Leifur - 19.03.1884, Blaðsíða 3

— J>aö er pegar augljóst orðíð að gtjórn demo-
krataflokksins muiii ekki langviim, pað virðist
sem liver liöndin sje upp u rnóti annari, hver og
einn keppist við að rifa niður það sem aunar
bvggir. Fyrir skömmu gátum vjer uin að einn
af pinguiönuum heföi tekist á hendut að gjöra
ýinsar breytingar á tolllögunuui og er haun liai'ði
lokið starfl slnu og lagt frumvarp sitt fyrir pingið
pótti flestum honum hafa tckist mjög vel. Aö
vísu var búist viðillu af hendi republik-flokksins
en það varð ekki eins og peir liugsuðu, en í pess
stað kom nú fram einn af demokrata-flokknum,
og alitur frumvarpið laugt frá þvi að vera rjett,
hefir hann gengið milli inanna til að telja þeim
trú um hversu pað sje óhæfilegt. og hiðja þá
jafnframt um iiðveizlu til að fella frumvarpið
peger til atkvæðagreiðslu kenuir; fyrir stuttu var
kosiu nefnd til að yfirvega frumvaip petta og
gjiira breytingar ef pörf pætti, og ætlar Randall
(mótstöðumaður írumvarpsins) að reyna til að ,
koina í veg fyrir að um pað verði rœtt, pegar
nefndin greinir fra shmm gjörðum, takist honutn
pað ekki pá sjidfsagt að fella pað með atkvæða-
greiðslunni. Með rógi og undirferli hefir Raiul-
all tekist aðna taumhaldi á 54 nuinnum, sem »11-
ir eru viðbúnir að greiða atkvæði með republik-
tlokknum en móti slnum egiu, og pað í pessu vel-
lerðarmáli. pvl pað má með sanni segjaaðmeiri
hluti alpýðu vill hafa tollinn burtu; euginn veit
af hvaða ástæðum Randall hefir komið svona
iindverður gegn slnum eigin flokk:, en sumir
^eta til að hanu liafi ckki viljað láta höfund
Ö
frumvarpsins Uafa pann heiður að scnvja pau lög
er meirihluti manua væri ánægður með, og að hann
pess vegna vilji fella pað. eu koma svo með
frumvarp er hann sjálfur ætli sjer að sjóða sam-
au síðar meir, en pað eru litlar Ilkur til að peir
fremur hjálpi honutn pá en hann peimnú, fyrst og
frcnvst hefir hann aldrei viusæll verið, og munu
pó fylgcndur hans fækka, cptir að hann lielir
sýut sig svikara við fjelaga slua, pegar þeim
reið nvest a fylgi allra samverkamanna peirra,
og í öðru lagi niuu hann aldrei koma moð paö
fnimvarp er verður jafn pjóðlegt og pað sem
lijer er utn að ræða.
___t næsta mánuði verður lvaldivvn abalfundur
svertingja-fjelagsins, sein slðastlíöið liaust var
stofnað til að reyna að rjetta hluta þeirra. Fund-
urinn verður haldinn 1 Pittsburg Pa. og á að
standa yfir nvarga daga, aðal umtalsefnið verður
að heimta jafnrjetti við hvlta menn og að lögiu
veindi pá jafnt og aðra, en livaða ráð psir ætli
að finna upp til aðbeita við stjórnina vilja þeir
ekki segja, og ætla ekki að leyfa frjettariturum
ab s’flja á fuudinum nema einstökusinnum; hafa
meim pvi gruu uin að peir hafi i hyggju að
beita liöiðu ef ekki gengur með góðu. þvl ef
ekkert pess háttar væri í ráði myndu peir leyfa
blöðununv að opinbera pað jafnóðuin, slíkt gæti
citmig haft góð en ekki ill ahrif á stjórnina,
pvi nvargt blaö nvuudi verða ólatt að leggja peiin
liðsyrði, en þeitn er ekki láandi pó þeir verði
grimnvir, þvi peir liafa verið hart lciknir; er pað
næsta óliklegt ,að stjórniuni haJdjst letvgi uppi með
ab undiroka pá eins og nú er gjört, pví hvað er
kúgun ef ekki pað að vera neitað um pau rjett-
iudi er allir umhverfis hafa?, allir hljóta að við
urkcnna að þeir eru eins góöir borgarar og peir
sem hafa hvítt lvörund, og pví viröist óijelt 1
fyllsta mála að ueita peim uav jafnrjetti við
aðra.
