Leifur - 04.07.1884, Blaðsíða 1

2. ár. Wáaaii5i»eg, Masiitoöa, 4. jáli 1884. IVr. 9.
ViknbladiJ „L E I F U Rlc kcmur út sl livcrjmn fistudegi
a ð forfallaliiiisu. Argangurinn kostar §‘2.00 í Ámeríku,
en 8 krónur í NorJurúlfii. S.'ilulami cinn úttuudi. UppsSgn
á blacJinu gildir ckki, ncma moc) 4 mánada fyrirvara.
FRJETTSR ÚTLEMDAR.
Fregnín uni að Bcrbcr væii yfiruunin og
3500 nianns hefð.u fallið, licfir oisakað svo
iniklar aesingar á Englancli. áð allir tclja vist að
Glad'tonc verði ncyddur til að scgj > af fjcr,
og jaíuvel haiin sjálfur býst ckki við öðru,
pví svo er mikill ofsi mótstöðuinanna haris.
Að kveldi hins 17. f. tn. kvað svo ranimt að,
að pcgar Gladstonc haföi lokið dagsstörfum
sinum, fór hann á hraðfijettáskriístofu og scndi
hraðfrjett til allra tryggðavina siuna og bað pá
koma til Lundúna áöur byrjað yrði að ræða um
Egyptalandsmálið, pví pá er búizt við niciri
deilum, en nokkurntlma áður liafa átt sjcr sta?
pcssu niáli viðvikjandi. Vinir Gladstone’s láða
honuin til að segja ekki af sjer, pó svo faii að
liann verði undir I Egyptalmdíinálinu, heldur
halda áfram og hefja máls á (relsis- og kjör-
gcugisfrumvaipi sinu og liætta ekki við pað fyrri
en pað er komið upp i efri málstoí'una, segja
pá pingi slitið og senda áskorun til alpýðu að
standa drengilega með stjórninni, cu láta ekki
útsendara Northcote’s eða ChurehiH’s leiða sig 1
viliu.
Ekki býst Gladstonc viö að geta heimsótt
Anicrika í suinar. sem hann hefir pó langað
til, Ileilss hans ieylir honum ckki að takast
jafn erviða ferð á hendur, og veröur liann pvi
' Að'SgítTtl'Aig Vtfr'HÖ snjftHtfhil-. p.j iiic.
aö hanu treystir sjer ckki til farariunar, pvi af
henni mundi efaiaust standa mikið gott, pví
fuilyrða iná að Bandarikjamenn mundu taka á
móti honum báðum höndum og iáta frcmur að
oiðum hans en nokkurs anuars i tilliti til að
koma 1 veg fyrir útilutuing á (1dynainite”. Ekki
vill liann segja hvaða hugmyndir hann hefir um
undirtektir Bandaríkjauna viðvikjandi (dynainite’-
spuismálinu, en kveöst fullviss iim aö niegiu
hluti Bandaiikjamanna sjc vinveittur Bretum og
vilji ekki vinua peim mein,
Enu pá stendur yfir málið gegn Bradlaugh
fyrir hafa setið í pinghúsinu og grcitt atkvæði i
niáliini hinn 11. febrúar í vetur scin teið.
Bradlaugh cr sinn eigin málafærslumaður op;
huíir hoinun til pcssa gengið (iillt svo vel sem
málafærsluinuiini stjórnariuuar og cr pví ekki
liægt að segja hver peirra ber liærri lilut; svo
mikið er víst að háyfirdómari Brota, Lord
Colevidge, er heldur með en móti Bradiaugli.
Nýdega heíir fundizt olia i jfirfu niðri. norð-
vostast i brezka lndlandi og hcfir stjórnin ásett
sjer að kaupa vjelar pær og verkfæri, sem út-
heimtist tilaðboia eptir oliunni. Fundur pessi
er sagt að muni hafa pau áhrif á stjórniua að
nú verði tafarlaust byrjaö að byggja járubraut
pá, sem ráðgjört lieiir verið aö byggja norðvest
ur til porpdns Kandahar. pctta sýnir og að í
Mið-Asíu eru til- ýmsauðæii scin enn pá cru hul-
in, og muu nú fyrst fara að ankast vcrzlan í suð-
iirhlutanum á Afghauistan. pví petta verðúr
núg td poss að lólk fer að stroynn pang-
uð og leita að hinuin huidu fjársjóðuin, sem
jörðin geymir í skauti síuu.
