Leifur


Leifur - 11.04.1884, Blaðsíða 3

Leifur - 11.04.1884, Blaðsíða 3
starfa fyrir rikiö i lieild sinni ab hann ekki geti sinnt pessu embætti, og sje því ekki aunar vegur opinn en aö segja af sjer, — Frakkai gjöia ráö fyrir að senda liöið fiá Tonkin heim innan skamms. [jykjast peir vera húnir aö yfirvinna iandið svo að ekki sje pörf á peirra eigin liöi par lengur, Iiafa peir i hyggju að safna par saman innlendum hermönnum til landvarnar, og ef nauösyn pykir, hafa par 6—7000 franska hermenn. Tpp- reistir allar ulita peir um garð gengnar og aö ekki sje nú annað gjöra en myuda stjórniua. Eptir pví að dœma eru peir ekki hræddir viö Kínvcrja, enda lítur ekki út fyrir að peir ætli aö segja inikið, par peir pegja allan penna tlma og láta Frakka búa uni sig sem peim bezt líkar. Ekki gengur Frökkum vel að semja við Madagaskar-búa. Fyrir skönnuu komu til Párisarborgar sendiherrar eyjarskeggja 1 pví skyni að gjöra einhvcrja samninga, cn er minnst várði fóru peir á burt^ og borguðu ekki fyrir gistingu sina. Sljórninni pótti petta kynlegt og líkaöi allilla. en pó varö svo aö vera. Ut af pessu risu deilur miklar á ráðssamkom- unni. Fervy álítur sjálfsagt að reyna að seinja við pa. pó svona tækist 1 petta skipti, og að peir gjöri sig ánægða meö að fá vissu um, að írakkneskir búendur á eynni norðvcstanvcröri fái að vera par í næði, og óáreittir fyrir öörum, pvi að ætla sjer að hafa gjörsamlegt vald yfir cyuni álitur hauu að muni ieiða af sjer óendan legt stríð. Gat haun pcss jafn framt, að fengj- ust eigi sainningar peir, cr nú væri verið aö ræba urn, myudu Frakkar ekkert tii spara að pröngva eyjarskeggjum til hlýðni við sig. IJinar jarðnesku lcifar Leopolds priu/ voru lagðar á shm síöasta hvildarsiaö pann 5. p. m, Viöhöfn var engin, borgariýöur og frjettaritarar hiaðanna fengu ekki aðgöngu, og urðu meun aö látasjer nægja aö standa á gótuni og torgum. par sem líkfyigdin fór hjá. Krónprinzinn Albert Edvyard fór til Gannes ásamt lleiri höfðiugjum til að sækja likainanu; pótti mönnum átakanlegt aö sjá hversu Albert prinz var yíirkoininn af liarmi er hann sá lik bróöur sins, Frá Canncs til Chcrbourg fylgdu likinu franskir hermenn, og hvívetna á leiðiuui var mikil viðhöfn, menn stóöu berhöfðaðir með an vaguleslin brunaöi fram lijá, sem hvergi stöðvaði ferð sina, lieldur æddi áfram pegjandi og dauðaleg, par til hún var komin á enda leið arinnar og likiö borið um borð á gufnskip. er heið á höfninni í Cherbourg. Hinu 4. p. m. kom skipið til Portsraouth, og voru par rnargir vandamenn hins látna, til að veita honum mót- töku, pai' á meðal krónpriuz pjóöverja, Siðia um daginn kom likfylgdin til Lundúna og var Vietoria drottmug asamt hinni syrgjandi ekkju á vagnstöðvunum og fylgdu Ukinu til Windsorkast- alans, og eru pær báöar yiirkomnar af harini, en pó ber drottningin sig betur, og telja læknar henuar cnga hættu á að húu inuni leggjast veik, sem peir upprunalega hugsuðu. FRÁ BANDARÍKJUM. Víðar enn 1 Mauitoba eru bœndur óánægðir með hlutslupti sitt, sjezt pab af pví að í Minue- sota er boendafjelag engu minna eun hjer megin línunuar. Hinn 18., 19. og 20. f, in. lijelt fjelag petta mikla samkomu í St. Paul. Voru par sainau komnir fulltrúar frá llestuin hjeruðum fylkisins, og nokkrir frá Dikota. Aðalumtals cfnið var hveitiverzlun og einokun i henni; virð- ist peim ópolanli einveldi pað, er hveitikaup- menn hafa. pykjast peir og sannfærðir um að járubrautarfjelög ílytja liveiti fyrir uiiuua verö, enn i'f hœndur sjáltir senda pað til markaðar, kom öllum ásamt að hrýn nauðsvn væri að fylkisstjórnin skjærist 1 leikinn. Var pvi sam- pykkt að scuda áskoruu til fylkispiugs Miune- — 195. — sota um að pað breytti lögunum svo að járn- brautir ilytlu vörur íyrir sama verð fyrir alla hvort heldur l’jelög