Hræbilegt slys vildi til við kolanáma i fylk-
inu Virgiuia pann 13. p. m. í nánvunv pcssunv
cr ur.nið (lag og nótt, og voru par að vipna 150
manns; aöíaranótt liius 13. um morguninn stuttu
fyrir paim tima cr skipta skyldi um ménu. heyrðu
þeir er uppi voru livell mikin sem skotið væri
af failbyssu, og i sanva vetfangi hrtindi jörðin
sanran og kvikuaði pegar 1 i'dlu saman. Var
þegar sent eptir mönnum, enn pað var ekki til
neins; allir senv iviðri voru röknuðu ekki við til
pessa lífs. og eru sumir peirra ófundnir enn,
pví seiut gekk að graía par eð allt stóð í buli.
— 179.—
Úr brjefi frá Spanish Fork, Utah
. 9. marz 1884.
Síðan í byrjun márz hafa hjer gengið |
ákafar rigningar með prumunv og eldingum, -
svo að elztu nvenu muna ekki eptir oðrum
eins. Allur snjór er í'arinn af láglendinu og j
frost úr jörð; margir farnir að búa sig undir \
að sú korni, og sumir gjöra ráð fyrir að fara
að sá garðfræi, — Hjer helir verið lveldur ;
kviilasamt í vetur, einkunv meðal harna, eiv j
pó ekki nmfgt dáið. Að öðiu leyti er hjer
tiibreytingalaust.
FRJETTIR FRÁ CANADA.
Kius og herra Norquay hafði ákveðið-
var fylkisping Mánitoba opnað hinn 13. p. m.
Veðriö um daginn var hið ákjósanlegasta, erida
var ótölulegur grúi af mönnutn saman komiun
umhverfis piughúsið löngu í'yrir hinn tiltekua
tlma. Allir vildu vera viðstaddir og heyra
ávarp fylkisstjóraus, En, ,,það eru ekki allar
feiðir til fjár*Fjöldiun af peini, er lengst j
biðu, nváttu hverfa svo búnir lieiui aptur, j
því inngöngu fengu að eins peir er boönir
voru, og voru pað íleiri cnn húsið gat'rúnv'að.
þcgar klukkan sló 3 e. m. kom fylkisstjórinn
með síuu föruneyti, og var hann umkringclur af
harðsnútiunv hermannaflokk, er eingöngu hugs-
uðu ura aö varðveita fyiir öllum haska hinn
gamla öldung, er gckk í miðjmn hringnum
og spenuti hinn gullna veldissprota tveitn hönd
um. Um leið og lvamv hvarf inn um dyrnar
á pinghúsinu, var skotið 13 skotunv af' fall-
stykkjuin, og var þiugið pá opnað, Eptir að
fylkisstjórinn var kominu inn og búinn að
heilsa pingmönnum, settist liann 1 hásætið og
flutti ræðu sitia, Minnist hann á hvað mikiö
vjer værunv skuldugir fyrruin landshöföingja
Canada Lorcl Lorne, fyrir pað hvc inikið
hann kappkostaöi aö leiða atlvygli Englend-
inga að hinu ágæta landi hjer i vesturhluta rik-
isins; liaan ljet og 1 ljósi áuægju sina með hinu
nýja landstjóra Lord Lansdownc, og kvaðst
fullviss um að stjóru haus mundi öllunv kær.
