Alþýðumaðurinn - 22.03.1968, Qupperneq 6

Eitraður er öfugugginn
(Framhald af blaðsíðu 8).
kemur skjólstæðingur yðar
eins og álfur út úr hól og lætur
eins og þessar upplýsingai' séu
ekki fyrir hendi, og því sé nauð
syn á að upplýsa þetta. Hvílík-
ur öfuguggaháttur.
Sjöunda málsgrein er fram-
hald fimmtu og sjöttu, hugleið-
ingar um a& dýr verði nú vistin
þama og loks er klykkt út með
því að gefa í skyn að á komanda
árum verði bæjarbúar að bæta
á sínar herðar auknum útsvars-
byrðum til að standa undir
halla þeim sem búast megi við
vegna reksturs þessa vistheimil
is. Þetta er ósvífin blekking og
til þess fallin að skaða félagið
og valda óvinsældum í þess
garð. En hún fellur um sjálfa
sig þegar upplýst er, að félagið
er sjálfseignarstofnim, og sem
slík bænum óviðkomandi. Áður
en ég skilst við þenna kafla og
svara áttundu málsgrein vil ég
bregða upp mynd fyrir skjól-
stæðingi yðar, ég fer ekki fram
á að hann roðni við að skoða
hana, hann er sennilega vaxinn
upp úr því. Haustið 1966 kom
maður á fund Jóhannesar Óla
stjórnarformanns í S. V. Maður
þessi er kennari að mennt og
enginn auðmaður, en fjölskyldu
maður er hann. Nú færði hann
félaginu 50 þúsund krónur að
gjöf frá þeim hjónunum, sem
þakklætisfórn til skaparans fyr
ir að hafa veitt þeim þá blessun
að börn þeirra öll, eru andlega
og líkamlega heilbrigð. Skjól-
stæðingur yðar færir einnig
sína fórn, hún felst í því að
skrifa grein sem skaðar mál-
efni Styrktarfélags Vangefinna.
Enn sannast að ólíkt hafast
menn að. Alþýðumaðurinn ber
fórn skjólstæðings síns á borð,
ég vil óska að hann verði einn
- UTSYNARKVOLD
(Framhald af blaðsíðu 8).
vinsælu Skandinavíu- og Mið-
Evrópuferðum heldur Útsýn
einnig áfram.
„Við , bjóðum ekki aðeins
ferðir til Mallorka,11 mælti Ing-
óKur að lokum, „við getum
boðið 40 aðra yndislega dvalar-
staði við Miðjarðarhafið á verði,
sem enginn íslenzkur aðili get-
ui' keppt við, því að Útsýn hef-
ur nú fengið umboð á íslandi
fyrir stærsta ferðaskrifstofu-
hring í Bretlandi, Sky Tours og
Riviera og selur í ferðir þeirra
árið um kring og geta ferþeg-
arnir greitt kostnaðinn í ís-
lenzkum krónum.“
Að loknu erindinu var mynda
sýning frá Spáni og ítalíu, síðan
ferðabingó, og var vinningur-
inn ferð með Útsýn til ítalíu
eða Spánar eftir eigin vali. Að
lokum var dansað af fjöri til kl.
1 e. m.
Umboðsmaður Útsýnar á Ak-
ureyri er Aðalsteinn Jósefsson,
bóksali.
Auglýsingasíminn er
1-13-9?
AUGLÝSIÐ í A.M.
norðlenzkra blaða um það noi'ð
lenzka framtak.
Fyrstu setningu áttundu og
síðustu málsgreinar, er hægt að
samþykkja, en hún er undan-
tekning til að staðfesta regluna,
niðurlag málsgreinai'innar er í
órofa sambandi við það sem á
undan er komið. Þar segir „að
æskilegt sé að Alþýðumaðurinn
beiti sér fyrir að hið rétta komi
í ljós.“ Samkvæmt íslenzkri mál
venju þýðir þetta, að það sem
í ljós hafi komið hingað til sé
rangt. Ég mótmæli þessari skoð
un, sem ósannri og ósæmilegri.
Skjólstæðingur yðar endar
greinarstúfinn á þessum orðum.
„En vonandi er þessi grunur
ekki réttur.“ Hvaða grunur? Er
það sá grunur sem hann í allri
greininni er að reyna að læða
að lesendum? Sá grunur hefir
aldrei verið til nema í hans eig-
in hugarheimi, er rakalaus og
hefir aldrei yerið réttur.
En málið er mikilvægt, það er
mikilvægt þeim foreldrum, sem
orðið hafa fyrir þeirri bitru lífs
feynslu að eignast vangefið
barn, nú eygja þau möguleika
á því, að barninu þeirra sé bú-
inn góður samastaður, þó að
þeirra umönnun þrjóti. Það er
mikilvægt vegna þess, að með
því að hrinda málinu í fram-
kvæmd, viðurkennir samfélag-
ið, að það hafi skyldur að rækja
við þessi umkomulausu olnboga
börn sín, skyldur sem alltof
lengi hefir dregizt að viður-
kenna. Það er mikilvægt vegna
þess, að þarna verður vangefn-
um börnum búin beztu skilyrði
til að öðlast þann þroska, sem
þau eru fær um að ná, bæði
líkamlega og andlega, í umsjá
þjálfaðra gæzlusystra og sér-
menntaðra kennara, með aðstoð
leiktækja sem hæfa. Og enn er
það mikilvægt vegna þess, að
það sameinar mikinn góðvilja
karla og kvenna sem eiga nógu
heit hjörtu og barnsleg, til að
trúa- því sem ságt var endur
fyrir löngu „það sem þér gerið
einum þessara minna minnstu
bræðra, það hafið þér mér
gjört.“
Styrktarfélag Vangefinna í
Akureyri á fjölmarga velunn-
ara, og styrktarmenn og konur,
þótt engin einstaklingur hafi
verið jafn stórtækur í gjöfum
og kennarinn, sem að ofan grein
ir frá, þá hafa gjafir þeirra ver-
ið drjúgar, t. d. kallaði aldraður
iðnaðarmaður gjaldkerann á
sinn fund og afhenti honum
fyrst 10 þús. kr. og síðar 15 þús.
