Vikuútgáfa Alþýðublaðsins - 27.04.1930, Síða 8

8
VIKUÚTGÁFA ALÞÝÐUFLOKKSINS
Réttmæt kjðrdæmaskipun.
Krata Alþýðnflokkisins.
---- 12/
Alpýðuflokkurinn krefst rétt- -
látrar kjördæmaskipunar. Það á
ekki að fara eftir því, hvar á
landinu menn eiga heima, hve
miklu þeir geta hver um sig ráð-
ið með atkvæði sínu um skipun
alþingis. Þvi að eins er stjóm-
arfarslegt jafnrétti i landinu, að
kosningarrétturinn sé jafn í
hverju bygðarlagi sem er; en
eins og kunnugt er skortiT mjög
mikið á að svo sé.
Fyrir því flytja þeir Héðinn
Valdimarsson, Haraldui Guð-
mundsson og Sigurjón Á. Ólafs-
son svohljóðandi tillögu til þings-
ályktunar 1 sameinuðu alþingi
um undirbúning nýrrar kjör-
dæmaskipunar:
Alþingi felur ríkisstjórninni að
undirbúa fyrir næsta þing breyt-
ingar á kjördæmaskipuninni, er
tryggi kjósendtim jafnan rétt til
áhrifa á skipun alþingis, hvar
sem þeir búa á landinu.
Alþýðutrygglngar.
Tillaga Alpýðnflokksins sampykt á alpingi.
Alþingi hefir gert svohljóðandi
ályktun samkvæmt tillögu Al-
þýðuflokksf ulltrúanria:
Alþingi skorar á ríkisstjórnina
að skipa þriggja manna milli-
þinganefnd til þess að und.irbúa
og semja frumvarp til laga um
alþýðutryggingar, er ná yfir
sjúkra-, elli-, örorku-, slysa- og
mæðra- eða framfærslu-trygging-
ar.
Nefnd þessi skal jafnframt
gera tillögur um ráðstafanir af
hálfu ríkis og bæjarfélaga til
varnar gegn atvinnuleysi, og
hvort veita skuli stofnun þeirri,
er verður látin annast alþýðu-
tryggingamar, einkarétt til þess
að taka að sér liftryggingar hér
á landi.
Nefndin skal hafa lokið störf-
um fyrir næsta reglulegt alþingi,
og skal leggja frv. hennar og
tillögur fyrir það.
Sk^ttamálabandalag
ihalds og Framsóbnar
Þegar tekju- og eignar-skatts-
fnunvarpið, sem fulltrúar „Fram-
sóknar“ og íhalds, Halldór Ste-
fánsson og Magnús Guðmunds-
son, flytja í smeiningu eftir ósk
fjármálaráðherra „Framsóknar“-
stjórnarinnar, var til 2. umræðu í
þinginu, spurði Héðinn Valdi-
marsson, hvort „Framsóknar"-
flokkurinn stæði aö skattafrum-
vörpum þeirra ásamt ihaldsmönn-
um og það sé þá orðin stefna
„Framsóknar“-flokksins eins og í-
haldsins, að hækka tollana og
berjast gegn því, að þeim sé að
einhverju leyti breytt í beina
skatta. — Svarið kom við at-
kvæðagreiðsluna. Allir „Fram-
sóknar"- og íhalds-menn, sem við-
staddir voru, greiddu atkvæði
með frumvarpinu, þótt fyrir þing-
inu liggi annað frv. um tekju-
og eignar-skatt, þar sem skatt-
nrinn er hækkaður af hátekjum
Og eignum, til þess að tollarnir
verði lækkaðir að sama skapi,
— frumvörp Haralds Guðmunds-
sonar.
Haraldur benti á, að þegar deilt
er um það á alþingi, hvort hækka
skuli beina skatta á hátekju- og
eigna-mönnum, til þess að létta
tollaþungann á alþýöunni, þá
kemur fram fáséð plagg, nefnd-
arálit frá íhalds- og „Framsókn-
ar“-mönnum í fjárhagsnefnd, þar
sem þeir gera bandalag, sem eng-
inn þeirra er ánægður með, þrir
skrifa undir með fyrirvara og sá
fjórði, flutningsmaðurinn sjálfur
(H. Stef.), skýrir frá í þingræðu,
að hann sé heldur ekki ánægður
með. Á þenna hátt bræða þeir
saman tillögur sínar, til þess samt
sem áður að halda hátoliunum
við, láta alþýðuna borga af hverj-
um bita og sopa, en varna því,
að skattgreiðsla hátekjumanna sé
aukin, — þótt fyrirvararnir sýni,
að ekki hefir sambræðslan verið
vafningalaus.
Sig^firðingum
neltað um að velja sér bæjar-
stjóra.
