Leifur - 15.08.1884, Blaðsíða 4

60
Fyrri hópuriun, er kom í surnar gegnum
Nuw York, varð að borga 90 kr. meira fyrir
iarbrjefið enn pcir, sem komu með Alianllnuuni
gegnum Quebeek'j Líka virðist pað óparfi fyrir
ageutana heirna. að vera að ginua menn til að
fara til Texas með pví, að telja þeim trú um,
að paö sje bezti hluti Ameriku. íslendingar
liafa nógar sandöldur, mela, hóla, háisa kletta,
hraungarða, íjj)l og (lóa heiina á íslandi, pó
poir sæki pað ekki til Texas; lika virðist litið
betra fyrir pá, að braðna úr liita í Texas, en
pó peir frysu í hel a íslandi.
þrír af vosturförum pcim, er nýlega kotnu
til Winnipeg mcð seinui hópnum, sem sendur
var til New York, hófðu verið látnir kaupa far
brjef frá Rcykjavik til Texas, en pegar kom til
Newr Yotk, urðu peir pess vísir að peir pyrftu að
biða par 10 daga eptir skipi, er flytti pá til
Texas, og borga 3 kr. fyrir fæði á dag og kaupa
dýrt fæði á sjóleiðinni frá New York til Texas;
cn par peir sáu, að peir gátu ekki risið undir
pessuni kostnaði, rjeðu , peir af aö fara heldur
til Winnipeg, en purftu pá að borga 15 kr.
meira fyrir farbrjefin enn peir, sem keyptu pau
i Reykjavik til Winnipeg.
það er enginn efi á, að Allanlínau flytur
ísl. frá íslandi nú, fyrir iægra verð og stytzta
og hrakningsminnsta veg; er peir eiga kost á að
fara tneð nokkuri annari línu, sem peim stendur
lil boða að flytja með til norðvesturliluta Ante-
ríku, pangað sem innflutningsstraumur allra
pjóða stefnir nú, og hvort heldur peir ætia að
setjast að i Manitoba eða Dakota, pá verður
peim bezt að kaupa farbrjeffrá íslandi til Winni-
peg með Allanllnunni, eta til St. Vincent gegn-
uui Winnipeg. peim sem æíla til Dakota.
Hjer eptir voua jeg að iaudar peir, sem
flytja til Manitoba eða Dakota, verði ékki svo
eitifaldit' að láta ginua sig til að fara með annari
línu eða aðra lcið, en jeg hefi bent peim á.
I 14. tölubl. Leiis birtist oss greiuarstúfur
með frrirsögninni: .Sannleikurinn ersagna bezlur’,
Skyldi fvrisögnin eiga að pýða upp á greirtina,
pá vil jeg gjöra pær athugasemdir, að jeg álít að
tfminn og reynzlan verði að sýna. hversu sterkur
sanuleikspráðurinn er í lienui. Jeg ætla ekki að
fara mörgunt orðum um greitt pessa, en að eins
geta pess, að pó höfuudur hafi ætlað að villa
sjónir fyrir mönnum með að setja frainhald i
ernla greiuarinnar, pá er útsjeð u.n pað nú. að
framhald á ckki að koma. pað cr liklegt að
pegar höfundur liefir sjeð handaverk sin og ltugs
aiiir i blaðinu, pá hafi hann gáð betur aðgöll-
unum og ósvifni siuni, en meðan íiami var að
rita liana, ef til vill reiður, og hafi svo skamrn-
azi^sfn fyrir að láta meí.ra koma í líkum stfl, en
liklega futtdið sig ófæran til að rita i cðrum
anda en hugsunarvillu og heimskublær greinar-
iuuar sýnir að gjört hefir verið.
