Dýraverndarinn


Dýraverndarinn - 01.04.1938, Blaðsíða 7

Dýraverndarinn - 01.04.1938, Blaðsíða 7
DÝRAVERN DARIN N i9 KEL I. Keli sá, sem hér verður getiö, er ekki nia'öur, heldur er þaS hundur, sem eg álit aö eigi það skiliS, aS hans sé getiS aS nokkru. ÞaS, sem hér verSur sagt, er þó aSeins fátt af þvi, sem segja mætti um Kela. Keli var fæddur á útmánu'Sum 1927 i Hróarsdal í SkagafirSi. MóSir hans var mesta gáfutík og hét Píla. Nafnið hlaut Keli af því, a'ð hann ])ótti lilíð- lyndur og „kelinn“, ])egar hann var hvolpur. Þegar Keli var nærri þriggja mánaSa gamall fór eg að heiman, og var alt vorið og sumariS fram undir göngur i brúarvinnu við HéraSsvatnabrúna á Grundarstokk og kom aSeins heim um lielgar. Um haustiS var eg svo Kela samtíSa nærri þrjár vikur, áður en eg fór suSur i Kennaraskólann. Keli var því tiltölulega lítiS kunnugur mér í þann tíma. Snemma bar á mildum gáfum hjá Kela, og skal eg nú segja nokkur dæmi um það. Eins og aS ofan greinir, fór eg til Reykjavíkur haustið 1927 og kom ekkert heim aftur fyr en i þá gera ráS fyrir aS lögS verði hegning viS því aS tæma olíuefni í sjóinn innan ákveSinnar fjar- lægSar frá landi. Þar sem enn er óvíst hvenær árangurs má vænta af rannsókn ÞjóSabandalagsins á máli þessu og þar sem það er algengt, aS olía er tærnd í sjóinn of nærri land'i, einnig á dönskum siglingaleiSum, og veldur þannig stórtjóni á sjófuglunt, þá skorar verzlunarmálaráSuneytiS alvarlega á alla sjófarend- ur aS gæta þess aS tæma ekki olíuleyfar, svo sem við hreinsun á tönkum, svo nærri ströndum Dan- merkur, aS slík hætta geti veriS á ferSum". Hér er um mjög mikilsvert mál að ræSa, og ætti því aS atlnigast vel, hvort fækkun sjófugla hér viS land, sem margir hafa þózt verða varir við siSustu árin, standi i einhverju sambandi viS oliu og fitu, sem í sjóinn fer frá verksmiSjum og skipum. Ef svo reynist, ættum vér aS taka upp varnarráS- stafanir. á alþjóSlegum grundvelli, gegn ófögnuSi þessum, áSur en hann gérir þvílikan usla og óþrif hjá oss og hjá þeirn þjóSum, sent verst hafa orðiS úti i þessu efni. „Tvímennt“ á Grána. byrjun september haustiS 1929, eSa eftir tæp 2 ár. Keli var vanur aS gelta, þegar gesti bar aS garSi, en þegar eg kom og hann sá mig álengdar, eftir 2 ár, rak hann að vísu upp nokkur lág 1>ops fyrst í stað. (Hann lá uppi á hlöSunni þá, eins og hann var vanur á daginn, þegar gott var veSur.) En svo gekk hann af stað á móti mér mjög vingjarnlegur, og þegar hann kom til mín, réði hann sér ekki fyrir fögnuði. Hann flaðraSi upp á bringu á mér og reyndi á allan hátt aS gera mér skiljanlegt, aS hann ]>ekti ntig, þótt svo langt væri um liSiS frá því hann hafSi séð mig. Þetta dæmi sýnir vel, hve dýrin hafa gott minni og aS þau þekkja vini sina frá öSrum, þótt þau sjái þá sjaldan. Keli er mjög gefinn fyrir að ferðast. Hann veitir ]>ví óðara eftirtekt, ef einhver fer aS skifta um föt og týgjast til ferSar aS heiman, og víkur þá ekki frá honum, til þess aS geta veriS meS í feröinni. Eigi aö loka hann inni og láta hann vera heima, þá reynir hann á allan hátt aS komast út. Takist þaS ekki, þá legst hann niöur meö raunasvip, þar sem lítiö ber á honum, og oft hefi eg séS tár hrynja úr augum hans viS slík tækifæri. Þótt Kela sé ekki hleypt út fyr en mörgum klukkustundum eftir aS sá, sem í burtu fór, er farinn, þá finnur hann þegar slóð mannsins, hvort sem hann hcfir farið ríðandi eða gangandi, og ]>ýðir ]>á ekki að reyna að stöðva hann, því hann hleypur því hraðara, sem meira er kallað í hann. Mest hefi eg þó haft gaman af aö sjá til hans,

x

Dýraverndarinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dýraverndarinn
https://timarit.is/publication/598

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.