ánni Lenu noiðan á
Asiu, nálægt 70. stígi noiðiir br. Eptir að
peir fundu pá, hjeldu peir áfram nótt og dag,
par til peir komu til Inkustk, fengu peir par
ágætar viðtúkur og hvfldu sig par, sem þeim
var ekki vanpúrf á, eplir jafu laugan útlegðar-
tlma.
— Alls konar vandræði lierja á Suðurfylkjabúa
utn þessar rnundir. Fyrst komu hin voðalegu
flóð, sern œddu um allt og sviptu fólk svo pús -
undum skipti heimili siuu, og áður pau rjenuðu
kom voðalegur fellibylur, sem tók yfir fleiri enn
eitt fylki og m dvaði niður byggingar, »sein til
pess tlma voru óskemrndar af vatnsllóðinu. Iívað
mikinr. skaða að fellibylurinn hefir gjúit, veit
enginn enn, en pað er afarmikið fjártjóii er ai
honum heiir hlotizt. Borgargreilinn i Shawnec-
town hefir sent bænarskrá um rikið, að hiðja um
styrk handa nauðstúddum, segir hann nð fyrir
ári slðan hafi flóðið gjúrt afarmikia skaða, en
siðastliðið sumar hafi Uæjannenn byggt upp apt-
ur i pvi trausti, að ekki kœmu flóð penna vctur,
en pað brást; ílóðin komu, og meiri enn i fyrra,
og ofaii á pað htettist hinn ógurlegi fellihylur,
sem tók pau fíu hús eru menn treystn að
•tandast ilóðið. Fjöldi af bæjarbúum er pvi alls-
laus, par poir eyddu i llu sinu til að byggja
•ptur, Ástand peirra er pvi mjðg bágborið par
— 166. —
' þeir eiga ekkert skýli yfir höfuð sín og ekkert
til að lifa á. '
— Á verzlunarmannafundi, scm haldinn var í
Washington fyrir skömmu, var sanipykkt, að
nauðsynlegt væri fvrir rikið að slofna verziun
hvar sem tækifæri gæfist. Nú var tækifæri fyrir
pá að stofna verzlun í pvi landi, sem um íleiri
huudruð ár c-kki liefir ieyft íieinum útlendum að
verzla við ríkið. þctta riki cr Korea, svm nú
hcfir af ráðið að leyfa hverjuin að verzla við sig
scm vill. Fólkstala ríkisins cy að sögn um 11
miliónir, pó rnargir, sein kunnugir cru, segi pað
muni talsvert fleira. Laniið er frjósamt, en
litt ræktað sakir fáfræði og einræningskapar íhú-
anna, en samgöngur vié nörar pjóðir munu brátt
gjöra inikla hreytingn á lifnaðarháttum pcirra,
Bandarikjamcnn álita aö pcir innan skamms muni
[rnrfa töluvert af ýmsuin viiinuvjelum, akuryrkju-
verkfærum, kolum, olíu og yíir liöfuð aliar pær
vörutegundir, cr Bandarlkin eru svo auöug at'.
það er gjúrt ráð fyiir að lialda sýningu 1 Séoui,
h' fuðstaö ríkisins, næsta sumar, og liafa Banda-
rfkjainenn i hyggju, að senda pangað ýmsan
varning, til að sýna Korcumönnuni hvað peirhafi
til, áður enu peir byrja að verzla við pá, og
til pess að láta pað vcrða meira enu ein'óma
ráðagjörð, liafa þeir ásett sjer að senda ýmsar
vörur með nýsmiðuðu gufuskipi. sem gjört er
ráð í'yrir að fari frá New York um lok pessa
mánaðar; skipið á að fara til Shanghai, og ef
ferðin gengur vel, verður pað komið pangað um
10. maí. og til Koreu 1. júni. Til að Ijetta
koslnaðinn á fiutningi á syningarmuiium, hefir
stjórn Koreu sampykkt, að borga burðareyri l'rá
Shaughai, og eptir sýninguna ætlar húu að kaupa
vörurnar og skipta milii pegna sinna, til pcss
pvi betur að kynna peim verkfæri og stníðis-
gripi annara pjóða. þaniiig hafa Bandaríkja-
mcnn opnað cinn farveg eiin fyrir sína afaiuiiklu
verzlun, og sem efalaust verður með tlinanum
mikil auðsuppspretta fyrir ríkið.
