Leifur - 19.09.1884, Blaðsíða 3
79
FRJETTSR FRÁ CANADA.
Manitoba. 'Smámsatuan dregur að pvl að
byrjað verði á vinnu við járnnámana í Stóruey í
Winnipegvatni. Svo mikið er víst. að fyrir-
tækið er orðið meira en umtalið eitt. Siöast-
liðna viku fóru 3 námamenu frá Minneapolis i
Minn. norður á eyjuna, með tveimur mönnum
lijer úr bænum, sem eru stjórnendur fjelagsins
bjer. Mönnum pessum leizt svo vel á namana
og auðlegð eyjarinnar af járni. að þeir gjöra ráð
fyrir að byrja á vinnu svo fljótt sem auðið er.
Einn afmönnum þessuin kom einungis i kynnis-
ferð, án þess honum befði komið til hugar að
bendla sig viö fjelagið, en eptir að hann hafði
sjeö námana, fór hann til og skrifaði sig fyrir 25
þúsund hlutabrjefum ijelaesins, og má af þvi
marka, hversu vel houum hefir litizt á
nátnaua.
iFjélagiö ráðejörir að byggja málmbræðslu
hús, sem kosti 120 þúsundir doll. uudir eíns.
en hvar það verður veit það ekki enn. Eystri
Selkirk heíir boðið 50 þúsundir doll, i skulda-
brjefum og 50 ekrur af landi, ef það verður
byggt þar; vestri Selkirk hefir boðið 75 þusund
doll. virði i landi eptir virðingarverði, en St.
Boniface 25 ekrur af landi. þratt fyrir öli
þessi ioforð um fjegjafir, cr iikast til, að málin-
bræðzluhúsið verði annaðhvort bj'ggt á sjálfri
eyjunni' eða á einhverjum hentugum stað á meg-
inlandi, og járnið svo ilutt paðan til Winnipeg,
og selt þar fyrir 15 doll. smálestineða 13 doll.
ðdýrara en nú er, Ýms verkstæða fjelög bæði
í Bandarikjunum og Austur Canada, hafa vitað
forstöðumönnnm fjelagsins og látið 1 ijósi þá fyrir
ætlansína, að setja upp ýins verkstæði í Winni-
peg jafnskjótt og byrjað verði á inálmbræðzl-
unni.
Landmæliugamenn Mauitoba og Norðvest-
ur járiibrautarinnar, eru langt komnir með að
mæla brautarstæðið frá Minuedosa til Birtle, og
er íjelagið tckið til að safna mönnum til að fara
vestur og byggja brautina, sem vcröur unnið við
af kappi þar tii frost og sujóar hindra verkið.
Birtlebúar eru þvl vongóðir um, að slðari liluta
vetrarins geti þeir sent hveiti sitt til markaðar
með þessari braut.
— þó votviðri hafi verið helzt til mikil, og
sjeu enn, þa hafa þau ekki skaðað hveiti
til muun. Uppskera lielir að vísu staðið
lengur yfir, en ef purviðri iiefði verið, en er
þó langt komin nú, Viða vestur frá búið að
þreskja og bæudur teknir að ílytja hveitið til
markaðanua. Brjef frá Oak Lake (180 mll-
ur I ve,stur frá Vinnipeg) segir uppskeru um
garð gengna og þreskiugu langt komna, og
að hveiti þar umhvertís sje að jafnaði 30
bushel af ekrunni. Ogilvie-hveitimylnufjelagið
er búiö að fá lofoið fyrir 20 þúsund búsh,
hjá bændum þar I grendinni og hefir þegar
látið byrja á að smiða vöruhús fyrir hveitið,
þvl of seiut var að byrja á kornhlöðusmlði í
haust.
Fijótsbyggð 3. sept. 1884.
(Frú frjottnritnrn I.eife).
Eptir tilmælum yðar, Iierra ritstjóri! ætla
jeg að senda yður við og við frjettapistil úr
þessu byggðarlagi, jafnvel þó jeg viti, að það
auðgi lltið blað yðar og að það sjo meiri
vandi en vegsemd, að öllum jafnaði, að rita i
blöð; þvl það saunazt. ekki slzt á ritstörfunum,
að: menn sjá betur llísitia i sins bróður auga.
enn bjálkau i sinu eigin.
lljeðan úr byggð er ekkert nýstárlegt að
frjetta; llest gebigur simi vanalega gang: Veðr-
ið ýmist þurit eða vott. hlýtt eða svalt. þó
helir tiðin veiið hin bagstæðasta í sumar 1
heild sinni: þurkar i meira lagi, svo llcstar
mýrar eru þurrar og grasvöxtur á þeim allsóður,
eu allt liarðvelli grasrýrt. Iíeyskapurinn, sem
er aö mestu afsfaðinn. hetír viðast orðið ágæt-
ur að vöxturn og gæðum. Sáðverk er hjer
ærjð misjafut: sumstaðar ágætt, eu sumstaðar
rýrt, eru sjálfsagt margar ástæður til þess. og |
væri vert að athuga þær þó síðar sje, Hveiti
og hafrar hafi reynzt spretta vel i þcim fáu j
stöðurn, setn þvl hefir verið sáð, en óvíða
er það látið þroskazt, heldur sh-gið grænt
til fóöurs skepnum, Kartöplur litu út f með-
allagi. en flatb.iunir, hnattbaunir og llestir
gaiðávextir hafa lukkast mj g misjafnt.
