Leifur - 18.07.1884, Blaðsíða 3
Stúlkan komst yfir með heilu Og liöldnu og hJjóp
því næst eins og fætur toguðu til næstu vagn-
stöðva, kom hún þangað jafn sneinma og Jestin.
og frelsaöi þannig ineð hngrekki og snarræði
sinu margra manna líf.—Heiðurspeningur sá; er
hún fjekk, kostaði 150 doll, og er mjög vand-
aður. Auk haus hefir henni verið gefin all-
mikil peningaupphæð af ýmsum, en hún vill
iielzt ekkert af þvi þiggja. þau einit lauu, er
hún kveðst vilja þiggja, er: að sjer sje hjálpað
til að mennta/.t svo sem hún óskar eptir, og er
liklegt að henui verði hjálpað til þoss, auk
annara verðlauna, þvi hún ú það skilið,
— Hinn 7. þ. m. lagði. fyrrum skipstjóri John
Traynor, frá laiidi f New Haven i Connccticut
) sfnum litla búti, sem er að eins 17 feta langur
ætlar hann að fara á honum yiir Atlantshaf og
róa alla leið. Í bátnum heíir hann enga aðia
lifandi skepnu en rakka sinn. Vistaforða hefir
hann til 6 mánaða og er vel búinn að kiæðuin.
þaö scm knj'r hann til að fara þessa hættuför ci,
að sýna ágæti bátsins til aö bjaiga mönnuin úr
sjúvarhaska, þvi bátinn hefir hann sjálfur >-mlð-
að og fundið upp lag hans og útbúnað. llann
ætlar að sýna bátinu i öllum hafnarborgum
Norðurálfunnar áður hann kemur heim aptnr.
FRJETTíR FRÁ CANADA.
Nýlega liefir verið prentuð skýrsla um
hveitiuppskeruna bjer í Manitoba ásamt Norð-
vesturlandinu. Skýrsla þessi ei tekinn eptir
umboðsmönmim stjórnarjnnar, sem fara um
landið til þess að sjá með eigin augum hveinig
hvcitiö lltur út; skýrslan er og að nokkru leyti
tekinn eptir umboðsmönuuin Kyrraliafsfjelagsins,
sem ferðast um fylkið ti) að komast eptir hve
miklum hveitiflutningum fjelagið megi búast við
1 haust og vetur, og er óhætt að treysta þvi, að
þeir gjöra ekki meira úr uppskeru-útlitinu
heldur cnn er, því það safuar þessum skýrslum
að sjer einungis til að sjú live mikiun úgóða
það hafi af llutningumim; cr þaö þá venja fje-
lagsmanna. livar sem er, að vera heldur undir
en fyrir ofan markiö. 1 eptirfylgjandi skýrslu
er ekki átt viö aðrar korntegundir enu hveiti,
er þvi aðgætandi að ekrufjöldinn, sem talinn er,
mun varla vera meira enn helmingur lauds
þess, sem ræktnð er. því í ýmsum hjeroöum
hetir veriö súð meira al' höfrum og byggi. en
hveiti.
Áætlunarskýislan er sem fylgir:
Ekrur undir hvoiti í Mtmitoba . . Uppskera nf okrunni uin 23 busli. . . Kkrur undir livciti í NonJvestur- Uppskera afekrunni23 bushels . . . . . 1,r>oo,ooo
Snmlagt . . Til boimilisfarfa í fylkiuu I-urfa busliols 'J’il útsædis mesta vcr . . . '113,000 0,500,000 . . . 1,500,000 3,£00.000
Afgangurinn vcrdur þú
bushels, eður meira en helmingi meira en nokk-
urn tima áður. Er því auðsjeö að uæsta vetur
koma ekki litlir peningar inn í fylkið, þvi Iivciti
kaupmenn frá Englandi hafa lofað að gefa i það
minnsta 1 doll. fyrir hvert bushe!, þegar það
er komiö til Montreal, þegar nú Kyrrahafs-
braularfjelagið helir lolað að flytja þaö austur
þangað fyrir 27C' cent fyrir bush., cr auösjeð
að bændur hjar munu ia 1 það mimista 72,,'ý cent
fyrir bush., vcrður það að upphæð $4,524.000
fyrir þá hveitiupphæö, sem áður er getið. Nú
getur vel átt sjer stað aö hvcitiprisinn i Mont-
real verfi 1 doll. og 10—25 cent, og eptir þvi
stlgur kvcitið upp hjer. En þó það verði ekki,
þú eru það þó góö?.r frjeltir fyiir bændur aö
eiga vissa von ú 72 centum íýrir bushelið.
— Ilinn 22. þ. m leggur Lieut. A. R.