Alþingi hefir neitað Siglfirðing-
um um að veita þeim þau sjálf-
sögðu réttindi, aö þeir megi velja
sér bæjarstjóra. „Framsóknar"-
menn og íhaldsmenn sameinuð-
ust um að neita þeim um þenna
sama rétt og ailir aðrir kaup-
staðir á landinu hafa fengið, að
undanteknum Neskaupstað. Þrír
af kaupstöðunum fengu réttinn tii
að velja sér bæjarstjóra um leið
og þeir öðluðust kaupstaðarrétt-
indi. Það lítur líka út eins og
fjarstæða, að kaupstaðarbúar fái
ekki að setja sér bæjarstjóra, sem
þeir launa sjálfir, ef meiri hluti
þeirra óskar þess. En Siglfirð-
ingum er neitað um það engu að
síðbr.
Skýringin á þessaxi einkenni-
Iegu neitun um svo sjálfsagðan
rétt er óefað sú, að jafnaðarmenn
Níja sirandferðaskipið-
Framkvæmdarstjóri ríkisskip-
anna, Pálmi Loftsson, kom með
„Gullfossi“ frá útlöndum nú í
vikunni. I þeirri ferð keypti hann
skip fyrir rikissjóð, sem ætlað er
til strandferða ásamt „Esju“. Blað-
ið fékk hjá Pálma eftirfarandi
upplýsingar um þetta nýja skip:
Skipið er keypt í Sviþjóð af
félaginu „Svenske Lloyd“ í
Gautaborg fyrir kr. 112,500,00
sænskar og afhendist í lok þessa
mánaðar „fullklassað". Skipið get-
ur flutt um 700 smálesta þunga.
Farrými eru tvö. Á 1. farrými er
rúm fyrir 28 farþega og á 3.
farrými 10. Kælirúm verður sett
í skipið, 3000 teningsfet að rúm-
máli. Loftskeytatæki og ýmislegt
fleira, sem farþegaskip okkar
hafa til öryggis siglingum. í skip-
inu er millumþilfar, sem er til
makilla þæginda, og þá sérstak-
lega fyrir skepnuflutning. En það
hefir Esja ekki. Ganghraðinn er
um 101/2—11 mílur á vöku, og
kolaeyðslan þá 9Va smál. á sólar-
hring. Skipið er bygt 1895 og
hefir því verið sérlega vel við
haldið. Það hefirum alllangt skeiö
verið í förum milli Gautaborgar
og Newcastle. En þykir nú of
lítið til þeirra ferða. Hér hjá okk-
ur mun þessu skipi sérstaklega
ætlað að flytja vörur á þær hafn-
ir, er millilandaskipin koma sjald-
an eða ails ekki á, um leið og
það að sjálfsögðu flytur á hverja
þá höfn, sem flutningur býðst
til. Hingað komið mun skipið/'
kosta um 200 pús. ísl. krónur
— fullkomlega útbúið til ferða
hér við land. Skipstjóri
verður Ingvar Kjaran, yfirstýii-
maður á „Esju“. Mun hann fara
utan innan fárra dága ásamt
skipshöfn til þess aö sækja skip-
ið. Nafn þess er ekki ákveðið, en
áður hét það „Cimbria“.
eru í meiri hluta. í bæjarstjórn
Siglufjarðar. Ef Siglfirðingum er
leyft að greiða atkvæði um, hvort
bæjarstjóri skuli valinn, og meiri
hlutinn samþykkir það, þá geta
jafnaðarmenn i bæjarstjórninni
ráðið, hver verður bæjarstjóri.
Þetta vilja „Framsóknar“-menn
og íhaldsmenn á alþingi fyrir
hvern mun koma í veg fyrir. Þá
vilja þeir heldur hlaða störfun-
um á bæjarfógetann, sem hefir
nóg að starfa fyrir ríkið. Og svo
sameinast bæði íhöldin um að
neita Siglfirðingum um sjálfsögð
réttindi, heldm1 en að jafnaðar-
mannabæjarstjórn fái að velja
bæjarstjóra.
Fegurðbvenna er penineavirði.
Stúlka ein í Paris, sem er
málafærslumaður, varð fyrir bif-
reið og hlaut af ýms meiðsli,
þar á meðal stórt sár á kinn.
Kom af því 11/3 þuml. langt ör
er það gréri. Þar eð ógætilegum
akstri varð um kent, lögsótti
stúlkan bifreiðarstjórann til
skaðabóta og krafðist að fá 38
þús. kr. fyrir fegurðarspjöll;
sektir vegna óþæginda af að fara
úr liði um öklann og fleiri
meiðsli, er hún hlaut, lét hún
niður falla. Sagði hún að örið á
kinninni óprýddi sig, svo að það
fældi frá sér viðskiftavini, a\ib
þess sem hún hefði sjálf skap-
raun af því í hvert skifti er hún
liti í spegil. Rétturinn komst að
þeirri niðurstöðu, að fegurð
kvenna væri eign, sem væri pen-
inga virði, og óheimilt væri að
ræna hana með ógætilegum
akstri. Hins vegar þótti réttinum
krafan of há, en mat tjón stúlk-
unnar 8500 krónur, sem kemur á
ábyrgðarfélagið að borga, þvf
bifreiðarstjórinn var blankur.
Síaka.
Vorið blakar blítt við kinn,
blómin taka að gróa.
Hérna bak við bæínn minn
blessuð kvakar lóa.
S. S.
Barnaskóla, 8. bekk A.
Ritstjóri og ábyrgðarmaðuri
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjan.