Alþýðumaðurinn - 08.12.1931, Síða 2
2
AL Í>ÝÐUM AÐURINN
En það sem best sýnir þýðingar-
leysi allra tillaganna, sem heildar,
og ber þess ljósast vitni hvílíkt rót-
leysi og vanhugsun er í þeim öll-
um, er það, að undirstöðurnar und-
ir þær vantar algerlega. Kommún-
istarnir ætlast tit að Síldareinkasalan
framkvæmi alt þetta án þess að
hafa nokkurt fé milli handa. Það
hefir altaf hamlað Síldareinkasöl-
unni hve lítið rekstursfé hún hefir
haft til umráða, og nú er hún í
hengjandi skuldum. Ofan. á þetfa
ætlast kommúnistarnir til að hún
greiði öllum hæsta kaup og greiði
það löngu áður en framleiðsla
hvers árs er seld og greidd. En til
alls þessa ætla þeir Síldareinkasöl-
unni enga peninga, því þeir gerðu
enga tillögu um að Síldareinkasöl-
unni sé séð fyrir rekstursfé.
Rússnesku kommúnistarnir voru
það hyggnir, að þeir útveguðu sér
fé áður en þeír byrjuðu á fram-
kvæmdum. Þeir tóku stórlán er-
lendis, og urðu að vinna það til,
að slá af kröfum sínum til allsherj-
ar þjóðnýtingar framleiðslunnar til
að komast yfir »hinn þétta leir«,
svo hægt væri að reka framkvæmd-
irnar á tryggum grundvelli. íslensku
kommúnistarnir stíga alveg yfir
svona smáatriði. Þeirra vegir liggja
víst ofar vegum rússnesku jábræðr-
anna. Rússnesku kommúnistarnir
starfa líka og afkasta, en þeir ís-
lensku eru í verklýðsfélögunum,
ekki til að byggja upp og starfa,
heldur til að vekja sundrungu og
virðingarleysi fyrir verklýðsfélögun-
um. Við það starf eru allar þeirra
tillögur miðaðar, og þessvegna á
verkalýðurinn að fella þær, eða þegja
í hel. Frá þeim, kommúnistunum
íslensku, koma aldrei tillögur, sem
verða verkalýðnum að gagni eða
sóma.
,Um þær meinlausustu er hægt
að segja, að þær séu þýðingarlaus-
ar. Betri dóm geta þær ekki hlotið.
Á Laugardagskvöldið var haldinn
fundur í Sjómannafélagi Reykjavík-
ur til að ræða um Síldareinkasöl-
una og framtíðarhorfur síldarútgerð-
arinnar. Engar ályktanir voru gerð-
ar á fundinum.
Brpjólfur eði Stalio.
Undanfarið hefir farið fram skemti-
leg deila milli »A|þbl.« annarsvegar
og »Verk.bl-« hinsvegar um ákvæðis-
vinnu (akkorð).
Kommunistarnir halda því fram
að ákvæðisvinna eigi ekki að eiga
sér stað, og níða Alþýðuflokkinn
og verkalýðsfélögin yfirleitt, niður
fyrir allar hellur af því ekki skuli
allur verkalýður vinna fyrir ákveðið
kaup.
Nú er það svo, að ákvæðisvinna
færist altaf meir og meir í vöxt í
Rússlandi, móðurlandi kommúnism-
ans, svo að íslensku kommúnist-
arnir eru komnir hér á öndverðan
meið við skoðanabræður sína í
Rússlandi.
Til gamans er birt hér smágrein
úr »Alþbl.« um þetla efni.
»1 því tölublaði »Verkalýðsblaðs-
ins«, er kom út fyrir helgina, má
sjá, að enn geisar deilan um á-
kvæðisvinnuna milli Brynjólfs, for-
manns Kommúnistaflokks íslands,
og Stalins, formanns Kommúnista-
flokks Rússlands.
Eins og marga rekur minni til,
lýstu þeir Brynjólfur, Einar Olgeirs-
son og aðrir foringjar sprenginga-
manna verklýðssamtakanna því yfir
í fyrra (og létu síðan á þrykk út
ganga í stefnuskrá sinni), að þeir
mundu ætíð og ávalt berjast móti
ákæðisvinnu, en Stalin hefir annað-
hvort ekki verið búinn að heyra
hvað Brynjólfur vlldi, eða þáað hann
blátt áfram metur að engu skoðan-
ir Brynjólfs, því í sumar leiddi
hann í lög ákvæðisvinnu í Rúss-
landi.
í þessari tilvitnuðu grein »Verk-
lýðsbiaðsins« er sagt, að ákvæðis-
vinnan (í auðvaldsþjóðfélagi) »eyði
vinnukrafti verkamannsins á skemri
tírna* [en tímavinnan] og »Með á-
kvæðisvinnunni eykst vinnuhraðinn,
hinu líkamlega vinnuþreki verka-
mannsins er slitið fljótt og Ioks er
honum kastað á gaddinn.* En dá-
lítið síðar í greininni er sagt frá
því, að í Rússlandi fari ákvæðis-
vinnulaunin stighækkandi, þannig
að íyrir fyrsta þriðjung (fram yfir
JARÐARFÖR Sigurðar Þorsteins-
sonar, bílstjóra, fer fram, að öllu
forfallalausu, Föstudaginn 11 þ. m.
og hefst með húskveðju á heimili
hins látna, Grundargötu 5, kl. 1 e.h.
Akureyri 8. Des. 1931.
Aðstandendur,
meðalvinnu) sé borguð 20X hækk-
un, fyrir annan þriðjung 50X og
fyrir þriðja þriðjunginn 100X. Allir
hljóta að sjá, að þetta borgunar-
fyrirkomulag hlýtur að vera geysi-
leg hvöt fyrir verkamanninn til þess
að leggja að sér og nota vinnuþrek
sitt í fylsta mæli, hvort heldur er f
auðvaldsríki eða jafnaðarstefnuríki,
hvort heldur er á gamla íslandi eða
austur í Garðaríki, svo hér er ekki
nema um tvent að ræða:
Annaðhvort er það tóm vitleysa,
sem Brynjólfur heldur fram um
skaðsemi ákvæðisvinnunnar,
eða að Stalin er sá vinnuböðull,
að slíta vinnuþreki rússneska verka-
lýðsins á skömmum tíma.
Hvort þykir mönnum nú senni-
legra? Hvor skyldi nú vera betri
Brúnn eða Rrauður, Brynjólfur eða
Stalin? Allir vita að það er verka-
lýðurinn sjálfur, sem ræður í Rúss-
landi. og getur nokkrurn dottið í
hug, að Stalin, sem áhrifamesti trú-
naðarmaður verkalýðsins þar, gefi
út skipanir, sem eru verkalýðnum
til bölvunar?
Nei, engum dylst, að hér hefir
Brynjólfur gasprað út í loftið eins
og hann er vanur, og virðist hon-
um jafn tamt að láta öll rök koma
öfugt eins og kettinum að koma
niður á fæturna.«
Gengi
eftirtaldra mynta var i bönkum £
skráð þannig:
Sterlingspund 22,15
Dollar 6,6560
Pýskt mark 1,5909
Peseta 5629
Sænsk króna 1,2390
Norsk króna 1,2268
Dönsk króna 1,22SÖ
Gullverð ísl. krónu 5 500
t