— J Elberfeld á Jjýz.kaiandi var nýiega tokin
föst kona ein frá Ameriku, hún hafði ineðferð-
ar 4 kassa með sprcngiefni. sem átti að brúka
i Wiesbaden pegar Vilhjálnnir keisari væri par
staddur. pegar pidta frjettist, liætti keisarinti
við að heimsækja bæjarbúa, en hclir ásett sjer að
dveija i EuiS) parsem hauu er nú, par til hanu
lcr til Hainau. þó hinn aldni keisari sje heilsu-
tæpur, ætlar hannsjer að ferðast alln.ikið i suin
ar, pvl optir að liafa dvalið utn lirið i Ilainau
ætiar hann ásamt dóttur sinni Louise Marie
Elizabeth, hertogafrú af Baden, tii porpsins
Badcn o,n dvelja par 10 daga, fara slð.m til
Austuiilkis og dvelj.i um tiina i Gastein, hiuum
nafnfræga baðstað Ansturríkismaiiua. Getið er
til að 1 pessari ferð muai pcir kvisararl ir ætta að
hafa hinn lengi eptir vænta fuud, s,m haidinn
vcrður ! bænuin Ischl, er stendur við ána Fraim
og er búizt viö að fundur pessi verði um miðjan
ágéstmán.
pað er sagt að Bismarck liafi í hyggju að
sauieina hinar pýzku nýlendur á vegturströnd
Afriku með irain Congofljótiini, svz a V all J)jóð
verja gjöri vart við sig par og að mcnn verði
pess visir að peir vissulega hafi par nýlcndur.
— Alpýða á Frakklandi cr nijög æf út afpeim
fijettum, sem fvrir liafa Jlogið, að Bretar liafi
gjört r.okkurs konar samniuga við Frakka, svo
peii hjálpi Bretum i viðureiguinni við skrilitm i
Súdau, en sem að likiuduin er cngiu hæfa fyrir.
Aipýðan álítur að Gladsíone liali pár diegið
Frakka á tálar, og að pjóðin fai ekki eins inikið
fyrir pá pjóntistu og vcrt er, einnig að pcir samn-'
ingar kómi í bága við þjóðverja og pannig verði
deiluefni og rlkinu til óhægðar. pjóðin keppir
við að fá pví framgcngt að sauikcmur verfci
halduar hvervetna um landið i sumai, og hefir
veriö samin bæimrskrá og send stji rninni; er
hún beðin að auglýsa að hinn veí julegi há-
tíðisdagur, sem haldinn cr í minuing • um Joan
oí 'A'fUe ", 'sjg AíTþMiTnf:"iréf^f.ágúr mv,
allt Frakktand. Alpýða gjörir petfa til pess
pví betur að tala um pessa samninga. sem hún
heldu^jað sje pegar fullgjörðii. Sein auðvitað
er, blása öfundarmenn Ferrys að kolunutn pvi
petta er ágætt tækifæri i'yrir pá að svcrta hann
i augum pjáðarinnar.
Fra Marokkó (hjerað á vesturströnd Afríku,
vestur af Algier) koiua fregnir um að Frakkar
sje að tæla nienn til að heimta tausn undan
stjóru Tyrkja og að Frakkar taki við og stjórni
hjeraðinu, sagt ir að hinn franski ráðherra par
liafi ritað Ferry og beðið um úrskurð lians
hvað gjöra skuli framvegis.
— Capt. Eraconier, sem Leopold Beiglukon-
luigur sendi til Afrikuforða með hinum vlðfræga
Afrikufara Stanley, er nýkominn til Ítalíu
eptir að hafa verið hinn ákveðna tima (4 ár) i
Biökkumannaiandinu; ætlar hann að aila sjcr
fjár og frarra með pvi að halda lyrirlestra bæði
í Ncapel og öðrum borgum. Eptir pví sem
liann segii frá, cr Congolatidið hvcrgi nserri eins
mikil paradis og af hefir verið látið. Landið
eraðsönnu gott og með timanum virðist hon-
um ekki ómögulegt að par fáist uppskera prisvar
á ári. Hvað ánni sjálfri viðvíkur pá er hún
ekki »ð hans áiiti jafn mikil os: af er látið, og
eins og Slanley segir. Eptir hans áliti cr húu
ekki skipgeng meira en 85 mitur frá ósnum;
úr pví eru óteljandi strengir I áuni, sem hindra
skipagöngur, og pó peir væru ckki, pá er
hún full af smá hólimim og klettailúðum; auk
pess er liún par svo grunn, að gufubátar, sem
rista meira en 2'., fet hafa skaíið botninn með
kjöltmtn, og vilcli opt til, er peir voru á ferð
cptir henni aö peir máttu ganga á iand svo
báturinn ílyti yfir grynningarnar. (ipað kunna
að vera álar 1 licnni ciriliversstaðar”, segir liann
((en peir eru pá ófmidnir enn. En ætli ineun