— Svo fór sem getið var til fyrir skemmstu, að
frjolta fjelögiu ^jöra allt sem í þeirra valdi stcnd
ur til að hindra frainkvæmdir i pósthraðfrjetta
málinu. Nefnd sú er kosin var til að iliuga málið
liefir fengið tilboð frá inörgum fjelögum, að flytja
hraðfrjettir fyrir minna gjald en hingað til hefir
átt sjer stað, svo það eru allar likur til að ekk
ert verði af pvi að stjórnin hyggi hraðfrjetta-
præði. piggi stjórnin boð nokkura pessara fjelaga
verður llklega pegið boð póst-hraðírjettafjelagsins
i Ncw York. Sendi pað sk'iflegt boð á einn
fund uefiidarinuar, og skýrði greiuiiega frá efna-
hag sinuin. fjelag petta ilytur frjettir fyrir minna
gjaid en önnur fjelög, og heiir bet™,útbúnað en
nokkur hin, hefir pað og hraðfrjetiaþráð til Norð-
urall'u, ogstendur pvi betnr að Vigi en hin, sem
ckki eiga præði yfir Atlantshaf, pó pau liafi vaid
til að hrúka pá c.ptir pörfum, þá ér pað ætíö
styrðaia, en el’pau. ættu præðiua sjálf. Ilefir fje-
lag petta fullgj.'irðan práð tnilli New York og
Chicago, og ymsra annara hæja umhverfis New
York, og heldur viöstöðulaust áfram að byggja,
og er úthúnaður pcss hinn nýtasti og bezti, cr euu
pá liefir verið uppfundinn, oggetur fjelagið sent
1000 orð á liverri núuútu með práðum slnum.
þegar allir þræðir fjelagsins eru fullgjörðir, hýðst
pað tiJ að flytja frjettir fyrir 25 cent hvcr 25
orð, og að pví leiti mirina állar frjettir i'yrit
stjórnina og frjettablöð þykir hoð petta gott,
þyí fjelagið er sterkiíkt, svo paö má telja víst,
aö pað standizt petta iága gjald, lúnn góði út-
búnaður pess gjörir pað áiítlegra en hin, sjer-
staklega að pvi lej'ti að par scm ílest ijelög
hafa eigi meiia en um 20 stálpa á inilunni. helir
pelta fjelag 40 á milunni, pess utan cru præðir
pess mcira og minna blandaðir stáli, par sem
lijá liiniun flestuin að pcir eru eiugöngu úrjárni,
pessi styrkleiki er mjög áríðandi pví pað er all-
opt að ef ill veður koma suúgglega. eyðileggjast
præðirnir á löngum k lluin og hindrar að frjett
ir. berist svo dögum skiptir, en þræðir pessa
fjelags ættu að pola töluvert meiri veðurhæð,
par seoi stólpaijjir eru svo pjeitir og práðurinn
sterkari. mætti pvi vonast eptir að sjaldnar yrði
töf en nú á sjer stuð.
I'ylkisstjórinn í Ohio hefir riíað hrjeí’ og scnt
framsögumanni pingsins, pess efnis, að hiðja
stjórniua að við halda tollinum óbrej ttuin á ull
og ulhrdúkum. Bijefritaianum pylcir mj g
órjöttlátt að lækka tollinu á uii af þeirii ástæðu,
"ð pað sjo sú eiua vara, er Norðuríýlkin liafi til
s.Iti, frain yíir pnð sem parf til brúkunar i
fylkinu. Segir liaiin að af öllu, er peir purii að
kaupa utanfylkis, verði þeir að horga aíar liáaú
toll. og poss vegna sje þeim nauðsynlegt að við
halda tolliuum a uil, par pað sjo peirra eini
skjöldur; finnst honum pví skylda sljórnarini’.ar
að vernda penna eina skjóigarþ pcirra, scm lit—
ilfjörlega póknun fyiir aila pá peniuga, er lögin
neyða pá til að moka i fjáilúiziur verksnúðiju-
eigenda.
