Alþýðumaðurinn - 17.07.1962, Blaðsíða 4

Mihfffur jestur d íerí
Sl. laugardag komu hingað til
bæjarins Halvard M. Lange, utan-
ríkisráðherra Noregs og frú hans.
Með þeim var í för einkaritari
ráðherrans. I fylgd með gestun-
um var Guðmundur í. Guð-
mundsson, utanríkisráðherra, og
frú hans, Þorleifur Thorlacius,
forsetaritari, og frú hans.
Eftir stutta könnunarför um
bæinn og hádegisverðarboð að
Hótel KEA, er utanríkisráðherra
hélt gestunum og nokkrum bæjar-
búum, var haldið að Laxá í Aðal-
dal og til Laxamýrar, en síðan að
Mývatni og gist að Reynihlíð, en
Mývatnssveit skoðuð á sunnudag.
Á sunnudagskvöld hélt bæjar-
stjórn Akureyrar gestunum kvöld-
verðarboð að Hótel KEA.
Halvard Lange er hérlendis í
nokkurra daga boði ísl. ríkis-
sljórnarinnar, en hann hefur sýnt
landi og þjóð einstakan velvilja
og margháttaðan stuðning á al-
þjóðavettvangi.
Lange hefur verið utanríkisráð-
herra Noregs síðan 1946, eða nú
um 16 ára skeið, og nýtur heima
og erlendis mjög mikils álits
vegna menntunar sinnar, farsælla
gáfna og stefnufestu jafnhliða
samvinnulipurð. Hann er einlæg-
ur stuðningsmaður alþjóðasam-
vinnu, en jafnframt raunsær á
mun þess sem þyrfti að vera og
er. Hann hefur því verið leiðandi
maður í vestrænu samstarfi
og vestrænni samvinnu.
Eins og fyrr getur, er Halvard
M. Lange mjög vel menntaður.
Hann er fæddur 1902 í Osló, son-
ur Chr. L. Lange, er hlaut friðar-
verðlaun Nobels 1921. Hann
di^aldi í æsku í ýmsum löndum
Evrópu, vegna starfa föður síns,
náði fullu valdi á franskri og
enskri tungu, las hagfræði og
stjórnlagafræði, en hefur háskóla-
próf í ensku og sögu.
Lange tók snemma þátt í störf-
um ungra jafnaðarmanna í Nor-
egi og starfaði mikið á vegum
Verkamannaflokksins norska, var
m. a. 28 ára gamall kosinn í stjórn
Oslóborgar. í norska Stórþing-
inu hefur hann ' átt sæti síðan
1940. Hann sat á stríðsárunum
um 31/2 árs skeið í fangelsum og
fangabúðum nazista, þar af 2%
ár í Sachsenhauen í Þýzkalandi.
Síðan Lange losnaði úr fanga-
búðum nazista að lokinni heims-
styrjöldinni síðari, hefur hann
verið einn af aðalleiðtogum
Verkamannaflokksins norska og
þar með norsku þjóðarinnar, og
óslitið utanríkisráðherra síðan
1946, eins og fyrr var tekið fram.
í því starfi hefur hann oft verið
Islandi haukur í horni, og því er
það með óblandinni ánægju og
fölskvalausri alúð, sem Islending-
ar fagna þessum góðu gestum hér
nú, Halvard M.'Lange og frú.
Klofnir os: raovilltir
Kommúnistar eiga enn við
mikla heimiliserfiðleika að etja.
Verður ekki betur séð, en fylking
þeirra sé margklofin og harðvítug
valdabarátta eigi sér stað milli
margra og ósamstæðra hópa.
Jafnframt virðast kommúnistar
sem heild ekki geta leyst grund-
vallar skipulagsmál, né komið sér
saman um, hvernig þeir eigi að
starfa í næstu framtíð.
Eftirfarandi staðreyndir vekja
athygli manna, sem glöggt fylgj-
ast með í stjórnmálaheiminum:
1) Flokksþing Sósíalistaflokksins
átti að fara fram síðastliðið
haust. Því var frestað fram í
marz—apríl í ár. Þá var því
aftur frestað fram yfir hæjar-
stjórnarkosningar, til að varð-
veita einingu í flokknum,
sem ekki var of góð þrátt fyrir
það. Skyldi flokksþingið koma
saman um mánaðamótin júní
—júlí. Nú er sá tími liðinn og
ekki bólar á þinginu. Því hef-
ur enn verið frestað til hausts!
2) Aðalfundur Sósíalistafélags
Reykjavíkur átti að fara fram
skömmu eftir nýár í vetur.
Honum var einnig frestað og
var hann ekki haldinn fyrr en
eftir kosningar. Brynjólfur
Bjarnason var þar loks píndur
til að láta af formennsku, og
Páll Bergþórsson kjörinn.
3) Deilurnar í Kópavogi hafa
gert ástandið í fylkingunni erf-
iðara en nokkru sinni. Finn-
bogi Rútur Valdimarsson er
nú kominn í þá stöðu, að
flokkurinn verður að fara
mjög varlega með hann og
fylgismenn hans.