Gordon af slað frá Halifax, & skipinu Neptuue’,
til að kanna hinn mikla Hudspnsflón. I förinni
verða margir veðurfræðingar og prófessór Bell
jarðfræðingur. Ráðgjört er að flokkur veður-
f'ræðinga búi á (> stööum við flóann i vetur og
pæsta vor, til að komast fyrir hið eanna við-
43
víkjandi isalögum, straumuin og haíís að norð-
an. Á skipinu er vistafoiði handa mönnutn
þeira, sem eptir vcrða til tveggja ára, þvl
skeö getur aö nauðsynlegt þyki að þcir dvelji
þar anaau vetur ti'. Veöurfræðistöðvaruar
verða: 2 að norðanverðu við flóann. 2 að sunu-
anverðu; önnur peirra nyrzt við suudið, en hin
fyrir miðjum Hudsontlóa. _ Eim fremur vcrða
tvær á eyjunum i vestanverðu Hudsonsflóa-
inynni, verður þaðan hægt að sken úr hvort
haftsinn að norfan fer itimim liudsonstlóa, eta
inn uin rulssund (Fox Clianvel), sem inaigir
úllta líklegra. Prófessor Bell er hinn eini jarð-
fræðiugur 1 förinui og komur hann aptur í
haust ineö skipinu. A Labiador ströndinni
ætla þeir. seui förinni stýra, að i'á sjér túlka,
svo þeir geti fræöst um vcðlirlag, ís og (1- af
Indíúnnm, er búa þar ínrður frá. þeir þurla
og aö fá einhverja, sem nokkuð eru kunuugir,
því ferðin er hættuleg, þar eð engir uppdrætt-
ir eru til að vara þá viö skerjum og grynningum
eöur öðrum hættulegum stöðum ineðfram ílóan-
um, sem er 400 euskar mllur ú lengd og frú
J 00—200 mílur á breidd.
— Nýloga i'undu verkamenn bjálkakóia all-
stóran. 20 fet niöti 1 jörðu, í miöjum bænurn
Hamilton 1 Ontario. J>eir voru aö grafa kjall-
ara undir stórbyggiugu. Allt í einu komu þcir
ofan ú reykháf, er hlaðinn var úr múrgrjóti,
urðu þeir forvitnir og hjeldu áfrain að grafa,
þar til þeir höföu hreinsað burtu allann leir—
inn, sem var ofan á og umhverfis húsið. Vegg-
ir þess voru um tlu l'et ú liæð og sterklega
byggðir, en ú húsinu voru livorki dyr nje
gluggar og þótti þeim það undrum sæta. Stærð
liússins var: 14 fet á lengd og 12 á breidd.
Inni 1 því fanust ailmikið al' koparpeningum.
en þcir voiu allir svo ryðgaðir, að ekki var
mögulegt að lesa þaö, sem á þeim stóð, aö
einum undanteknum, og virðist setn úrtalið á
hop.um sje 1812. Euginn veit enn meö vissu
tii livers' liús þetta hcfir Terið brúkað, en
menu gizka a að það iiafi verið reykjarhús. En
um aldur þess veit enginn.
— Nefnd sú er Suður-Manitobabúar kusu til að
fara ú fund herra J. J. Hill’s forseta St, Paui,
Minncapoles& Manitoba-brautarinnar i St. Paul,
í tilliti til þess iivert liami myndi 1 sumar bygga
lirautiua norður á iandamærin. sem svO lengi
helir verið rætt um. þegar sendimenn komu
suður, var Ilill ) New York og biðu þeir lians
þ:.ir nokkra daga. þvi þeim þótti dauft að fara
heim við svo búið. Um slöir kom Hillog skýrði
þeim frá högum fjelagsins, sagði liann að það
væri áfram um aö byggja brautina norður með
Pembinafjöllum og norður að iandamærum svo
íljótt sein auðið væri, og þannig gjöra Suður-
Manitobubúum greiðari gang til markaðar, en
peningar eru ekki auðteknir petta ár, og fyrir
það gengur allt seimrn en ella mundi. Hann
sagði þeiin að brautin, sem hjer væii uiu að
ræða væri nú um það bil fullgjörð noröur að
t>Park river ’ t Dakota, og að mælingamenn
væru nú að mæla út brautarstæðið þar fyrir
norðan; kveðst liann þvl ekki geta gefið þeim
neitl loforð um hvenær brautin yrði í'ullgjör,
eu ioíaði þeim fuilkomnu svari undir eins og
mæliugainenn eru búnirað gefa álit sitt tim kostu
að við bygginguna og vegulengd. J>aö eru þvi
litlar llkur til að braut þessi verði úyggð norð
ur á laudamæri i sumar. og rnegi þvl þeir, scm
búa umhverfis (.Rock Lake”, llytja liveiti sitt
til Brandon eöa Manitou oinn veturinn enn.
