Leifur


Leifur - 05.04.1884, Blaðsíða 2

Leifur - 05.04.1884, Blaðsíða 2
tunguniáii lijer i Ameriku? 3ú, el' vjer aí> eins sýudunr góðan vilja par til. Jjá er litill eii á að oss veittisl pað liægt. Á stundum pegar menu hafa verið að tala um að við halcla isienzku þjóðerni i Amerfku, pá hc-iir oss komið til hugar, að allur helming- ingur fs’en linga, sem nú pegar hafa flutt til heimsálfu þessarar, niundu i raun og veru alls ekki ueitt hirða um, hvort islen/.kri tungu eða pjóðerni væii haldið við eður ekki, og sjerstak- lega kemur oss petta sama til hugar pegar vjer i 40. nr. ,,Leifs“ lesum greiuiua ,,LU' eður dauði* , par sem herra ritstjóriun telur að eins 400 kaupendur að ,,Leifi“. petta sýnir ljós- lega að svo er i sannleika. pví pað cr varla neiuum el'a blaudið að allir, sern verulega bera elsku og virðingu iyrir sínu móðurmnli og pjóöerni vilja gjöra sitt ýtrasta til aö pví yrði, sem lengst við haldið. pað er sárt að vita til pe3s, að vjer skulum láta hinn gimiaudi glaum glepja svo fyrir oss, að vjer hirðu.n ckki um pá hluti, sein oss mættu verða til sóma og gagnu Vjer getum ekki annað sjeð, cn að vjer sjeum að reyna til að verða úrættis og niðurlagafat aunara Norður- álfu manna hvað bóklega menntun snertir. pað væri mjög fróðlegt að vita hve margir íslendingar cru í Ameriku. Vjer viljum gjöra ráð fyrir að vjer sjeum orðnir frá 5—0000 að tölu, og að eins 400 af öllum pessuui niönnum eru færir uin að kaupa ,,Leifværi nú petta fyrir cfnaskort. pá væri orsök til að hugsa að fjárliagur landa lijer vestra væri mjög bágborinn. en væri pó fyrirgefanlegt, en par oss er mjög vel kunnugt að ástand lauda í ýmsun'. nýlendustöðum, er heldur á góðum vegi 1 samanburði við parin tima, seno peir hafa yrkt jarðir slnar og samkvæmt fjárhagslegum ritgjörðum, seni liafa birzt i ,,Leifi'‘frá hinum ýmsu nýlendustöðum, pá getum vjer ómögulega álitið að svo sje. Vjer leiðumst pvi ósjálf- rátt til að imynda oss, að petta sje fyrir vilja- leysi á að lesa blað, sem prentað er á voru eigin móðurmáli, pví vjer viljum hvorki nje geturn íniyndað oss að pað komi til af öfundar- blörduðu hatri til blaðsins, eða pó rjettara sagt til útgofanda pess, af pvi hann heíir með dugnaði sinum og fiamsýni komizt í góðar álnir. En hvað sem nú pví viðvíkur, pá virðisí sem svo, aö islenzku tungumáli verði aldrei við hald- ið í púsuud liðu hjer i Ameriku, nema menu pví aö eius gjöri snarpari rögg af sjer, enn meuu liafa gjört liingað til með að styikja hók- menntaleg fyrirtæki. Vjer viljum nú að eins taka til dœmiS að lijcr i Milwaukee eru milli 40 og 50 ísleud- ingar, en aö eins 2 nr. af .,Leifl“ eru lesin lijer. þetta sýnir hve þjóðelskandi drengir að íslenzkir Milwaukeehúar eru, og hvcrs vjer megum væuta af oss hjer hvað lslenzkan fjelags- skap suertir. Herra útsilumaður „Leifs“ lijer í Milwaukee liefði átt að veia fær um að «elja lijer ekki minna euu 14—16 ur. undir öllum kringumstæðum. ----- pað cr talið að íslenzkir lhúar í bænum Winnipeg sje 10—1200, pað sýnist pvi ek.kert órýtnilega i lagt að ,,Leifur“ hefði átt að hafa 400 kaupeudur beinlínis par á sinum fæðingarstað. Vjer getum ckki betur sjeð, en að pvi miður helzt of margir af lönd- um vorum lijcr vestra, sje helzt oí fráhverfir pví, að viljar styrkja að alinennum fjelagsskap, eður 1 pað minusta er allt útlit fyrir að svo sje. 13rœður ínínir! petta niá ekki leugur svo til ganga; láturn ekki pá af Iöiidum voruni á Fróui vcrða sauninclaincnn að pvi, scui svo Jiafa sagt: að yíirborð af fólki pví, scm flutt licfir hingað til Amerlku frá (slandi, hafi verið skrill og jafnvd að suinn af pvi haíi verið landineinsun. Komið landar góðir! látum oss allir haldast í höndur og leggjast á eitt; látum oss gjöra allt sem i voru valdi stendur til af efla og útbreiða nytsaman fjelagsskap og íramfarir vor á ineðal. Vjer erum allir bornir og baru- fæddir af s 'mm pjóð, látuiu