4) Skipulagsmálið, sem komm-
únistar ekki geta leyst, er
þetta: Á að standa við gömul
loforð við Hannibal um að
Sósíalistaflokkurinn renni inn
í Alþýðubandalagið og það
verði baráttutæki framtíðar-
innar? Eða á Sósíalistaflokk-
urinn að vera til áfram á bak
við tjöldin, en Alþýðubanda-
lagið að vera stundarflík, sem
skartað er, meðan gagn þykir
að henni?
Frestun flokksþingsins fram á
haust er ótvírætt vitni þess, að
ósamkomulagið er meira en
nokkru sinni innan flokksins.
Verður nú reynt að breiða yfir
það — og alveg sérstaklega að
hafa Finnboga, Hannibal og aðra
aftaníossa góða — fram yfir Al-
þýðusambandskosningar.
Kommúnistafylkingin er eins
og vagn, sem rennur áfram af
sjálfu sér, meðan margir berjast
um ekilssætið. Flokkurinn er í
rauninni stefnulaus í íslenzkri
pólitík, hvort sem litið er á dægur-
pólitík eða framtíðarbaráttu.
Þjóðviljinn heldur áfram Rússa-
dekri, en það er langt síðan heyrzt
hefur sósíalistísk hugsun í blað-
inu eða stuðningsmönnum þess.
(Alþýðublaðði 11/7 ’62).
Þriðjudagur 17. júlí 1962
L R. sigraði Akureyringa
4 : 1
Sanngjörn úrslit eftir gangi leiksins hefðu verið eins marks munur
Akureyri og K.R. léku í Reykja-
vík á sunnudag. Veður var ágætt,
skýjað en úrkomulaust, en Laug-
ardalsvöllur nokkuð blautur.
LIÐIN:
Akureyri: Einar H., Jón F., Sig-
urður V., Guðni, Jón S., Magnús,
Páll, Skúli, Steingrímur, Kári,
Valsteinn.
K.R. Heimir G., Hreiðar Á.,
Bjarni F., Garðar Á., Hörður F.,
Sveinn J., Gunnar G., Jón S.,
Gunnar F., Ellert S., Sigþór J.
Er leikurinn hefur staðið í 2.
mín. er fyrsta markið komið, sem
K.R.-ingar skora og ekki lofar
góðu fyrir Ak.
Jón Sigurðsson fær knöttinn og
spyrnir að marki. Jón Stefánsson
er fyrir, en knötturinn hrekkur
frá honum til Ellerts Schram, er
skrorar af stuttu færi í hægra
hornið og Einar gat ekkert að
gert.
Á 5. mín. komast svo Akureyr-
ingar í tækifæri. Kári brunar upp,
leikur á varnarmann, spyrnir að
marki, en fram hjá.
Fyrstu 10 mín. eiga K.R.-ingar
sóknarþungann.
Á 12. mín. er Kári enn að skapa
sér gott tækifæri, búinn að kom-
ast inn fyrir Hörð Felixsson en
Hörður setur fyrir han fót og
dómari flautar aukaspyrnu á víta-
teigslínu. Magnús framkvæmir
spyrnuna en Heimir ver. Þetta var
Ijótt bragð hjá Herði, og hefði
dómari þarna mátt víta Hörð en
gerði ekki.
Fyrir miðjan hálfleikinn kemur
svo annað mark K.R. fyrir mistök
Ak. Jón Friðriksson ætlar að
hreinsa frá marki, knötturinn
hrekkur í Jón Stef., þaðan til
Guðna, er ætlar að renna knettin-
um til Einars, en er ónákvæmur
og knötturinn hafnar í hægra
horni marksins. Slæmt mark fyrir
Ak. Nokkru seinna gera Ak. lagr
legt upphlaup og eru þar að verki
Páll, Kári og Steingrímur, sem
skaut, en Heimir bjargar í horn,
sem ekkert verður úr. Litlu seinna
er aukaspyrna á K.R. rétt framan
við vítateig. Magnús spyrnir á
varnarvegg K.R. Steingrímur er
þar staðsettur og er hrint án þess
þó að vera nálægt knettinum. Var
þetta ljótt að sjá, en fór þó fram
hj á dómara, eins og reyndar mörg
önnur gróf brot og í ljótari hlið
leiksins voru K.R.-ingar í miklum
meirihluta.
Næstu mín. hafa Ak. yfirhönd-
ina á vellinum en tekst ekki að
skora, t. d. var Heimir heppinn
er Guðni framkvæmir aukaspyrnu
við vítateig. Heimir tók það ráð
að boxa knöttinn frá- sér og K.R.
getur hreinsað frá. Annars virtist
Heimir vera taugaóstyrkur í mark-
inu og tók oft það ráð að koma
knettinum frá sér sem fyrst.
Síðústu 10 mín. hálfleiksins var
oftast leikið á vallarhelmingi K.R.
og mátti sjá þá 11. K.R.-inga upp
við sinn eigin vítateig, en hálf-
leiknum lýkur þó 2—0’ K.R. í vil.
