Víðir - 04.02.1939, Side 3

T I B I B
3
Vér bersyndugir.
Hagdetía á Kaffíhúsinti 3Í. jfan. þ. á. þegar Allí
og Deddi spíluðu Tí—Pí—Tím átvær harmónik-
ur. (Skrífað sama kvöíd)
Já, jafnvel Brynleifi brá, og
okkar Agæta Víði hnikti 6vo
við, að hann mátti eigi ódrukk-
inn standa undir grein postula
Vestmannaeyja í siðasta tölu-
blaði, enda var hann hálfur. —
Gjarnan hefði gútemplarinn mátt
fræða okkur fáfróða á því hver
sá enn ágæti var, er fyrir tvö
hundruð árum upphóf sína raust
og vildi biltingu gera og reka
Bachus af veldisstóli. Slíkar
„krossgátu-“greinar koma altof
miklum ruglingi af stað hjá van-
trúuðum, er eigi kunna dýrð-
lingatal reglunnar á fingrum *ér.
Gæti jafnvel leitt út í fyllirí,
ef ske kynni, að sá enn aldraði
regluboði birtist í dreggjunum,
og hæfi upp sín vísdómsorð. —
Undarlegt er hve einstaklega
vel stöku mönnum tekst að
gera alla hluti, sem þeim eru
eigi geðfeldir, að ófreskjum,
manndrápurum — plágunni einu.
— Ekkert er orðið gott um
Bachus gamla að segja, gleymt
er brúðkaupið í Kana, „gerfivín11
altarisgöngunnar sá eini og sanni
„metall,“ aqua vitae — (lífsins
vatn) — eitur.
Gætu aðeins þessir menn
fylgt kenningu Krists og dýrk-
að sinn guð í einrúmi, rjúka
ekki út á götur og gatnamót
með sína bænagjörð og lofsöng
til guðs, bindindis og magaveiki.
um heræfingar og skömmu eft-
ir að hann kom til Vestmanna-
eyja Btofnaði hann þar herflokk.
í Berlingatíðindum árið 1857 er
sagt í grein um Vestmannaeyj-
ar, að liðsmenn hjá Kohl sé 76
og hafi þeir haft 30 byssur, en
þeir feðgarnir N. V. Bryde og
J. P. T. Bryde hafi gefið fiokkn-
urn silkifána og málmtrumbu.
Af liðsmönnunum krafðist Kohl
bindindis og voru drykkjumenn
gjörðir liðrækir, að því er seg-
ir í sama blaði. Kolil hélt her-
æfingum þessum uppi meðan
hann lifði, en hann andaðist 2‘2.
janúar 1869. Kom herliðið sam-
an á sunnudögum eftir rnessu
við þiughúsið og var síðan geng-
ið þaðan fylktu liði inn á fiatir
eða Brimhóla, þar sem æfing-
arnar fóru fram. Að jafnaði fóru
æflngarnar fram á tímabilinu
frá lokum ágústmánaðar þang-
að til í febrúar. Kohl fékk nokk-
urn styrk úr ríkissjóði til þess
að halda heræfingunum uppi, og
fékk hann þaðan byssur og skot-
færatöskur. PráKohlBýslumanni
Ó — þér syndarar, sem dorgið
brauð barnann upp úr svarta-
dauðaflöskum, þér sem fæðist
við pela í stað móðurmjólkur og
d«yið með skorpnar varir við
gýnandi stút flöskunnar, hvar
er ykkar sáluhjálp? Bára, —
Sunna, — Eyjarós. — Krögum-
krýndir kumpánar. Sálmasöug-
ur. Kreddur. Enduurreisn. Æðsti
templar. — Alt þetta mun yð-
ur veitast ef þér fallið fram og
tilbiðjið mig, guð reglunnar og
lífsleiðans, guð hégilju og fana-
tisma. Algjört áfengisbindindi.
Purða er að nokkur skuli
þurfa að snúa sér með íyrir-
lestrum, skuggmyndum, fræðslu.
Því eru ekki allir í stúkunum?
Þörfin er ekki fyrir hendi, sadd-
ur maður etur ekki, maður ber
sér ekki dúðaður i heitu her-
bergi. — Nei — templarar, lát-
ið okkur, sem enn eigi höfum
dysjað Bachus, í friði, kyrjið
ykkar sálma og berjið borð
innan tveggja dyra, skrýðist
krögum, kjósið embættismenn
með flottum titlum, — enginn
mun áreita ykkur. Látið aðeins
okkur bersynduga í friði, okk-
ur verður varla heitara í hel-
víti, en ykkur innan tveggja
dyra. Auk þess legg ég til, að
ef einhver vill fara í bindindi,
þá að nota febrúar til þess —
hann er styðBtur. F. G.
og heræfingum hans hefir Hann-
es JónBson hafnsögumaður (d.31.
júlí 1937) sagt með þessum hætti:
„Skömmu eftir að Kohl kom
til Vestmannaeyja stofnaði hann
herflokk með fullvöxnum mönu-
um. Æfði hann flokkinn af miklu
kappi og vígbjó hann eins og
tíðkaðist í Danmörku. Drengja-
flokki kom hann einnig upp.
Um átta ára aldur var Hannes
tekinn í herflokkinn og var hann
í honum um tveggja ára skeið
áður en Kohl dó. Mættu dreng-
irnir til heræfiinga á hverjum
miðvikudegi og sunnudögum að
færu verði. Komu þeir saman
við þinghúsið, og raðaði Kohl
þeim í herfylkingu þar. Þaðan
gengu þeir venjulega inn í Saud-
skörðin, suðaustur af Hánni.
Tveir og tveir gengu saman,
trumba var slegin og spilað á
flautu meðan á göngunni atóð.