W i n n i p e g. Seint geugur Carman með
Aðalstrartið, en þó er hann nú að loku.n ögn
farinn að herða sig, enda var honum það
betra, þvi ráðgjört var að taka verkið af hon-
um, þar eð annar maður bauð sig fram til
að vinna það fyrir sömu upphæð, en fullgjöra
helming strætisins i haust. það herti og á
Carrnan, að ailir Ijetu i Ijósi undrun sína yfir
þvl, að hann skyldi ekki eins vel geta unnið
eins og Foley Brother’s, sem ekki láta
votviðrin hindra sig hið minnsta frá að planka-
leggja Princess Street.
— Alltaf koma upp ný og ný svik, sem I
frammi hafa verið hufð viö bæjarstjórnina, og
eru sum þeirra svo mikil, að böfundarnir treysta
sjer ekki að hreinsa hendur sínar og hafa þvi
tekið það ráð að flýja á náðir Iiandarikja-
manna. Fyrrurn málafærslumaður bæjarstjórn-
arinnar skauzt 1 burtu, áu þess nokKur vissi,
þeuar hanu frjetti það að hann mundi verða
tekiun fastur, og hafði á brott mcð sjer 8000
doll, af fje bæjarins. Fjármálaráðherra bæjai-
ins, G. M. Wilson, nefði að likindum farið
sömu leiðina, ef Jögregluþjónarnir hefðu ekki
komið og fekið hann áður enn haiin komst að
hvað i ráði var.
----Sir Hector Langevin lagði af stað heim-
lelðis, hinn 12. þ. m. Áður enn hann fór
hjeðan, var honuui haldin veizla inikil I Grand
Union Hotel, og voru þar saman komnir allir
vinir hans og vandamenu
Sögu- og visindafjelagið hefir án efa aaðg-
ast töluvort við sýningu þá, sem staðið lielir
yfir, þvl hún lieiir veríð ágætlega sótt. Á
mánudaginn (15. þ. mr) Ýar *þár ösmiidl, því
þann dag heimsóttu meðlimir liins brezka vís-
indafjelags, sem er bjer vestra. sýninguna, og
var þeim þar fagnað af Norquay æðsta ráðgjafa
og Logan bæjargreifa. Um kvöldið vai haldinn
fundur í Princess Opera House, og var hann
mjög fjöisóttur. þvi alla fýsti að sjá hinn stóra
lávarða hóp, sem þar var sainan kominn og sem
eptir allt saman sýndust vera öldungis eius og
aðrir nienn.
Sex inenn. er tilheyra Winnipeg hjólieiðar
fjelaginu. fara af stað innan fárra daga á 600
milna hjólreið um fylkið. þeir fara lijeðan beint
vestur til Brandou. þaðan norður til Minnedosa,
þaðaD svo norðvestur til Grunnavatns (Shoal
Lake), þaðan suðaustur til Brandon, svo suður
til Skjaldbókufjalla og siðan austur um íylkíð
sunnauvert til Emerson og þaðan lieiui. Trær
vikur er gjört ráð fyrir að þeir verði á ferðinui.
þetta verður hin lengsta leið, er farin hefirver-
ið í Canada á hjóluin, sem eru knúð áfram af
handa- og fótaafli.
Hinn 15. 1>. m. voru gofln gnnmn í lijónulmml nf s rn Jóni
UjiU’iiaisynl: licrrn .TAíishoii rllsljóri LEIESo^
1 n;ri l»iör*> udnuimlsiUitlir, prófasts acJ Arnarbæli í
Ávncssýslu.
SAMSŒRI!
í gær kom Gestur Austfirðingur inn til
Andra jarls liins viðfórla, seni nú situr á
( Sextán” 1 höfuðhorginni W. Jarlinn sat I
grœnum stól. ofur snotium, oe hirðmcnn hans
umhvcrfis hann á tunnuni. kösstmi, kútum,
mjölpokum, eplum. kartöplum óg gulrófum.
Hirðin. var ofur róleg og mátti sjá á öllu. nð
hún bar uiikið traust til höfðingja sfns, sem er
liinn fyrsti aiestrænn vlkingur. sem á þessari öld
hcfir Íierjað f. Vesturveg 1 þeim tiigangi, að
vinna sjer til fjáp og frama.
l(Góðan daginn piltar,” mælti Gestur, um
ieið og ljama Jypti hattiuum og hueigði sig fyrir
jarli.
(.Góðan daginn, Gestur minn,” svarar jarl-
inn. (>þú ert einmitt maður. sem mig vantar
að sjá; viitu gjöra svo vei að iofa mjcr að
tala við þig 2 — 3 oið í cinrúmi?”
Gestuh: ((Já, velkomið”.