oss pvl ,tJJjr veia — 1»0. — limir á sama llkama, og gleðjumst hver yfir annars framförum og velgengui. Látum oss sýna pað i verkiuu, að vjer sjeum vinsamlegast reiðubúuir til að styðja að ölluin þarflegum fyr- irtækjum vor á meðal. — það cr parllegt og ómissandi fyrir oss, að hafa frjettablað á voru eigin tungumáli. og pó pau væru fleiri enn eitt, og pó vjei, sem búnir ermn að rcra hjer i .lauii f mörg ár ekki þykjumst purfa pess mcð fyrir þá orsök, aö vjer getum má ske iesið hjerleud blöð, pá gætum pess, að laudar koma heiman af Fróni árlega. peir purfa pess með og pað er mjög nauðsynlegt fyrir pá, að geta undir eins fengið blað til aö lesa á sínu eigin tuugumáli. Látum oss pvl kaupa blaðið, og pannig styrkja viöhalcl pess þeirra vegna, ef ekki vegna vor sjálfra, svo vjer hvorki purfum að bera bligðun fyrir augum sjálfra vor nj« heldur annara pjóða fyrir ódugnaö vorn og liirðuleysi í bókmenntalegu tilliti. Vjer vitum og hljótum að viðurkenna, að vjer höfum marga góöa og duglega drengi hjer á mcðal vor íslendinga i Ameriku. sem olska framíarir og íjelagskap. Vjer viljum pví leyfa oss að minua pá á hver minukun paö er fyrir oss sjálfa, og hver rirnun paö hlýtur að verða á áliti voru, pegar pað frjettist til Fróns hve lítilmannlega oss fer, að geta ekki við halcliö einu smáblaði á meðal vor hjer í Ameriku. Kæru vinir! fjelagskapar og framfara, konur sem kariar! gjörið svo vel og veitið pví eptir- tekt hvaö oss getur orðið til S Ó 111 a j gagns og nota; áminnið meö- brœður yðar utn, að gæta sóma síns og pjóðar sinuar, og styrkja þarfleg fyrirtæki. Vjer vonuni að pjer gjörið allt sem í yðar valcli stendur, til að styrkja aö framförum, vexti og viðgangi ,,Leifs“, svo hann lifi lengi I landinu, Milwaukee, Ritað í marz 1884. G. 8. Halkr. FRJETTIR ÚTLENDAR. Leopold priuz, yngsti souur Victoriu drottu- ingar, látiun! pessi orð peyttust áfram eptir hrað frjettapræðinum til Lundúnaborgar föstudaginn 28, f. m. og stráðu sorg og söknuði á leið sina hvervetna. Hin mikla Lundúnahorg íklæddist sorgarbúuingi á svipstundu. pvlallir unnu hiuiim unga prinzi bugástum fyrir ljúfmenusku og hjarta- gæzku. Freguin fjekk mjög á geð drottningar og eiu lœknar heuuar hræddir uui að það muni olla henni laugvarancli veikinda, ogmunn allir, sem pekkja hennar viðkvæma og bliða hjartalag, ekki undrast pó svo kunui aö verða, pví eiumitt er hún var farin að hressast eptir langa vcsöld kom pessi fregu að syni henuar hefði veriðkippt svo snöggiega burtu úr manufjelaginu, og fær hún nú, sem opt áður, aö taka á sinu mikla sálar preki. Prinzitni var staddur í bæuum Canues á Suö- ur Frakklandi, hauu hafði farið pangað f'yrir skömmu aö ráöi lækna sinna, i peirri vou aö hið heiluæma og hlyja loptslag við Lyóusflóa kynni að liafa góð áhrif á hans veikbyggöa lik- ama, og var álit mauua að svo muudi veröa, pvi hann var glaður og vel hraustur par til sið. asta daginn, kom þvl fregnin öllum á óvart og trúöu ínenn mumast sinum eginn augum. er peir flykktusttil húss pess, er hanu hjelt til i, og sáu hanu liggja á likbörunum. Hvaö heizt var or- sök i dauða haus er mönnum óljóst, pvl spguruar eru uógu inargar; sumir segja aö hauri haíi veriö að glíina \iö fjelaga sinn. og aörir aö hauu hafi dottiö kvöldinu áöur og muui paö orsökiu, cn eitt er visl Og pað er aö liann var fullliraustur, og varö pvi öllum liverft við er hann íjell niður j á gólfiö dauður, og mun óhætt aö segja að oriök in hafi verið hið pungbæra heilsnleysi, sem hann hefir haft við að strlöa frá harndómi. Leopold George Duncan Alhert prinz Bret- lands og írlands. Hertogi að Saxony, prinz af Saxe, Coburg og Gotha, hertogi.af Albany, jarl a( CJamice og barop Arklow. K, G. K. T- G, C. S. I, Cl. C. M. G., var fjórði sonur og sjö- unda bam Vietoriu drottningar, hann var fædd- Ur J Buckingham höllinni 7. apríl 1853; var hanu undir gæzlu ýmsra kennara par til árið 1872 að