Eftir gangi leiksins síðast í
fyrri hálfleik virtist sem Ak.
myndu sækja í sig veðrið og
jafna svolítið metin; en þær vonir
urðu mun daufari er K.R. gerir
sitt þriðja mark stuttu eftir leik-
hlé. Sveinn Jónsson undirbjó það
mark, lék á tvo varnarmenn, gaf
til Jóns Sig. er skorar ágætt mark.
Nokkru síðar gera svo Ak. sitt
fyrsta og eina mark í leiknum.
Steingrímur er kominn út til
hægri með knöttinn, gefur inn til
Skúla, er skorar nær viðstöðu-
laust með vinstra fæti jarðarbolta
í blá hornið. Fallegt mark hjá
Skúla og hefði hann mátt gera
meira af slíku, því oft var hann
kominn að vítateigslínu en gaf
þá knöttinn til samherja í stað
þess að reyna skot.
Næstu 10 mín. sækja Ak. fast,
en ekkert mark skora þeir. Stein-
grímur á skalla að marki en fram-
hjá eftir góða fyrirgjöf hjá Skúla.
K.R. náði upphlaupi. Sveinn
gefur til Sigþórs, er kominn er í
gott færi, en rennir knettinum rétt
framhjá, eftir að-Einar hafði lok-
að markinu vel með úthlaupi.
Ekkert skeður svo markvert
næstu mínútur. Akureyringar
eiga þó meira í leiknum úti á vell-
inum, en geta aldrei brotizt veru-
lega í gegn og rétt fyrir leikslok
ná svo K.R.-ingar að skora sitt
fjórða mark, er Jón Sigurðsson
gerir eftir samvinnu við Svein og
Sigþór, og leikurinn endar 4—1
fyrir K.R.
K.R.-ingar áttu að vinna þenn-
an leik, en þó ekki nema með eins
marks mun eins og fyrr segir, en
þeir náðu vel saman og sköpuðu
sér oft góð tækifæri, en þeir voru
alltof grófir í leik sínum og setti
það heldur leiðinlegan svip á
leikinn.
Lið Ak. var í þetta sinn bitlaust
og náði sér aldrei verulega á
strik og gamla sagan endurtók sig
nú: Þeir náðu sjaldan samleik og
léku of mikið á miðjum velli í
stað þess að nota kantana. Ann-
ars þarf Valsteinn að læra að
vera út við línu en færa sig ekki
inn á miðjuna.
Oft dettur manni í hug er Akur-
eyringar leika, að þessir 11 leik-
menn þekki ekki hver annan, eða
lítið, því að þetta eru oft 11 ein-
slaklipgar, en ekki ein heild eins
og þarf að vera í knattspyrnuleik.
Væri það ekki tilraun til að ná
góðum árangri, strákar, að leggj-
ast á eitt með að kynnast betur
bæði utan vallar og á leikvelli?
Þið getið náð góðum árangri ef
þið náið vel saman. Takið tillit
til félaga ykkar, hvort sem hann
stendur sig vel eða illa. Reynið að
setja ykkur í hvers annars spor,
og verið uppörvandi hver við
annan.
Fáir áhorfendur voru á þessum
leik Ak. og K.R.
Dómari var Carl Bergmann og
fóru mörg brot framhjá honum
og ef markatala hefði verið jafn-
ari í þessum leik hefði hann
harðnað til muna og er það víta-
vert af dómarafélaginu að láta lítt
reyndan dómara dæma slíkan leik.
/. S.
í STUTTIJ MÁII
Sl. miðvikudagskvöld flutti
norski hagfrœðiprófessorinn R.
Frisch erindi í Samkomuhúsi Ak-
ureyrar gegn aðild smáþjóða að
Efnahagsbandalagi Evrópu. Fátt
áheyrenda var á fyrirlestrinum.
*
Verkamaðurinn, sem út kom
sl. föstudag, kveður fámennið á
fyrirlestri R. Frisch stafa af litlum
sem engum auglýsingum. Eina
blaðið, sem sagt hafi hér frá vœnt-
anlegri komu prófessorsins og
fyrirlestrahaldi, hafi verið Vm.
*
Samt sem áður sá enginn rit-
stjóra Vm. hlýða á erindi R.
Frisclis umrœtt kvöld. Náði frá-
sögn Vm. um komu hans ekki einu
sinni augum sjálfs ritstjórans?
*
Eigi að síður telur ritstjórinn
sig þess umkominn að fullyrða,
að erindi prófessorsins hafi vakið
„hina mestu athygli, og sannfærð-
ust áheyrendur mjög af máli
hans“, eins og ritstjórinn komst
að orði. M.ö.o. hér „veit“ sá, sem
hvorki kom, sá né heyrði prófess-
orinn, og mikið má hann vera
upp með sér af þessum aðdáanda.
*
Blaðið Dagur er dálítið ruglað-
ur í tímatali sl. laugardag, 14.
júlí. Það birtir þá loks fjögra
blaða gamalt feimnismál sitt, dóm
í olíumálinu, uppkveðinn 26.
júní s.l., og segir. dóminn upp-
kveðinn í sl. viku!
Nú, en betra er seint en aldrei,
Dagur sœll.