— Bændur. sem búa vcstur af Skjaldbökufjöll-
um (Turtlo Mountains) eiga í vök að voijust
fyrir hcstaþjól'um og föntnni, som hciinsækja þá
hvað eptir annað, og hefir þvi verið ákveðið að
biðja um varðmannaflokk, þvi það er ekki eiu-
asta skaði sem þeir óttast, heldur eru þeir lirædd
ir um lif sitt. jjað er að seeja. ef þeir viija
liindra fantana frá að liafa á burt með sjer gripi
þeirra. Vrarðmannaforinginn var úferð um þetta
svæði fyrir skömnni og liitti liann nokkra af
bófum pessum, þar sem þeir vpru aö ná hestum,
sló þegar t harðan bardaga með þeím, og þó
hann væri einsamail, fóru svo ieikar að | jófaru-
ir flýfu ún þess að ná nokkrum hesti með sjer:
Vaiðmannaforinginn fijetti lijú bændum þat, að
þjófar þessir hefðu komið 5—tí sinnum i sumar,
og að þeir sjeu allir sunnan úr Rand irlkjuii:;
hefir þvl vcrið úkveðið að hafa 2 -3 varðmirma
llokka suður við landamærin og þannig ko na f
veg fyrir að hestaþjófar fari norður yfir til að
steia; íúir inenn er úlitiö að dugi. þvf þjól’ar
þessir crti bleyður miklar og legeja ú tlóttn nnd •
ir eins og þeir sja einbeitta vopnaða mótst 'ifu-
menn.
— Skipstjóri Jolm Smith. scm slöastl. vctnr
dvaldi noröur við Athabascavatn. skrifar þaðan
og segir að undravert sje livað veturinn sje mild-
ur og sutnaiið heitt, svo langt norður (á 58.
stigi norðurbr.), Herra Smith kom þatizað
norður 19. ágúst 1S82 og hefir dvalið þar slðan;
haustið segir hann sje mjög fagurt og blitt. suiór
fjeil þar ekki fyrri en 1 nóvernbermán. og isinn á
vatninu var ekki manubcldur um jóí; um vetur-
inn fjell þar 18 þumltinga djúpur snjór ogaidcei
varð frostið meira en 41 stig ú Farenii. og það
einnngis í oittskipti; það þótti lionum fr.rðuleg-
ast að um mitt sumarið er nóttin þar björt eða
svo að segja, að eins litil stund sem dinimt er.
Fort Chipewyan (aðsetursstaður Smitii's)
er um 100 mllur vestur frú Chuvchill við Huds
sonílóa, og getur maður at [)cssu haft hug nynd
um vetrarhörkuna þar. enda ber það saman við
sögusagnir allra, er hafa veriö þar norður frá.
Ilerra Carman, sem tekið befir að sjer
að timburleggja Aðalstrætið, hetir stungið upp
á að vinna svoleiðis, að bæjarmenn losist við
aurinn og leðjuna á strætinu bæði i haust i
október og í mal og júni næ-ta sumar og liefir
sú uppástunga feugið góðar viðtökur bjá bæj*
arbúum, Hann hefir nefnil, boðizt til að
sijetta stiætfð, setja á það sandinn og plu.ka
þá, sein lagðir eru undir hnyðjurnar. Með
þessu móti verður brautin hin ágætasta og ckki
að óttast ófærð þá snjó leysir að vori. J>að er
auðvitað að þctta kostar nokkra aukapeninga.
[iví til þess að koma þessu í verk þarf hann
að fú fjöida manna og vinna kappsamlega; *en
það er lika þess vert að borga fyrir það nokk
ur hundruð, þvl þó hann fullgjöri þriðjung eða
lielming götunnar 1 sumar, vcrður hiun part-
urinn jafn ófær og verið hefir til þessa þegar
rigningar koma. Bæjaimenn hafa nú risið upp
sem einn maöur og samið bænarskrá, sem þeir
sendu baéjarstjórninni á mánudagskveldið var,
er þvl liklegt að þetta bafi framgang, þó ekki
hafi enp þá heyrzt liverju hin háttvirta bicjar-
stjórn liefir svarað.
— Slðastliðiia viku fóru fram miklar kapp-
reiðar I ((Prairie Park” og stóð fjelagið ((Mani-
toba Turf Club” fyrir. þar voru gæðingar
saman komuir úr öllum áttum, og mútti þar
sjá margau skarpan sprett, enda }>ustu bæjar-
menn þangað i þúsundatali til að veðja uin
hina ýmsu gæðinga. Engu veðhlauyii var veitt
jafnmikil eptiitekt og þvi, er nefnt var (lMaui-
toba biokk” (trot) og er sagt að $20,000
liafi verið teðjað um þann sprett. Ut af því
risu og deilur nokkrar og var álitið að brögð
liefðu vcrið höfð 1 frammi, þvl enginn trúði
þvi að sa liestur, sem vann, væii svo fljótur,
Fjelagið ljet þvi hestaca reyna sig dogi siðar,
og kom þá hið sama fiam, og urðu því þeir,
sein töpuðu fje sinu, að bera harm sinu 1 hljóði.
— Fjórir Iudlátiahöfðingar, iengst vestan úr
Norðvesturkiidi, eru hjer staddir um þcssar
mundir; er mælt að þeir ætli austur til Ottawa
að heimsækja stórmennin þar, en þó er ckki
vfst að af því verði. þvi i fyrstunni ætluðu þcir
ekki lengra en til Rcgina, að finna þar stjórn
endur Norðvesturlandsins. En er þoim v»r
boðið að koma til Winnipeg. þaðu þeir |)i*ð.
þeir liafa heimsótt alla helztu menn bæjarins
og helir þeim verið fagnað som sllkum höfð-
ingjum sæmir. — Á laugardagskveldið var,