haunfórá Kristskirkju-háskótann i Oxford; var haun par unclir uinsjón herra Roberts Hawthorn Collius M. A. C, B. Stuudaði hann lærdóm siim rnjög rækilega, og hneigöist hugur hans aö guðfræði, og vildi liann gjörsst prestur, en fjekk pví ekki framkomið, pvi ættiiigjar haus vildu eigi levía honum pað. prátt fvrir pað prjedikaði haun opt fvrir alpýðu, og póttu ræður hans góðar og vel valdar. sjerstaklega ræddi hanu um bindindi og siðferði og kvað pjóöinni veia mjóg ábóta- vant í hvortveggja. Ariö 1876 útskrifaöist hanu af háskólanum ineð ágætum vitnisburöi, feröað- ist hauu pá urn Ítalíu, en sakir heilsuleysis mátti hann brátt hverfa heim aptur og halda kvrru fyrir, og mátti pvi vera án margra skecntana ei aðrir bræöur haus nutu. bar liann byröi sína án möglunar. og stundaði lærdóm kappsamlega. og segja allir erhann pekktu, að hann hafi ment ast meira on nokkur bræðra hans. Arið 1878 ferðaðist hanu á ný, og fór pá utn þjóðverjaland, Frakkland og ítaliu, næsta ár sat hanu á heimiJi slnu en áriðeptir (1880) fór hann til Canada i kynnisferö til systur sinnar prinzessu Louise konu Lord Lorn, sem pá var landstjóri i Canada, og ferðaöist’ liann pn allmikiö um Ameriku. Na««ta ár fór haan tii pýzkalands 1 kyunisíerö til mágs slns, hertogans af Hessen Darmstadt, i peirrrför sá hann Helenu Fredricu Augustu prinzessu af Waldeck Pyrmont og trúlofaöist henni skömmu síðar. Um petta leyti pjáðist hana mjög af heilsuleysi, og pó brúðkaupsdagur peiira væri til tekiun optar en einusinni, varö ekki af gipting- uuni fyrri eu 27. aprll 1882, Meö konu sinni átti hann eitt baru, dóttir sem fæddist i Wind- sorkastalanum 25. febr. 1883. þegar Leopold prinz burtkallaðist svona sviplega I Cannes, var Uann feröbúinn að fara þaðan til Darinstadt til aö vera viö biúökaup svsturdóttur sinnar, prinzessu Elizabetar af Hess• en sem 1 næstkomandi júulmánuöi yar ákveöiö að giptist Sergiusi heitoga af Rússlandi, en sein nú verður dregiö nokkra mánuöi í viröiugarskyni við Leopold pcinz. — Stiiðiö er unuið! Arabar gjörsamlega yfir- unnir og Osman sjálfur flúiuu til óbyggöa. pessa fregu seudi hershöfðingi Giahaui með frjetta- þræðiuum lrá Súakim til Lundúna 26. f. m, Osman og lið hans sat í poipiou Tamanieb; safnaöist lið til hans daglega, og gjöröi han« allt illt er liann mátti og ljet allófriðlega. Á miðvikudaginu pann 26 fór liö Grahams af stað frá herbúðum síuum, sem voru 9 mllur i'rá Súakim, ætluðu peir til porps uppreistar- mauua, eu ekki varö af þvl i pað skipti, margir herincni) u.rðu yfirkomnir af hita og ináttu halda aptur til herbúöauna, hurfu pá allir Uei.m aptur og gjörðu ekki að. Eu næsta morgun kl. 5. íóru peir af staö á ný, og ljetu pá ckki uudau pó liitinu væri ákallegur, heldur uíddu áfram og aö virkjum Osmans, og hófst þu allhcirö orusta, . eu húu stóö ekki lcugi yfir* Menu Osmaus fjellu unuvörpum, misstu peir pvl kjarkiun og tóku til fótauna, í peim ivjfum kom flokkur af fótgöuguliöi Brcta uudir stjórn Grahams sjálfs og ráku peir flóttann, pvl baiði stórskotaliöiö og riddaraliðiö varö aö sitja eptir, pvl landlö var hæðótt og grýtt, ej> Graham fór sjállúr gangandi og lians flokkur, en stór- skotaliðiö seudi spreugikúlur hverja af anuaii i ílokk flóttamanua, og dreiíðist luuu pá óðum suuclur par til sinn fór í hverja áttiua; Osmau sjálfur bar sig engu betur enn liinir og hljóp allt hvaö fætur toguðu, var hann seinast oinn eptir og stefixli til óbyggöa. Rneri Graham pá aptur til Tamauieb, tóku menn hans allt nýti- legt úr porpiuu og breudu siöan til öskn, svo ! nú cr ekki eptir uema öskudyngja, par sein um , langau tlma haföi veriö hinn ramnigjörvasti aö- 1 soturstaöur Ósmans. Graham pykist viss um að uú sjV aliar óeyröir umliðoar i pessuuj h)u(a

x

Leifur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Leifur
https://timarit.is/publication/119

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.