Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1914, Page 35

Hjálparmeðul.
1. Orðabækur. a) Yfir gamla málið: Fritzner, Ordbog over det
gamlc norske si>rog, 2. útg. Cleasby og Guðbr. Vigíússon, Icelandic-
English Dictionary. Jón Porkelsson, Supplement til islandske ordbogcr
1.—4. Samling. Byrjendur geta notast við Geir T. Zocga, A Concise
Dictionary of Old Icelandic, eða Hægstad og Torp, Gamalnorsk ord-
bok. — Mál hinna elstu íslensku liandrita: Ludvig Larsson,
Ordförrádet i de álsta isl. liandskrifterna. Lagamálið: Orðasafn Villi.
Finsens aftan við Grágás, Skálholtsbók &c. Kh. 1883. Glossar Ilertz-
bergs í 5. bindi af Norges gamle love. — Skáldamálið: Svb. Egils-
son, Lexicon poeticum. — Eddukvæðamál: Hugo Gering, Vollstan-
diges Wörterbuch zu den Liedern der Edda (byrjendum nægir Glossar
zu den Liedern der Edda eftir sama höfund). — Mannanöfn: E. H.
Lind, Norsk-islándska dopnamn ock fingerade namn fran medeltiden.
Jón Jónsson, Um íslensk mannanöfn, í Safni t. s. ísl. III. b. — Auk-
nefni: Finnur Jónsson, Tilnavne, í Aarboger f. nord. oldk. og liist.
1907. B. Ivahle, Die altwestnordischen Beinamen, i Arkiv f. nord. Filo-
logi XXVI (N. F. XXII). — b) Yfir nýja málið: Orðabók Björns Hall-
dórssonar. G. T. Zoega, íslensk-ensk orðabók. Eiríkur Jónsson, Old-
nordisk Ordbog, tekur og tillit til nýja málsins. — Um uppruna is-
lenskra orða og skyldleika við orð i öðrum málum má
læra mikið á Falk und Torp, Norwegisch-Dánisches etymologisches
Wörterbuch (í 2 bindum). — íslensk örnefni: Kalund, Ilislorisk
topografisk beskrivelse af Island I— II (registrið). Finnur Jónsson,
Bæjanöfn á íslandi, i Safni t. s. íslands IV. bindi. Mikinn fróðleik
geymir liið stóra sal'n norskra örnefna »Norskc gardnavne«.
2. Málfræði. a) Hljóðfrœði og Beggingarfrœði: Yfirlit, scm
nokkurnveginn nægir almennum kröfum, gefur Málfræði islenskrar
tungu í ágripi eftir Finn Jónsson, Khöfn 1908 (tekur nokkurt tillit til
frumnorrænu og skyldra mála og til nýja málsins). Þó skulu nem-
endur einnig kynna sjer aðalritið, sem er: Noreen, Altislándisclie
und altnorwegische grammatik, 3. úlg., Halle 1903. Sbr. einnig: Wim-
mer, Fornnordisk formlára, Lund 1874. Gott stult yfirlit framan við
A. Heusler, Altislándisches Elementarbuch, Ileidelberg 1913 (tekur mikið
lillit til skyldra mála, sjerstaklega gotnesku). — Skáldamálið: Finnur
Jónsson, Det norsk-islandske skjaldesprog, Khöí'n 1901. — Einstök
atriði: Jón Borkelsson, Beyging sterkra sagnorða, Rvik 1888—94;
íslensk sagnorð með þálegri mynd í nútíð, Rvik 1895; Athugasemdir
um islenskar málmyndir, Rvik 1874. Konr. Gíslason, Um frumparta
íslenskrar tungu í íornöld, Khöfn 1846. — Um fornnorsku: E. Wad-
stein, Fornnorska homiliebokens ljudlára, Upsala 1890 (i ársriti há-