Nú vil jeg óska og biðja að höfttn li grein-
arínnar græðist einhvern tima svo mikið vit og
skynsenti, að hann fratnvegis gcti sýnt, að haun
hafi sanngirni ti) að meti rjettilegar góðar við-
tektir og hjálpsemi velviljaðra landa sinna, og
pekkingu til að hagn’ýta sjer bjálpsemi pei.-ra,
en liaiirt bæði moð greiti pessari og daglegri uin-
geugni við pá, sýnir að skynsenti ltans leyfir hon
um. Umfram allt vil jeg minna höfm.dinn á, að
teyitH til að varast vondan fjeltgsskap hjer eptir,
pf liotmm cr nokkuð um paö iitigHð að vimri
bæði sjálium sjer og pjóð sinni til sóma og far-
sældar.
par eð pað kenrur opt fyrir að ísleudingar,
senr aðrar pjóðir bjer í liálfu, purfa að gangn
lagaveginn tíl að ná rjetti slnnin i ýinsum mál-
efnum. pá er nrji'g áriðandi fyrir pá, að liafa
góða lögntenn til að vernda rjett simi. pað lief
ir opt kontið lýrir, að landar lijer hafa ekki náö
rjctti sínum i málssóknum, veuua pess peir hafa
haft ónýta lögmenn, er peir íýrir ókunnugleik
s/itu hafa leitað til.
Lögmaður sá. sem nú er auglýstur í hlað-
inu Leili, er sannreyndur að vera bæði lögfróð-
ur, kjarkmikill og duglegur í máissóknum; ltann
er llka jafuan fengiuu til að verja llókin mál, og
vil jeg pvl ráða yður landar til að leita til ltaus,
j fremur en aunara lógmanna hjer i bænutn, peg- j
j ar pjer purliö lögmanns liðsiunis við. Bústað I
j han< getiö pjer fundið eptir pví setn (1Leifur”
vfsar til.
VMISLEGT.
Nafnálistar með myndum vcrða sendir gef-
ins hverjum setn óskar. Utanáskript vor ei:
Watson Manuf. Co'y. Winnipeg,
Ljósmyndir af Ing;ólii ArníU-
syni og Eiriki ranía landnátns-
móuntim, eru til sölu á skrifstoiu i(Leiís”, 25
cts, hver.
Ilotlgson Snnncr & ('o.
Verzla
Ekki alls fyrir löngu fór kona nokkur á
fund Abdul Rahmans, emlrs i Afgbanistart, og
bað um hjónaskiliiað sökum peirrar góðu og
gildu ástæðu, að mafur sinn væri að verða
sköllótttir, Emírinn tók vel undir petta, og
Ijet pegar kalla mann ltennar fyrir sig, kallaði
síöan á pjón siitii og Ijet hann hella allntiklu
af vel ystri mjólk ylir skalla mannsins, skipaði
emirinn pá konunni að sleikja mjólkina af
tneð tungun.ii. Konuskepnan hafði ekkert
undani'æri, og sá pví eigi annað váð vænna en
hlýða. En pað v.tr ekki par með búið; að pvl
loknu Ijet cmfrinn leiða fram asna, sctti kon-
una par'iifuga upp á og ljet siöan iciða
asnann um göttir bæjarirts, til pess hver og einn
gæti sjeð konuna og látiö vlti hennar sjer að
varnaði verða.
— Maorikortginum frá Nýja-Sjálandi, senr verið
hefir i Lundúnum ásamt vildarmönnum sinum,
var fyrir stuttu leyft að koma inn í hið breaka
fornmenjabúr (British Museum). pegar liann
kom inn fyrir dyrnar varð hann svo skelfdur
við hinar risalegn fonamanna myndir, cr stóðu
par hvervetna, að ltann greip dauðahaldi utatr
unt ntann pann, cr nreð honum var og flúði
skjálfandi frá hinum brynjitðu fornmönnum,
rjett eins og hatrn hcfði sjeð dtaug. Svo
var ótti hans mikill, aö eptii 15 minútur var
liann búinn að fá nóg af að vera par og fór út
aptur,
— Eitt sinu er, Henry Irving, hinn vlðfrægi
leikari. varstadduri Stafford, hitti hann mann
nokkurn gagnvart ltúsi pvi, cr Shakespeare
fæddist i, og spttrði hann pvl að gamni slnu:
((IIvcrs liúser pctta”? ,(Jcg veit pað ekki”, var
svarið. ( Vertu rtú ekki að pessu, pú hlýtur að
vita pað, heitir hann Shakcspeare”? ((Jeg veit
pað ckki”, ((Gctur pú sagt ntjer hvort ltann er
lifandi nú,;? ((Jeg veit ekki”. ((Eu pú hlýtur
pó að vita hvoit bann var nafnfogaður, hvort
hann skriláði meira enn aðrir”? (l Ja, já,hann.. .