Næst minntist hanu á præturnar nvilli Ontario
og Manitoba út af landinu umhverfis og austan
við Skógavötn, og kvaðst ánægður nveð úr-
skurð pann, er stjórn Breta nvundi gefa pvi
viðvikjandi; á meðan úrskurðuriun ekki feugizt
heíöu hæði fylkin ásett sjer að stjórna larids-
hluta pessum, og kvað hann pingið nvundi
mega sampykkja lagagreinir nokkrar pvl við-
víkjaudi og vonabist lvauu eptir að pab gæti
orðið án nvikillar íýrirbafnar. Hann minntist
cmv fremuv' á hvað Mauitoba stjórn liefði æskt
eptir af yfirstjórninni, unv stækkun fylkisins, unv
vald yfir óseldu landi iunan takmarka pess,
og um vald til að gelá járnbrautarf'jelögum einka-
leyli til að byggja brautir lvvar scnv bezt pætti,
kvaðst haun vera néyddur til að segja þær ógeð-
pekku frjettir að hingað til hetði stjónriu engu
svarað upp á áskoranir pær, er sendar hefðu
verið; vonaðist hann eplir að pingið með at-
hygli yfirvegaði mál þetta, og að paö með lagi
og liprum orðunv gjörði sitt ýtrasta til að sain-
kouvulag fengizt, svo báðir málspartar væru
áuægðir.
Eptir aö hann liaföi lokið ræðunuí fór liarm
hurt ásanvt föruneyti slnu; nvai'gir af pcim senv
bobnir voru fóru og unv leiö, enn pelrra pláss
var fyllt samstundis pví nvörg hundruð nvauus
biðu úti fyri., seuv þá ruddust lást um til að
komast iim. Aö hálfum tlnva liönum tók frarn*
sögunvaður sæti sitt, og byrjaði pegar staríi ping
manna, en i pað skipli var litiö uniKÖ annað en
ræða mn fráfall liins íyrvei'andi fyikisskrifara A.
M. Sutherland. Áður pingi var slitið var sam-
þykkt að næsta mánudag yröi byrjað að ræða um
ávaip fylkisstjórans.
— þann 11. p. m. bjelt Capt. Ivennedy fyrir-
lestur í Victoria Hall um sigliagar á Hudsous-
fióa. Voru par margir saman komuir til að
hlusta ásögti haus. pvi hann er áiitinn að vera
kimnugur par nyrðra, par eð hann var einn af
peiin möunum, er lengst Jeituðu að himiuv
jarðncsku leyfuuv Sir Jolnrs Franklin. Fyrir-
k'Sturinn 'var satmarlega fróölegur, og fjekk
margur greinilegri hugmynd um penua mikla
flóa eptir eun áður; sýndi lnuin írain á að ekki
pyrl'ti aö óttast isalög á ílóanum, og sauuaði
pað nveð pvi, að tiluefua uvarga hvalaveiða-
nverm, cr segðu ilóann isalausau árið um kring.
Hann kvaðst álíta að betra muudi að byggja
brautina fyrir vestan Winuipegvatn en íyrir
austan pað; fyrst og fremst vegrva pess, að
austan við vatuið væru margir ákaflega stórir
ílóar, senv mundu veröa mjög illir viöureignai.