í Sandskörðunum voru mörg
einstæð rof. Skipti Kohl liði og
lét annan flokkinn sækja rofin,
en hinn verja. Drengirnir voru
vopnaðir rauðmáluðum trébysa-
Leíðmdí.
Lof mér halla höfði í
faðm þinn blíða,
hvíldar njóta rétt um stundar-
bil.
Hér er margt af ströngu
við að stríða,
strit og mæða verða lengi til.
S.
Fágætt tíífellí
bar við í Ytri-Njarðvík 21.
f. m. Bjarni Árnason sjómaður,
eÍDhleypur, 40 ára gamall fanst
örendnr í herbergi sínu. Er sagt
að hann hafi 30. des. s.l. sagst
ætla til Reykjavíkur og þaðan
til Snæfellsness, á ættstöðvar
sínar.
21. f. m. fréttist að hann
hafði ekki komið til Snæfells-
ness og ekki hafði hans orðið
vart á gistihúsum Reykjavíkur.
Á laugardagskvöldið 21. f. m.
réðist lögreglan að herbergi
Bjarna — hann bjó einn í húsi
— og braut það upp,
Var þá Bjarni örendur þar,
og lykillinn að herberginu hékk
á nagla inni í því.
Þegar þetta er ritað er dauða-
orsök ekki kunn, en lík Bjarna
var sent til Reykjavíkur til
krufningar. Áleit læknir að
Bjarni hafii legið þarna dauður
í c.a. þrjár víkur.
Dagsbrúnarkosning.
I verkamannafélaginu Dag«-
brún í Reykjavík fór nýlega
fram stjórnarkosning. Kosning-
in var listakosning en þó ekki
hlutfallskosning. Pékk því sá
flokkurinn öll völdin í sínar
um og var á þeim byssustingur
úr tré. Óbreyttir liðsmenn voru
einkenndir með rauðri klæðis-
ræmu, sein var næld á öxlina.
Oddamaður hafði rauðan klæð-
isborða á treyjukraganum og
náði hann fram að barka, en
við hlið bar hann trésverð.
Tumbuslagarinn og fánahexinn
voru eins auðkenndir. Kenndi
Kohl drengjunum að ganga hór-
mannlega og að fara með byssu.
Að loknum æfingum fór Kohl
oft með allan hópinn niður að
Auaturbúð og gaf hverjum líðs-
manni kringlu á byssustynginn.
Ef einhver var of matbráður og
beit í kringluna, fékk hann skell
á rassinn. Ný kringla var sett
á stinginn, því allir urðu að eiga
heila kringlu, þegar þeir héldu
heim, eftir að liafa skilað byss-
um sínum við þinghúsið. Á súniiu-
dögum voru drengirnir við æf-
ingar með þeim eldri, en þá
æfði Kohl aðalliðið, Eftir þær
æfingar voru oft skemmtisam-
komur í þinghúsinu og var
það kallað „atlandixa.11 Sungu
hendur, sem flest fékk atkvæð-
in. Að þessu sinni varð flokk-
urinn með langa nafninu hlut-
skarpastur, þ. e. Héðins og
Kommaflokkurinn, sem fékk
659 atkv. Sjálfstæðisflokkurinn
426 atkv. og Alþýðuflokkurinn
aðeinB 408 atkv.
Til skamms tíma heflr Al-
þýðuflokkurinn verið einráður
í þessu félagi, en nú er hann
þar. eins og annarsstaðar á fall-
anda fæti. Nokkrir Pramsókn-
armenn eru í Dagsbrún og hafa
senniiega kosið með Alþýðufl.,
en ekki kommunum sálugu, —
en ekkert dugði.
Messað
sunnudaginn 5. þ. m. í Landa-
kirkju kl. 2 e. h.
Veðtirfar og afíabrögð.
Nokkrir bátar byrjuðu róðra
hér snemma í janúar og fjölg-
aði þeirn daglega, svo að um
fimtíu munu hafa farið í fiski-
leit síðustu daga mánaðarins.
Einstöku bátur reitti dálítið, en
yfirleitt var afli tregur. Sjóveð-
ur voru góð í janúar, en síðan
febrúar byrjaði hefir veður ekki
verið jafn hagstætt, og lítið um
róðra.
Sjómannanámskeíðlna
hér lauk rétt fyrir mánaða-
mótin.
Kennari var Priðrik Steinsson
skipstjóri. 19 piltar itóðust
prófið.
Aths.
Vilji einhver lesenda Víðis
svara grein F. G. J. hér í blað-
inu, þá er rúm velkomið.
menn þar og höfðu annan gleð-
skap með höndum. Pengu dreng-
irnir að taka þátt í þeim fagn-
aði. Kohl var mjóg röggsamur
og atkvæðamikill í stjórn sýsl-
unnar. Er ekki ofmælt, að hann
hann setti nýjan svip á líf og
háttu manna. Drykkjuakap um-
bar hann ekki. Sæi hann drukk-
inn mann á almannafæri, let
hann þegar setja hann i fanga-
hú8ið, og sleppti honum ekki
fyrri út en af honum var runn-
in víman. Kohl gætti þess vand-
lega að menn drægi sig til
bjargar, svo þeir yrði ekki
sveitinni að byrði. Húsvitjaði
hann svo að segja til þeBS að
hafa eftirlit með þeim, sem
hlédraígir voru. í tíð Kohls var
Þórður i Litlabæ böðull, og
fékk hann af því jviðurnefnið
„böddi“. Þórður böddi var lat-
ur og dró sig lítt til bjargar.
Einhverju ainni var nfli góður
og stunduðu flestir róðra af
kappi. Þórður böddi lá í landi
og lét hverjum degi nægja sína
Pramh.