((parna kont pað. jeg vissi pú mundir pekkja
hann, Ei! livað skrifaöi hann”? ((Hann skrifaði
bibllu”!
— lláskólastúdcnf, sem sólti um kecnara*
embætti við pjóðskóla, var spurður: (Er
jörðin flct, eða er hún hnöttótl?” ((það er nú
eptir pvi, sem á stendur. Sumir halda að hún
sje hnöitótt, aðrir að hún sje flöt. En jeg
heli ásett mjer að kenna cins Qg hvcrjum Iíkar
bezt, ” svaraði súdentinn.
iped
L J EEEE URRll EEKE
Íj J E R R E
L J EEE RRRR EEE
L J J E R R K
LLLL J EEEE R R EEEE
OG
l’i'i'P
p p
pppp
p
p
•I T'l TT
T
'I'
T
DDD yuy K K A
D I) U y KK A A
D D Ú U 1< K AAA
DDD UÚ K K A A
IV e t a g’ a r n ,
Smávarnin^,
simn oq-lbiispil
25 og 27 Princess Street.
Winniþeg Man.
Ging;öng;u stórKiiuiiumcmí.
Dts. Clark& Broteliie,
hinir einu homöopapar I Winnipeg, hafa rcyi'/.i
vel öllum, er til peirra hafa Jeitað. pá er að>
finna á skrifstofunni frá kl. 10 til 11 f. 1».,
og frá ki. 3—5 og 7—8 e. m.
Nr. 433 Main Street,
Winnipeg, Man.
BRl’nON & RelNTOSH
verzla med
Piano, Orgön og Saumavjelat.
Vjer seljum saumavjelar með lægra verði
og með betri kjörum nú en nokkru sinm fyi
og pó peningaekla sje mikil, pá eru kjör
vor svo, að enginn parf að fráfælast að venla
við oss, Vjer höfum eptirfylgjandi vjelar, sena
vjcr ábyrgjumst að gjöra kaupendur ánægða-.
Raymond.
SlNGKK,
IÍOUSEHOLD.
White,
American,
Vjer höfum einnig liina vlðfrægu Raymond
haiidsaumavjel. Komið og sjáið pað sem vjer
höfum til, vjer skulum ekki svikja yður,
Skrifstofa og Vöruhús er á Aðalstrætinu
nr. 484. 21. des.
HALL & I.OW 1-1
H1 ¥1V O AS 91 I IHR.
A a 11 j s í n % a r.
Ilið nýbyflaða íslenzka pjóöblað ^Auslri"
er til s’ Iu á skribtofu L i s. Ar.aiiguiiiin kost-
ar $1, 36 nr. uin árið. pað væti vel gj nt aí
lciuduin hjcr. aö taka vel á móti pcssúm nýja
gesti og styikja hann til að lifa leugi í landinu.
meö pvi að gefa íI fytir árganginn.
Oss er sönn ánægja, að sjá sem optast ror«
íslenzku skiptavini, og leyíuni
oss að fullvissa pá um, að peir fá eigi betui
teknar myndir annars staðar. Stofur vorar eiti a.
Aðalst. ur. 499, gengt markaðinum. 2 uóv.
fslciuliiig;ar!
pcgar pjer purfið að kaupa skófatnað skitíutð
pjcr verzla við Kyail, hitm niilila skófaia
verzluuarmann. 12. okt.
Watsoii-vcrJksini^juljclagid
býr til og sthir allskonar akttryrkjuvjelar, svo
sent: s j á 1 f b i n d a r a, sláttuvjelur af
ýmsutn tegundum, hesthiífur, p 1 ó ga, &e,
Vjer leyfum oss að ieiOa athygli niarma að
hinum vlðfra ga l(W a t s o u D e e r i n g” s j á 1 f
bindara. sem ekki á siuu jafningja.
W. B. Canavan,
laga- og málafærsluutaður, skjalaritari fyric
fylkin: Manitoba og Ontario.
Skrifstofa, 461, Aðalstræti,
Winnipeg, Man.
Eigamll, ritstjórl og úbyrgtliu'innáiir: II. Júttsson.
No. 140. NOTllE DAME STREET WEST.
WINNIPEO. MANITOJJA.