uða einstaklinga, og að pingmenn væru minnfir á að pað er i peina valdi, livort peir auðga fylkiö með pví aö opna markað fyrir hveiti pess í Austuífylkjun- j um, eða peir vcrða afskiptalausir og pannig j hiudra meuu frá að stuuda akuryrkju. pvi eins og nú stendur pykir peim hveiti ekki gjöra betur enn borga kostnaðmn og kouii ckki breyting bráðlega, munu margir hætta viö akuryrkju algjörlega en stunda griparækt; vona I peir pví aö fylkispiugið gjöri sitt ýtrasta til j að hjálpa bœnduin, með pvi að sjá uni að j brautirnar láti alla borga jafnt fyrir llutning, 1 og komi í veg fyrir að bœudur sjeu sviknir j eins og nú á sjer staö, bæði á vog og mælir við kornhlöðurnar. Enn fremur var sampykkt ab senda til fulitrúa fylkisins á alpingi askorun um að peir neyttu allra siinia kiapta tii að fa pví fram- gengt, að Kauðárdalslandið, sem nú er i liönd* um Indiáua, sjc opnaö, svo iaullytjeiidur geti lengið par heimili. Laud pað, er stjórniu helir afmarkaö Indiánum er um 8,000,000 ekrur, og eru Minnesotabúar leiíir ylir að sjá pað óræktað, par paö er ágætt akuryrkjuland og getui verið heimiii fyiir 50,000 íjölskyldufeður pó Iiver hefði 100 ekrur, Fjelagiö viil aö alpingi hati aiia uiusjón á ver/.luu fylkisius, svo pað geti komiö 1 veg fyrir aö jarubiautii cia önnur f,el«>g hafi ótakaiarkað einveidi, og skorar pað á fulltrúa fylkisins að íýlgja pvi máli fasllega; cinnig aö peir gj«J.ri sitt ýtrasta i pví, að tollurinu sje lækkaður, pví hann sje Miuncsotabúum til ómetandi tjóns. í bænum Cineinnati varð fyrir skömmu upp- hlaup mikið. J>að byrjaði fiistudaginn 28. f, m. og stóð yiir til l. april, orsökin til pess var að dómnefnd ein frikentdi mann nokkuru, er allir póttust vissir um aö væri morðingi; söfnuðust inenn pá saman og ætlaöu að taka baudingjanu og hengja liann áu dóms og laga, en iögreglan varói fangahúsið vel og gátu peir ekki.að gjört. SMn uðu peir pvi ineira iiöi og eptir nokkuru tima voru uppreistarmenu pessir uin 10.000 að Wlu; eigi aö slöur varöi lögregluliöiö húsiö og dugöi ekki pó skothriöin dyndi frá hinum tryltlu ba-jar- búum, sem urðu gjörsamlega stjórnlausir, er peir komu eigi fram vilja síuum; reyudu peir aö kveikja 1 húsinu en pað tókst ekki heldur; um- kriugdu peir pá ráöhúsið og kveiktu i pvi, og er brunaliöiö kom í pví skyui að slokkva eldinn skaut hinn æsti iiður á pá, og fjeJlu nokkrir menn hurfu peir pví i’rá og branu byggingin intð öliu er l var. Æddu peir nú u:n ailt, suin vitstoJa, mölvuðu glugga á húsutn og ónýttu varníng og skutu á alla er ekki tilheyrbu peirra llokki, Herlið bæjarins var kailað út, en pað dugði ekki ijeilu nokkrir i viöuregninni og margir særöust; ’ varö pví aö sækja llerilokk fylkisius, og er íiaiiu koin i iylkingu móti uppreistarmönnum hófst hiu grimmasta orusta, eu eigi leiö a löngu par til uppreistarmeun mattu getast upp. Voru margir haudteknir og hnepptir i iáugelsi og biöa peir par dóms. Æsiugar í bænuin voru svo mklar, aö nerliðið varö aö ganga um öll stræti bœöi dag og nótt til aö halda Jýðuum í skeljum. í upp reislinni fjellu frá GO—90 manus og um 150 særð ust meira og minna, og er sagt aö margir peirra muni deyja. petta pykkir mönnum vera bendiug um að hcguiugarlögin sje ekki góð, pví af peirra ónóga yaldi sprettur pessi algengi vaui í Handarikjun- um p. c. að hengja spilivirkja án dóins og iaga. Slöastl. ár voru í Bandarikjuuuin lramin 1,517 morð, unuin afásettu ráöi. en hversu margir af pessuin morðingjum liafá goidið fyrir lif meö llfi? Svarið er: 93, verða pá cptir 1,424 menn sem ekki lieíir veiið licgut eptir veröleikum. Af peim hóp halá menn tekið 118 og hengt án dótns og laga, og er pað sízt aö undra pó pjóð in sjalf taki sjer dómsvaidið 1 hendur pegar pjón- ar rjcttvísiuuar ekki hirða um pað betureu svoua Ef