sjer að grafa ála eptir henni, verður kostnað-
urinn óbærilegur”,
Ekki fuudu peir eius mikiö af fllabeiuum
og mcnn i.ugðu að væru f Cogolandinu; liinii
innfæddu eru peim hlut algj rlega ókunnir og
vissu ekki til að pau fvndnst par nokkurs-
staðar. Oii pau fiiabcin, sem ilutt eru eptir
ámii, konr.i lengst innan úr laudi, I stað pcss að
menu hafa álitið pau vera í hr' nuum meðfram
iljótinu,
Haim segir að ekki uiuni svo auðveit að
koilia í vcg fyrir præluverzlan. eins og margir
hajda, og er pað má ske rnest fyrir pax, að Jiræl
arnir sjálfir kæra sig ekki um pað; peii hafa
ekki vit á að meta frcisið og pess vegna viljn
; ekki neina breytingu. Til pcss að sýna að
lnnn segði rjett frá, sagði hann pessa s gu af
| sjálfum sjer: ((þegar jeg kom suður, keypti jeg
eiun þræl til að pjóna mjer á ferðuin inlinim. og
sagði jeg við hann. ef pú pjónar nijer dyggilega
i prjú 'ár. skal jeg gjöra pig að frjálsum manni
J og gei'a pjer skjöl, er sýua þaö hvar sem J)ú
fer. Hann gaf sig ekkert að pessu, og var auð
sjeð að hann skyldi ekki livað pað var, Epfir
! að pessi prjú ár voru liðin, gjörði jeg sem jeg
| hafði Iof.ið; fjckk honum skjöiin og sagði hoiium,
ef svo færi að liann yrði hertekinn, pyifti liann
ekki nnnað en senda skjölin til hvltra stjórncnda
og myndi hann pegar látinn laus. Jeg varð pvi
öidungis ráðalaus, J)ogar hann lcit upp á rnig
og sagði: .Ueuc Buaná Yalco” pað er: pjer
eruð vor herra; pogar þeir segja svo, meina peir
petta: J)að cr skylda yðar að íæða oss og
klæða, og láta osshafa pau vopn, er parf, og
vjor krefjumst pessað pjer látið oss halda áfram
að pjóna yður”. Af pessu er auðsætt aö ekki
er ijeté ;<& 3'firstiga pi'-e'lavorzianin?. i AfrJ.’til' .,
—*■ Svo lltur út sem liinn nýkosni stjórnari i
Perú. hershöfðinginn Iglesias, vilji ekki verða
eptirbátur sumra fyrirrennara sinna ntcö harð-
stjórn. Siðan hann settist að völdum, liefir liau
sett svo hörð lög að engir aðrir cn h ilfvilltir
menn myndu þola. Hann hefir látið semja til-
skipun, er allir ráðgjafar hans skulu rita n ifn
stn nndir; innihaldið er að skora á aHa að verj-
ast uppreistarmönuum ogsýna pcim enga miskun
pegar peir nást. og cr pað svo útbúið aö Igles-
ia« getur tátið ráða pá af dögum hvenaer, seni
houum póknast, og skulu atlar eignir pessara
vesælinga upptækar, og skal nafn peirra fyrir-
litið um allan aldur; í tilskipun pessari er cinn-
ig grein. ei setur fiillkomið gjald á öll opinber
blöð. Utgefeudur blaðauua skulu allir gieiða
vissa fjitrupphæð i rlkissjóðinn og er iniðað viö
töln kaupenda; ef íleiri kaupendur eru tn pcir,
sem fram eru taldir, skal fjeð vera tapið. All-
ir seni lita 1 blöðin, skulu skrifa n'.fn sín
nn ð futlum stöfuni undir greinina, og vciður
ritsijóri iýrir pungum sektum, ef hann ekki
framfylgir pessnui regluin. Ritsijóri ver'ur og
að gæta pess, að rita ekki um stjómumálefui
livað sem á gengur, ef luinn vili halóa limum
sínum ómeiddun,. Öli blöðin í Lima (að einu
undanskildu) auglýsa að pau sjeu búin aö gveiða
fje petta, og sem náttúrlegt er þykjast af pvi,
en jalnframt er auðsjeð að pau ætla ckki að
leika sjer að jafn kættulegum hlutum og stjiírn-
fræöislegar ritgjörðir eru.
í Ijöllunum, ekki alllangt frá Lima, silur
harfsnúinn ilokkur af uppreistanmitiimm, sem
híða eplir að Chilimenn ílytji úr borginni, pvt
pegar pað verður. ætla peir að ráðast á hæjar-
| búa, en treysta sjer ekki meðan hermenn frá
I Cliili sitja par. Foringi pessa uppreistiirfiokks
j er gatnnll hershöfðingi, Caceres að nafni; pyk-
ist hanu ciga Iglesias grátt að gjalda og vill
fyrir livern nuiu hrinda houum fra völdum,
euda py.kir uiönnum ailllklegt að hauu verði
i