cii á vestari lei inni væru peir engir, og pó
peiin mt'gin væru tíeiri vötu og ár, pá jafuað-
ist pað evki á við pá eystri, og í Gðru iagi væii
vestari ieiðin heppilegri vcgna pess að brautiu
þá opnaði til landuáins alit lnö ágæta land
með i'ranv Atliabaseailjótiuu, auk pess, ab land-
gæði væru par mikil, pá væru par margir nánvar
er á sínmn tiuva mundu verða að afsimikilli
auðsuppspruttu fyriv allt Norðvesturlaudið. Hann
áleit enn frenmr að ckki pyrfti lengra til að
sannfærast un, að siglingar unv lludsonsllóa
væru tiltækilegar, eu að skoöa bœkur og skýrsl •
ur Miidsonsflóafjelagsins, sein sýudu ljóslega að
flóinn væri fær, par eð seglskip peirra hefðiv
geni'ið um liann i 200 ár, og liefði alldreí
skip týnzt á pcirn tima. kvaðst hanvv saimfærður
um, að áður langir timai liöu, myndi enginn
geta sagt aö Hudson-llói væri ófær sakir í«a,
fyrir pá óhrckjandi ástæðn að gufuskipin gengu
uni hann jaf'nt vctur sem surnar, og flyttu far-
peaja og vöruc ab ströndum liins frjóvsanva Norð-
vesturlands.
það eru engiu úndur þó nógir sje mótmæl-
erdur pessa iyiirtækis; pað heflr gengið svo frá
upphaíi, pegar lieíir átt að byrja á eiuhverju stóru
fyrirtæki, lil ab sanufærast um að svo sje, þarf
máður ekki að líta lengra aptur en pegar byrjab
var að ræða uni byggiugu Kyrralvafsbrautariimar
fyrir 13 árunv síðan, pá risu nvenn upp hver-
vetna- scnv kváðu pað hiua nvestu vitkysu, er
nokkrum tnanni hefði 1 hug kornið; uú pegar
brautin er iiáerri búin, sjá þossir söniu nienu að
húu er eimmtt til að eíla ríkið cn ekki að steypa
pvl i ógæfu. Svona var einnig látið áður byrj.ið
var á Uniuou Pacific brautinni i Bandaiikjunum,
og hefðu menn pá látið pessa ..Conseivative’s"
ráða, eru litlar líkur til að járnbraut væri til
pann dag i dag yfir Araeríku. það ætti pvi
cnginn að gugna pó liann heyri mótbárur pessara
hægfara apturhaldsmanna, heldur halda áfram
meb fyi irtækið og lita lvvorki til hægri nje vinstri.
Sumir cru á móti bvautarbyggingunui vegna pess
að fylkið mundi ekki vlsa undir skuldabagganum.
það ernúsvo!. Ef vjer ihuguriv pað gj crsamlega
virðist pað pó ekki óhugsandi; hrautin nær full-
gj r moð öllum útbúaaði, er álitiö að niuni kosia
20 uvilíónir dollars, ineiia nvuu pað ekki verða;
setjuin uú svo ab ibúa tala lýlkisins sje 150,000,
sem er pað allra miimsta, verður pá skuldin
nokkuð yfir 133 dollars á mann að jafnaði; upp.
hæðinermikil, pvi verður ekki neitað, en hversu
nvikill yrði ágóðiun, seuv bóudiun hefði á hveiti
siuu fram yfir pað sem nú er?, Nú sem stendur
geldur bóndinn 30 cents undir hvert bushel, sem
ílutt er hjeðaiv til Moutreal, eu fyrir flutning á
pvi norður mundi liann ekki þurí’a að gjalda
ineira cn 10 ccnts cr pá hreinn ágóði 20 ceuts af
liveiju bush. j.að cr gjört ráð fyrir aö næsta
haust lvafi Manitobafylki ftá 5—6 nvillónir bush.
af liveiti framyfir pað sem parf til heimilis parfa.
cptir pvi að dæma ættuiu vjer að hafa um 10
milióiiiv til úisölu pegar brautiu væri fullgjörð,
og hcfðu bæiiduv þá unv 2 nviiiónir dollars í vas-
anum, sem annars færu í sjóð annara járnbraut-
ar-fielaga. Með pcssnri uppbæð nvætti borga
skuldina á 10—12 árum, og pað án þess að bæta
nokkruui auka útgj iduin á fylkisbún; virðist. oss
sem ánægjulegra væri fyrir ineun að eiga braut'
ina skuldlausa mcð öllum útbúnaði, bcldur cn