Vikuútgáfa Alþýðublaðsins - 18.02.1931, Blaðsíða 3

VIKUÚTGAFA ALÞVÐUBLAÐSINS
3
Ofviðrið.
Tveir línnbátar slitna frá bryggjo, annar
eyBiiegst elveg.
Mikfar skemdir ú hinni nýbygðea hafskipa-
bryggju í Hafnarfirði.
Tveir bátar sokkva við Vestmannaeyiar.
HaVnar$|örðaF.
Kl. um 4 á laugardagmn byrj-
a&i að hvessa í Hafnarfirði og
var komið afspymuveður eftir
skamma stund. — Tveir línuveið-
arar, „Eljan“, eign Lofts Bjama-
sonar, og „NamdaJ", eign h. f.
„Örninn", lágu í austurkrikanum
við gömlu hafskipabryggjuna. Kl.
um 6 losnuðu j>eir báðir sam-
stundis og byrjuðu að reka und-
an veðri. Ráku þeir að hinná nýju
hafskipabryggju, sem bærinn er
að láta byggja, og skemdu hana
mikið. „Namdal" mun vera alveg
eyðiiagður. Er alt brotið aftan af
honujn, bæði möstur í burtu og
alt annað brotið og brenglað of-
an dekks. „Eljan" er minna
skemd, en þó mjög brengluð, að-
allega stjómborðsmegin.
Alþýðublaðið átti tal við bæj-
arstjórann í Hafnarfirði í roorg-
un. Kvað hann hina nýju hafnar-
bryggju allskemda, en þó not-
hæfa. Kvað hann skip hafa verið
bundin ofveðurskvöldið við
bryggjuna, en þau alls ekki losn-
að.
Sandgerði
Þar rak einn bát á land. Heitir
hann „Vonin“, og eru eigendur
skipsins þeir Guðmundur Jónsson
og Jón Jónsson i Sandgerði Bát-
Þeir einir aJþingismenn, sem
meta kónginn meira en þjóðina,
kjósa fremur að hrópa húrra fyrir
honum heldur en að árna þjóð-
inni heilla við setningu alþingis.
íslenzka pjóðin er ekki haldin af
kóngadýrkun. Það eru að eins í-
haldsþingmenn og þeirra nánustu
andleg skyldmermi, sem eru svo
langt fyrir aftan nútímann, að
Sven Hedin koinin heim.
Stokkhólmi, 10. febr.
United Press. — FB.
Sven Hedin landkönnuður er
kominn heim úr Asíuferðalagi
sdnu, sem stóð yfir tveggja ára
tíma. Er hann hehn kominn til
þess að búa sig undir nýjan,
tveggja ára rannsóknaleiðangur
austur í lönd. — I viðtali við
blaðamenn gat Hedin þess, að
i leiðangrinum hefði verið gerðar
margar þýðingarmiklar land-
urinn skemdist lítið. Enginn bát-
ur var að veiðum, er ofviðrið
skall á.
Eyrarbakki
Þar urðu engar skemdir. Bátar
þar er enn ekki farnir til veiða.
Vestmannaeyjar
Kl. um hálfþrjú á laugard. skall á
afspymu útsynningsTok með stór-
hrið. Voru þá átta bátar ókomnir
að. „Þór“ og enski botnvörpung-
urinn „Vin“ frá Grimsby fóru
bátumim til aðstoðar, ef á þyrfti
að halda. Komust allir bátarnir
klakklaust til hafnar með aðstoð
„Þórs“, fyrmefnds botnvörpungs
og tveggja annara brezkra botn-
vörpunga.
í óveðrinu sukku tveir bátar á
bátalegunni, annar 6—7 smál.,
hinn 8—9, og þann þriðja rak é
land, mxkið brotirm. FB. 15. febr.
Reybjavík.
Engar skemdir uxðu hér við
höfnina af ofviðiimx, og var það
þó ekki minna hér en annars
staðar. Veburathugunarstöðún að-
varaði hafnarskrifstofuna um að
ofviðri væri í a'ðsigi. Gerði hafn-
arstjóri þær ráðstafanir, sem
komu í veg fyrir það, að skemd-
ir yrðu hér.
þeir vilja endilega halda við tnið-
aldahrópinu fyrir kónginum. Nú
hefir Jón Baldvinsson hafið þann
sið, að þingmenn hrópi húrra fyr-
ir þjóðinni. Hefði mátt ætla, að
þeir þingmenn, sem mest guma
af þjóðrækni siimi, tæki þeim sið
tveim höndum að óska þjóðinni
heilla, í stað þess að hefja upp
kóngshrópin-
fræðilegar og veðurfræðilegar at-
huganir og einnig margar forn-
fræðilegar uppgötvanir.
Rudyard Kipling.
Nýlega varð enska skáldið
heimsfræga Rudyard Kipling 65
ára. Talið er að hann sé eitt af
hinum vinsælxistu skáldum nú-
timans.
Takmörkun
barnsfæðlnga.
Nokkur atriði úr erindi Kat-
rinar Thoroddsen.
Enska hákirkjan og takmðrkun
barnsfæðinga.
í erindi sínu á fundi Jafnaðar-
mannafélags islands á þriðjudag-
inn sagði Katrin Thoroddsen, að
nýlega hefðxuýmsir helztu prestar
hákirkjunnar ensku lýst sig fylgj-
andi takmörkun barnsfæðinga.