uppreist j essi hefði átt sjer stað f iítiðbyggðu hjeraði, par sem lög og rjettur er ekki enn búien að ná fótfestu, pá hefði pað siður orðið aö umtahefni, en pað er skki líkt pví; Ciiicinn ati er i einu af auðugustu fylkjum rikisins, og bærinn fullur af memituðum og friöelskandi borg- urum, og pó k-emur petta fyrir og pað svoua stórkostlega, pað er hræðilegt og sýuir berlega að pjóðin polir ckki lougur ab sjá hvern morð- ingjann á fætur öðrum frikeimdan, fyrir milli- göugu ósvífiuna málafærzlumanna. er ckki hirða um annað en græða fje ineð hvcrju móti sem pað er fengið. Minneota, Mimi. 31. rnarz ’84 Tíðarfarið lieiir verið ákjósanlegt næstl. viku. Snjór er allur upp tekinn hjer í kring og eiu- staka bóndi byrjaður að sá. Fólksflutningsleslir eru fullar daglega af vesturförum (pað er: fólki, er kemur úr Austurríkjuuum og flytur til Dakotaj. Vjer óskurn peim allrar liam- ‘ngju. jafvel pó oss komi til hugar að peir leiti laugt yíir sKammt. pað gleður oss stórum, er iifum hjer syðra að heyra liinar clæsilegu lof- ræður irá Nýja-íslaudi, er lesa rná i 46. tölubl. ,,Leifs’‘, vjer erum pví samglaðir yfir vel- gengni peirra, pvi bæði eigum vjer par inargu kunuingja og pess utan er pað vor inuileg ósk, ab öllum löudutn ge.ti liðið vel hvar sem peir eru; að Nýja-fsland sje sú bezta og aflárasælasta nýlenda, er íslendingar hata 1 pessu landi, getur verið, pví ..hverjum pykir sinn fugl fagur. Vjer höfum sagt að petta svæði, er vjer byggj. um, væri lnð affarasælasta og hið sama höfum vjerlesið 1 brjefum frá Dakota. það eru 2 kostir er Nýja-ísland hefir yfir nýlendur vorar, sem cru skógar og fiskiveiðar, pví vjer höfum hvorugt, pví pó töluvsiður fiskur sje hjer i vötnum, eru veiðarnar ekki stundaðar, llklega af pví pað pykir ekki ábatavegur. Vjer teljuin 3 ókosti á Nýja tslaudi, er hjeldu oss aptur fr-i að ílytja pangað fyrst vatnsflóöin er geta komið pegar minnst varir og eyðilagt ei^nir manna. Annaö, of langt frá markaði og járubrautum, þriöja, vondir laudvegii og. erv- iðir aðgj«.rðar, en að járnbrautir færist nær, er mjög liklegt að ve-öi bráðum, og fari svo. verð- ur pað ómetanlegur- hagnaður fyrir landa í ný- lendunui. Landar í Nýja-íslandi segjast ,,ekki purfa af grafa sig í hóla, og panuig sjálfir heygja sig fyrir timann“. Vjer myudnm ekki hafa tekið tekiö upp pessi orð greinarinuar, ef ekki einn að löndum vorum hefði látið í ijósi meiningu slna hann áleit að Noiðanmenn væru að berja á oss, og Lrúkiiðu íátækt vora fyrir svipu. Vjer Grum sannfærðir um, að pað helir ekki verið meining ritaians ab gabha oss eða bregba oss um fátækt, enda vitum vjer ekki til að áf pessum huudrað fjölskyldum. er byggja nýlendu vora sje fleiri' en ijórar, som lifa 1 kj.<llurum, er pó geta veriö viðunaiileg hús, ef vel ei umgengið, en meiri- hlnti landa hefir betri Og vandaðri hús en aðrir pjóðílokkar, er lifa hjer 1 kringum oss. og yfir höfuð að tala eru laudar betri búmenn og í betri kringumstæðum eu nokkur annar pjóöilokkur, cr byrjað hefir mcð jafulitil efui og vjer höíðuui, pessu til sömiuuar viljum vjcrleggja l'yrir alinenn ings fcjónir, viö fyrsta tækifæri, skýrslu som sam iu hcfir veriö ylir eignir og ástand ísiendiuga í pessari nýleudu. G. A, Dahnami. FRJETTIR FRÁ CANADA. Ekki gengur greitt með aö útkljá Hud- sonsílóa-brautarmálið, en pó er nokkurn veginn 1 víst að Sutherlandsfjelagiö fær leyfið. Siðastl. viku lielir alllmikið verið rætt um pað. í lýrstu var ákveðiö að geía fjelaginu Ivö ár til að búa sig undir og byrja, og tiu ár til að fullgjora brautina frá pe-sum tima. Mönnum pykir petta hcl/.t (il góð kjör, ekki sízt pogar

x

Leifur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Leifur
https://timarit.is/publication/119

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.