Andri: ((Gjörðu þá svo vcl að koma mcð
injer lijerna út”. Slðan ganga þeir útum bak-
dvrnar og alla leið út að hesthúsi. þegai
þangáð er koiniö, dregur jarl s'ótt skjal upp
úr vasa sínnm og segir: ((Viltu gjöra sxo
vel aö skrifa uudir þetta skjal, Gestur íi'iiui?”
Gestuk: (.Hvert er intiihald þess?”
Andri: ((það er nýsaminn bœnarskrá til
til sljórnaiinnar í Canada unr að taka af liti
vikublaðið Leif, eða að minnsta kosti að reka
eigsnda þess frá ritstjórninni. Eins og þú
getur skilið, ber brýna nauðsyntil að gjöra
annaöhvort. en vegna styrks |_ess, sem
hún (stjórnin) hjet . Leifi” í vor. er þe;ta
ofætlun, án hennar fulltingis, en verði þessu
framgengt, getum yjer fetigið viðunanlega rit-
st.jórn, sem ann öllum jafurjeltis. Nú er þett.r
vilji allra hirðmanna minna og þar að auki hefi
jeg fengið ýmsa merka menn t. d: fotseta Fraru-
farafjelagsins og skrifara þess, forseta ((Cróða-
fjelagsins”, skáldið K. N. og kaiipm. F. J og
J. E. Á , til að rita undir, svo nöfniu eru þeg-
ar orðin milli 20 og 30 eða eittlivað 23; þar
að auki eru nokkrir merkir meun. scm jcg á
visa t. d : S. J. W., K. J., Wm„ F. F.. N. í.
og ýmsa hinumegin ilnunuar, sem allir verða á
þessari skrá”.
Gestuk: <(Eru gildar ástæður fyrir þrss-
uin kröfum? Getið þjer ætlast til að stjornin
rjúfi gjörðar. samning og svipti þegna slna þeirra
eigin fjárforræði?
Andiu: ((.Já, gildar ástæður Blaðið
fullt með skömiuum, sem þyrftu að ganga laga
veginn, en cru svo útbúnar, að ekki inun liægt
að refsa höfnndum þeirra; njo ræða út úr þeim
svo mikið fje, sem svarar einu hrókarverði, og
að svara þeim. (er ekki tii annars en að gjöra illt
vorra”. enda er það ómagulegt, því ef að
uokkurt gagn ætti að veia 1 svari, veitti manni
ekki af að sitja við 1 margar vikur, já‘ mánuði.
Samning cr ekkert um að taia, hann er enginn
til, að eins lauslcg loforð”.
Gestur: ((Jæja, fylgi mitt mun þá verða
lauslegt lika og mun jeg ekki rita nafn mitt
undir þessa bænarskrá”.
Mje hefir nýlega boriit sú fregn að Magnús
Pálsson og Frimann Bjarnason væruað gauga u.n
byggðir manna til að fá meun til að rita n.'iín
sín á skjal, er lýsi óánægju þcirra yfir blaðiuu
Leifi. og að hami sje ekki þess verður að hou-
um sje við iialdið; skjal þetta á siðan að send-
ast til stjórnarinuar i Ottawa, eptir a& jeg hefi
verið kallaður á fiind, til að kjósa um tvo kosti,
hvort jeg vil heldur breyta stefnu blaðsins ept-
ir ályktunum þeirra manna, sem fyrir þessu
standa, eða þá að þeir sendi skjaliö til liins fyr-
greinda staðar, til þess stjórnin hætti aðkaupi
blaðið. Nöfn þeirra, sem á listann eru komnir
eru: Magnús Pálsson, Friðfinnur Jóhaunes'on.
Jón Júlfus, Svcinn Bjarnarson, Baldvin Baldvins
son, Sigurður Jóhannesson og Sigurgeir Stefáns-
son; eru þeir ekki allir öfundar-og óvildarmcnn
minir? Til að spara mönnum þessum ómak, vil
jeg geta þess, að það hefir eriga þýðingu að
boða mig á fund. 1 þeim tilgangi að jeg brevti
stefnu blaðsins hið minnsta fyrir orð ekki meiki-
legri inanna en þeirra, og þvi geta þeir sent
nafnalistann taforiaust til stjórnarimur, þcgar
þeir hala allað þeirra undirskripta, er peir geta
fiskað; jeg kein slðan á eptir mcð minn nafna-
iisla. Fregn þessi er eptir manni, sem M.
Páisson ginnti til að skrifa sig á listann.
Ritstj.
f 27. tölubl, ísafoldar þ, á,, hyriist mjer
brjefkafii frá Isleiulingi 1 Winnipeg, er svo cr
komizt að orði um, að liaun sje hæði valinkuiin-
ur og vel greindur maður.
Jeg vil þá leyfa mjer að segja, að sjo sá
vitiiisburður sannur, að maöiirinn sje gæddur
þessurr liæfilegieikum, þá hefir liann ekki skeytt
urn að nota þá 1 það skipti, sein liann skiif-
aði brjef sitt. það viröist að vera, að brjef
lians sje stílaö í þeim tilgatigi að sýua fram á
ástand lauda i Wiuuipeg, og hafa það cius og