Lýsir þetta lofsamlegu frjálslyndi
enskra presta og gefur vonir um,
að íhald kirknanna sé á fallanda
fæti.
Jafngaroalt mannkyninu.
Því hefir verið haldið fram af
andstæðingum takmörkunar
barnsfæðinga, að það mál væri
ein af spillingarkenningum hins
nýja tírna, en Katrín Thorodd-
sen læknir lýsti yfir því í
erindi sínu, að það mál virðist
vera jafngamalt mannkyninxx. Er
minst á takmörkun barnsfæðinga
í bibiíunni og öðrum fornaldar-
ritum.
Gegn boði kaþólskrar kirkju.
Enn fremur sagðist iæknirinn
ekki skilja, að nokkur skynsemi
gæddur maður gæti- látið sig
miklu skifta boð og bönn ka-
þólskrar kirkju -um samlif hjóna.
Þau hlytu sjálf að eiga allan siö-
ferðilegan rétt á að ráða því,
hve mörg afkvæmi þau vildu
eiga. Og þar hlyti móðirin að
verða rétthærri en faöirinn, því
að hún bæri barnið undir hjarta
sinu, æli það og ætti að hafa
mestan veg og vanda af þvi í
uppvextinunx. Flestar konur æskja
þess að eiga elcki mörg börn.
Þær kviða því að fæða afkvæmi.
Ung hjón hlakka til þess oftast
að eignast fyrsta og annað af-
kvæmið — en ef þau fara að
verða fleiri, þá kemur nagandi
kviði. — Það er böl þegar barna-
mergð er annars vegar og fátækt
hins vegar. Fátæk móðir óskar
þess ekki að fæða börn til fyr-
irsjáanlegrar örbirgðar. — Þegar
móðir getur ekki satt bam sitt,
misþyrmir þjóðfélagið móðurást-
inni.
Þegnar og þjóðfélag.
Ég get ekki skilið þá röksemd,
sagði læknirinn enn, að það sé
glæpur gagnvart þjóðfélaginu að
varna því, að barn fæðist í
heiminn undir hinum erfið-
ustu kringumstæðum. 1 öllum
löndum heims lætur auðvalds-
þjóðfélagið huxidruð, þúsundir og
milljónir heimilisfeðra ganga at-
viinnulausa. Þess vegna líða al-
þýðufjölskyldumar skort • og
neyð. Á þjóðfélagið kröfur á
hendur þessum mönnum? Nei og
aftur nei. — Það þjóðfélag, er
ÞJóðln eða kóngnrlnn.
ekki getur séð fyrir þegnum sín-
um, lætur þá ganga iðjulausa og
svelta, á engar kröfur á hendur
þeim.
Aukin velmegnn.
Það myndi áreiðanlega skapa
aukna velmegun, ef takmörkun
barnsfæðinga yrði leidd í lög og
leyfð. Og ég tel að það færi vel.
ef komið væri á fót upplýsinga-
stöð fyrir konur. Ætti að kenna
þar vamir gegn þvi, að konur
yrðu bamshafandi. Það er mjög
mikil nauðsyn á slikri upplýs-
ingastöð. Ég þekki 'það sem
læknár, hve þetta er gífurlega
miltið nauðsynja- og alvöru-mál
fyrir fátækt fólk.
MíðanBB ætlaði að kveikja
démkiikiunni.
Nýlega var maður nokkiir tek-
inn fastur í Danmörku. Hafði
hann ætlað að kveikja í hinni
frægu dómkirkju í Hróarskeidu
— og nota svo undmnina og for-
vitnina, sem gripi Kaupmanna-
hafnarbúa, til þeas að brjótast
inn í banka nokkurn og ræna
hann. — Sagt er aö maðurinn sé
brjálaður.
Kír verða manni að bana.
Nýlega vildi það einkennitega
atvik til í Danmörku, að kot-
bóndi nokkur, Hundemp að
nafni, . sem var í fjósi að gefa
kúm, féU í yfirlið og féll i flór-
iinn. Kýmar voru lausar í básun-
um og gengu þær yfir bóndann
og tróðu hann i sundur. Þegar
fólk kom að, var Hunderup ger-
samlega tættur í sundur — og
látinn.
Takmðrkim barneipa
fjðlgar samt.
Fólkinu fjölgar nú langtum ör-
ar i Rússlandi en í vesturhiuta
E\uópu, og eru þar nú 161 millj.
nxanna, þegar talin eru öll sam-
bands-sóvétrikin. 1 Evrópu (að
Russlandi undan skildu) eru nú
370 millj. manna og fjölgar þeim
unx 2i/2 millj. á ári, en íbúum
sövétríkjanna fjölgar árlega um
3V2milljón. Þessi mikla fjöigun
Rússa er einkennileg að því leyti,
að einmitt á síðari áDpm er tak-
mörkun barneigna mjög mikið að
færast í vöxt meðal Rússa. —
Fjölgunin liggur í því, hvað
langtum fæxri deyja nú en áður,
vegna þess hvað stjórn heilbrigð-
ismálanna hefir batnað frá því
á dögum keisarastjórnaiinnar.