Alþýðumaðurinn - 01.04.1933, Blaðsíða 2

2
alÞýðumaðurinn
sem hún gangi lengst. Kristján
Sigurðsson mótmælti þessu, þar
sem tillögu Óskars hefði ekki verið
lýst fyr en umræðum var slitið, —
enda þótt flutningsmaður hennar
hefði tekið til máls undir umræð-
um. Fjöldi annara félaga tók í
sama streng. Form. hélt því fram,
að tillagan hefði verið fram komin
fyrir löngu, en féll þó frá því, en
sagðist þá taka sína tillögu upp
aftur. Var því mótmælt að fundar-
sköp yrðu brotin á þennan hátt, og
sagði form. þá að sér væri »and-
skotans sama*, og féll frá tillög-
unni í annað sinn.
En nú kemur nýr þáttur í sögu
fundarins. Póroddur Guðmunds-
son skipar formanni að lýsa því
yfir að hann muni greiða tillögu
Kristjáns atkvæði sitt.
Þetta hreif.
Tillaga Kristjáns var borin upp
og samþykt með öllum greiddum
atkvæðum, 190 : 3, sem ekki munu
hafa skilið þessa stefnubreytingu
kommúnistaforkólfanna eða fellt sig
við hana. Aðrar tillögur voru ekki
bornar undir atkvæði.
Hvers vegna runnu kommúnistar
frá sínum tillögum og ræðum, og
það svo greinilega, að Þóroddur
og Aðalbjörn greiða atkvæði þvert
ofan í eigin ræður og G. Jóhannss.
gegn ejgin tillögu? Þannig munu
margir spyrja og ekki að ástæðu-
lausu. —
Ég hygg að ástæðurnar séu
þessar: Þeim er orðið það ljóst,
að mikill meiri hluti fundarmanna
er þeim andstæður í þessu máli.—
Þóroddur reiknar sem svo, að þeim
muni affarasælla að fylgja meiri
hlutanum við atkvæðagreiðsluna,
af því stjórn félagsins er í þeirra
höndum, þess vegna greiðir hann
atkvæði í mótsögn við ræðu sfna,
og skipar Gunnari að gera slíkt
hið sama, svo þeirra flokksmenn
sjái hvernig þeir eigi að greiða at-
kvæði!
Þetta er mjög f samræmi við
upptekna hætti þeirra í félaginu,
þar sem þeir hundsa nú algerlega
íínar eigin kröfur, sem þeir gerðu
meðan Alþýðuflokksmenn stjórn-
nðu, en stjórna nú á ýmsa Iund í
samræmi við stjórnarhætti fyrir-
rennara sinna, þótt slái út í fyrir
þeim öðru hvoru. En hér er ekki
rúm til að fara út í þá sálma.
Annar höfuðþáttur þessa máls er
samningagerð stjórnarinnar við af-
greiðslu og skipstjóra.
Þrátt fyrir þá aðstöðu, sem kom-
múnistarnir tóku við atkvæða-
greiðsluna, hefir þeim ekki verið
Ijúft að beygja sig fyrir meiri hlut-
anum fremur en fyrr, því nú taka
þeir til sinna ráða.
Þeir falsa samningana, hundsa
samþyktir félagsins, sem þeir höfðu
sjálfir fylgt, og setja þau ákvæði
inn, að vörunum skuli hvergi skip-
að í land. —
Munu þeir hafa þóst gera félög-
unum á Akureyri eigi all-lítinn
greiða með þessu. En sá greiði
verður allhæpinn, þegar þess er
gætt, að samninginn er mjög auð-
velt að ógilda af aðilurn, vegna
þess að hann er bygður á öðrum
grundvelli en til var ætlast með
félagssamþyktinni. Auk þess mjög
vafasamt, hvort hagkvæmara var
fyrir lausn deilunnar að vörurnar
yrðu fluttar af landi burt eða
geymdar innilokaðar á afgreiðslu
Bergenska hér, t.d. í Reykjavík. —
En þannig er farið verklýðsmála-
speki »forystu!iðsins«, er lætur
stjórnast af ofstopadutlungum, án
allrar skynsamlegrar athugunar á
aðstæðunum.
Ætti nú öllum að vera skiljan-
legt, hvers vegna tillagan var ekki
birt í »Verkamanninum«, heldur
samningurinn falsaði. Þessi sögu-
þáttur um kommúnistastjórnina og
framkomu þeirra í Verkamannafél.
Siglufjarðar, er að mörgu hinn lær-
dómsríkasti.
Af því þeir halda stjórnartaum-
unum í félaginu, þora þeir ekki að
ganga í berhögg við við vilja fé-
lagsmanna með atkvæðagreiðslu í
samræmi við orð sín, heldur af-
neita sjálfum sér og grípa síðan til
þess óyndisúrræðis að falsa samn-
ingana, og ónýta með því samþykt
félagsins, ef Bergenska hefði farið
út í að nota sér þessa fölsun.
Þessi sérstaka ráðstöfun einkenn-
ir starfshætti þeirra, opinberar inn-
rætið, að launvíg skuli notuð, ef á
þá hallar í opinberum bardaga.
Síðan leita þeir um-styrk annara
félaga til þess að framfylgja þess-
ari fölsku stjórnarsamþykt.
Senda síðan Héðni Valdimars-
syni skeyti í því skyni, að fá Vm,-
fél. »Dagsbrún« eða Alþýðusam-
bandið til að taka upp hanskann
fyrir Verkamannafél. Akureyrar. —
Félagið, sem brotið hefir sig út úr
sambandinu, kloíið sig frá samtaka-
heild íslenska verkalýðsins með
þeirri þvermóðsku, lagabrotum og
einstrengingshætti, sem einkennir
allt klofningsstarf kommúnista-
Verkamenn! Hafið gát á þessum
vágestum í íslensku verklýðshreyf-
ingunni! Þessum flugumönnum,
sem ekki þora að cpinbera sig á
félagsfundum, þar sem þeir sitja í
stjórn, heldur laumast að baki félaga
sinna, og semja þvert ofan í félags-
samþyktir.
Varið ykkur á úlfinum, sem
bregður yfir sig sauðargærunnni,—
kommúnistunum í stjórn Verkam.-
fél. Siglufjarðar.
Hingað til hafa þeir ekki hlaupið
í felur á þennan hátt, en þetta er
aðeins ein ný sönnun fyrir starfs-
háttum þeirra og skoðun.
Þeir telja að tilgangurinn helgi
meðalið. —
Þeir hugsa ekki um afleiðingarn-
ar fyrir verkalýðinn, aðeins ef þeir
telja sig vinna í anda flokksins —
í þágu flokksins.
En þeir misreikna sig. Verka-
lýðurinn lærir að þekkja þá, og
mun þurka þá burt úr sögu sinni.
25. Mars 1933.
G. B. B.
Síra Sigurður Gíslason er kominn
til bæjarins og dvelur hér nokkra
daga. Er hann á ferð um Norður-
land og flytur fyrirlestra um »Talis-
man«-slysið og atburði í sambandí
við það. Hann mun flytja einn eða
fleiri fyrirlestra í næstu viku, og
verður þess nánar getið í Þriðju-
dagsblaðinu.
Leikfélagið sýnir »Hinrik og Per-
nilla* og »Fröken Júlía* annaö kv.