— Nefud sú, er siðasti. vftur var kosin til að
skoða, iivort ekki væri tiltækilogt að stofna
hergagnasmiðju í ríkinu, hefir iagt álit sitt
fyrir pingið. ilún hafði ferðast uin Noiður-
álfu lil aö sjá livar fullkomnastar og hentugast-
ar vreru verksiniðjur og vjelar; cptir að ha<a
skoðað verksiiúðjtii' pcssar ailar, álila peir að
hvergi sje pær jafn fullkouínar og á Frakklnndi,
og húi til hyssur af sömu tegund. Nefndín vill
aö stjóruin hyggi verkstæðin á sínu cigin iaudi,
og gjöii siðan samninga við vissa mcnu um að
snúöa pað af vopnuin, er pörf pvkir. Jlefir
hún til tekið hvai heppílegast inyndi að hvggja
verkstæðin. og söinuleiðis geíið upplýsingar um,
hvað vjelar og verkfæri mundu kosta; kosínað-
urimi segir hún muni verða um 1,735.000 doll.
og til »ð koina vcrkstæðunum upp með öliura
áhöldum myudi purfa 3 ár.
— Mai'gar tiiraiunir liafa verfe gjörðar á ping.
inu að tiltaka vissan dag til að raiða um livað gjöra
skuli viö hinn ópægilega svo kallaða verzlunjir-
dollar, en hingað tii hefir pað ekki fengizt. EÍnn
af pingmánnutn hefir komið incð pá upþástungu,
að sSjóruiu taki pá aptur og gjnidi doilar fyrir
dollar, að peir sje innkallaöir sem fyrst að unnt
er, og pcgar hreytt í hinn gjaldgenga silfur-
dollar. En pað virðist sem stjórnin skoyli lLtt um
mál petta, og mæiijt það pó iila fyrir, par
eð ýmsir peningaverzlunarineiin tuka ekki ver/.l-
unardoliara pessa, nema fyrir afslátt svo að
íniklu neinur, en som um síðlr láta’ pá til stjóin-
arinnar sem gilda peninga, og meö pessu móti
nota tækifærið, seui stjórniu i hiiðiíleysi gefur
þeim, lil aö hafa ofljár af alpýí u.
— Nefnd sú. cr koún var á Bueudafjelagsfund-
iiium i Grand Forks, ti) að finna að máli yfii'-
menn St. Paul, Minneapolis og Manitoba jirn.
hi'autarinliar, hcfir lokiö við verk sitt og skyit
f'rá gjörðum slnum. Nefndinni hafði likað vel
svör b'rautarstjórnns, viðvlkjandi kornhlöðuin,
sáu peir aö hann hafði rjett fyrir sjer i þvf, að
vilja láta hj'ggja góðar kornlilöður, sem, tækju í
pað minnsta 30,000 hushel. Hanu hafði og
sagt. að ef bændur vildu heldur hafa litil vöru-
liús hjer .og par,' væri hami til ineð að slaka til
og láta pá ráða, en jafnframt sý-nt fram á, hvað
Iútt væii mikið hetra. Hvað viðvlkur liinu
liáa huiðargjaldi, saeði nefndín, að ef alpýða
skoðaði kostnaðinn nákvæmlega tnundi hún sánn-
færast um aö burðargjaldið væri alls ekki úr
hófi, enn freinur kvaðst ncfndin veia pess vís
orðin, að ósannindi væru, að fjelagið gjórði
mannamun, kvaöst hún háfa .gjört sitt ýtrasta
til að sánnfærast um að svo væri, og væri hún
nú fullkomlogá sanufærð um, að slikt ætti sjcr
ekki stað. Nefndin sýndi og fram á, að pcgar
að væri gætt, væri burðargjald á hveiti lægra
eptir pcssari hraut, en mörgum öðmm suður
i fylkjunum: pað scm mest eykur kostnaðinn
eru brautarskiptin 1 St, Paul. á pvi hveiti,
er meiin vilja senda lcngra. enn til Minneapolis
Virðist peim að lúun hezti markaður, sem
Dakotamenn hafi nú, sje Duluth, pví pangað
sje hveiti ílult fyrir 9 cents minua livert husliel
holdur eu til Chicago. það sem mest hindrar
brautiua frá að ílytja hveiti fyrir minna gjald