Alþýðumaðurinn - 09.05.1933, Side 2

a
alÞýðumaðurinn )
B. S. A. — Sími 9.
höndnm. F*ól* allar þvottakonurnar
vildu hafa akkorð á fiskþvottinum, —
væru þær f algerðum minnihluta við
atkvæðagreiðslu um ákvæðisvinnu,
sem þó er eingðngu þeirra mál. —
Og annað eins hefir komið fyrir sem
það að fiskverkendur tryggðu sér um
leið og þeir réðu þurkkonurnar
til sín, að þær greiddu ekki atkvæði
með því að þvottakonurnar fengju að
þvo fiskinn í ákvæðisvinnu. í annan
stað er það á valdi atvinnurekandans
að semja svo um við þvottakonurnar,
að þær fari ekki fram á, þegar hann
ræður þær til sín, að fiskþvotturinn
verði unnmn í ákvæðisvinnu, þe^ar
sá félagsskapur. sem bykist vera að
vinna fyrir verkakonurnar, er svo á-
takanlega aumur, að gera engar kiöf-
ur í þeim efnum.
Af því sem hér er sagt er sýnilegt,
að þetta félags koffín, sem telur sig
málsvara verkak <ennanna hér f bæ,
ætlar enn á ný að svikja at þvotta-
konunum ákvæðisvinnuna við fisk-
þvottinn. Sú ótnerkilega kauphækkun
á tímakaupi, setn »Emmg« er að
burðast með frai' yíir það, sem taxti
Verklýðsiéiagi A ureyrar akveður, er
stórum b tri fýrir fi.skverkendur en
taxti Verký félagsins, þegar akkorðið
á fiskþvo tnium er tekið meó þar, —
Það hafa bví enn á ný komið í Ijós
svik þe sa viðrinisfélags við verka-
konurnar eins og fyrir þjónusfu fýsi
þess víð atvjnnurekendur.
Eftir að betti er ritað, hefir það
gerst, að fy irhyggjumínnsta liðið í
>Einingar€-fé!aginu og Verkamanna-
félaginu ætíaði í gærmorgun að stöðva
uppskipun á fisió, sem E nar Einarsson
úfgerðarnr ður átti, en var rekið frá
skipnu af verkakonunum sem þar
unnu og noKkrum karlmönnum, sem
aðstoðuðu þær. Tóku þau Elísabet
forstöðukona »Ein'ngar«, og Stein-
grímur, formaður Verkamannafélagsins,
að halda ræður yfir verkakonunum þar
sem þær voru að verki, en verkakon-
urnar, sem margar vinna að fiskþvotti,
munu hafa minnst þess, er Elísabet
sendi út lið s'tt til þeirra í fyrra og
fékk þær (il að lofa fiskverkendum þá
að þvo allan fisk í tímavinnu, en
hverfa frá akkorðs-þvoíti, og munu
ekki hafa óskað eftir afskiftum hennar
á ný af taxta þeirra, þar sem þá líka
að komið var á daginn að Elísabet
ætlaði að svíkja þær um akkorð á
fiskþvottinum nú eins og í fyrra. —
Sýndu verkakonurnar ræðum Elísa-
betar og Steingríms viðeigandi at-
hygli. —
Fegar það var sýnt orðið, að verka-
konurnar myndu ekki skipast við ræð-
urnar, ætlaði þetta ólátalið Elísabetar
og Steingtíms að stöðva vinnuna með
því að þyrpast fram að skipshliðinni
og aftra því að vinnan héldi áfram,
en verkakonurnar frammi í skipinu létu
þá saltaða þorskana fljúga um höfuð
Elísabetar og Steingríms og fylgdarliöi
þeirra. Urðu þá ýmsir menn, er þarna
voru staddir, til þess að reka þetta á-
flogalið burtu frá skipinu, svo verkinu
yrði haldið áfram. í þeim sviftingum
hratt Ólafur Eiríksson roskinni konu
sem var í vinnunni, svo hún féll, en
sonur konunnar, sem nærsiæddur var,
rak Ólafi utanundir fyrir tilvikið við
móður sína, og gengur Ólafur síðan
með plástur á nefi og vanga. Geta
má þess, að sumir þeir, sem fylgdust
með Elísabetu og Steingrími niður á
bryggjuna, höguðu sér í alla staði
sómasamlega, og höfðu orð á þvt að
alrangt væri að stöðva vinnuna með
því ofbeldi og heimsku, sem þau
Elísabet og Steingrítnur höfðu í
frammi.
Einat Einarsson var búinn að heita
þeim konum, sem hjá honum vinna,
að greiða þeim eftir taxta Verklýðs-
félags Akureyrar og mun hann ekki
hafa viljað ganga á bak orða sinna
hvað kaupið snerlr, þó það hefði orð-
ið hagur fyrir hann að taka taxta
»Einingar« í staðinn, þegar hann með
því gat losnað við akkorðið á fisk-
þvottinum, og á Einar þakkir skilið
tyrir það.
Það mun vera hreint einsdæmi í
sögu þessa lands, að reynt sé að
stöðva vinnu hjá atvinnurekanda, til
þess að spara honum útgjöld, eins
og Elísabet og Steingrímur hafa gert
í þetta sinn.
Þtíkkum innilega öllum þeim, er
sýndu okkur samúð og hjálp við
andlát og' útför Daníels Gunnat ssonar.
Fjölskyldan.
Skæðadífa.
Fjölgar pi/sföldunum ofaná
Steingrími og 1iði hans.
Þess var getið í Alþj>ðumanninum
fyrir skemstu, að Steingrímur, for-
maður Verkamannafélagsins hér,
hefði fengið '20 pilsfalda frá kvenna-
deild >Drffanda« í Vestmannaeyjum,
til þess að breiða oíaná sig, og
þessar fáu hræður, sem fylgja hon-
um í Verkamannafélaginu, en Stein-
grímur er ansi rogginn i síðasta
blaði símu og segir að faldarnir séu
120—130. Talan er ekki alveg ná-
kvæm Hefir ef til vill eitthvað týnst
af. pilsföldunum á leiðinni að sunn-
an. En þó faldarnir væru ekki
nema 120 þá hefir Steingr. fengið
til skiftanna handa liöinu, því á síð-
asta verkamannafélagsfundi reyndist
það ekki nema 30, þegar Þorsteinn
var að drepa íyrir honum kola- og
sements kauptaxtann. Liðinu ætti
ekki að verða kalt undir svo marg-
földum rekkjuroðum.
Eöli/egar afleiðingar.
Sporgöngumönnum Kommúnista-
fiokks íslands virðist ganga iila að
átta sig á því að ýmisiegt hefir á
móti þeim gengið, síðan þeir
flæmdu Verkamannafélag Akureyrar
út úr Alþýðusambandinu. Fyrst
ætluðu þeir af göflum að ganga út
af þeim eðlilega viðburði, að gætn-
ari menn Verkamannafélagsins yfir-
gáfu það og mynduðu nýtt félag,
sem er í landssamtökum verkalýðs-
ins — Alþýðusambandinu- Ekki
hefir skap þessara óhappamanna
batnað við það, að Alþingi hefir
nú svift Verkamannafélagið þeim
slytk, sem Erlingur Friðjónsson út-
vegaði því á sínum tíma, og veitt
hann Verklýðsfélagi Akureyrar. —
Þeim gengur illa að skilja það, að
Alþingi telur ekki ástæðu til að