kr., gamall maður hættur störf-
um að mestu kom með 10 þús.
kr., kona í Raufarhöfn sendir 5
þús. kr., starfsfólk fyrirtækja og
fjöldi einstaklinga leggja sínar
gjafir fram í þágu málefnisins.
Oddfellowstúkan, Lionsklúbb-
arnir báðir, Zontaklúbbur Akur
eyrar hafa hvert um sig lagt
fram tugi þúsunda. Einn kostar
sjálfur útgáfu bæklings, en gef-
ur síðan félaginu ritið svo það
njóti þess sem inn kemur við
sölu þess. En tryggasti tekjulið-
urinn er sá sem kemur frá
hreppum og bæjarfélögum í
Norðurlandi þ. á. m. Akureyri,
og er tilkominn á þann hátt, að
Styrktarfélag Vangefinna beindi
þeim tilmælum til þessara aðila,
að þeir leggðu árlega fram 10
kr. af hverjum íbúa og rynni
þetta fé til félagsins. Þá er enn
ótalin ársgjöld félagsmanna og
merkjasala. Þessu fé er safnað
í sjóð og verður sem bakhjallur
til tækjakaupa og til reksturs
heimilisins, í mörgum tilfellum
í samráði við gefendur fjárins.
Byggingarkostnaður heimilisins
var um síðustu áramót rétt um
5 milljónir. Fjárreiður bygging
arinnar annast Stefán Þórarins
son til þess skipaður af ráðu-
neyti því sem málið heyrir und
ir. Kostnaðai'áætlun hefir hækk
að í 22 til 24 milljónir og starfs-
mannabústaðir eru áætlaðir um
6 milljónir. Rými vannst í
kjallara er til byggingarfram-
kvæmda kom, og er nú áætlað
að heimilið rúmi 49 vistmenn.
Þá er einnig ætlast til að að-
staða verði fyrir dagheimili van
gefinna barna, ef þörf verður á
því.
Albert Sölvason.
Svolítill eftirmáli. Undirritað
ur vill upplýsa, að honum þykir
fengur að þessari grein Alberts,
þótt hún sé skrifuð af töluverð-
um tilfinningahita, er hæfir
vissulega góðu málefni. Ég hlýt
að taka á mig „syndir Ugga,“
sem ábyrgðarmaður AM og um
leið og ég sendi Albert vinar-
kveðjur vildi ég spyi'ja hann
eftir, hvort, ef margir ælu sömu
grunsemdir í brjósti og Uggi
hér í „bænum okkar,“ hefði
AM þá eigi unnið hér þarft verk
með því að gefa Albert tæki-
færi til þess að kveða þær nið-
ur í eitt skipti fyrir öll. AM hef
ir aðeins 1 blaðamann sem Al-
bert mun vita og var undirrit-
aður eigi í bænum þá er skóflu
stungan að Sólborg var tekin.
s. j.
AKUREYRARDEILD KEA
heldur AÐALFUND sinn að Hótel KEA þriðjudags-
kvöidið 2. apríl og hefst itann kl. 8.30.
Kosnir v.erða á fundinum:
1. Tveir menn í deildarstjórn til þriggja ára og tveir
til vara til eins árs.
2. Einn maður í félagsráð og einn til vara.
3. Áttatíu og sjö fulltrúar á aðaffund K.E.A. og tutt-
ugu og níu til vara.
Listurn til fulltrúaráðs bera.að skila til deildarstjóra
fyrir 30. rnarz.
' DEILDARSTJÓRNIN.
I Jn I rii I rJn I
mm
I ▼ I ▼ I ▼ I
slippstödin,
PÓSTHÓLF 246 . SÍMI (96)21300 . AKUREYR1
AUGLÝSING
um framboð og kjör forseta Islands
Kjör forseta íslands skal fram fara sunnudaginn 30.
júní 1968.
Framhoðum til forsetakjörs skal skila í hendur dóms-
málaráðuneytinu, ásamt samþykki forsetaefnis, nægi-
legri tölu meðmælenda og vottorðum yfirkjörstjórna
um að þeir séu á kjörskrá, eigi síðar en fimm vikum
fyrir kjördag.
Forsetaefni skal hafa meðmæli minnst 1500 kosninga-
bærra manna, en mest 3000, er skiptist þannig eftir
landsfjórðungum:
Úr Sunnlendingafjórðungi (V.-Skaftafellssýslu- Borg-
arfjarðarsýslu, að báðum meðtöldum) séu minnst 1040
meðmælendur, en mest 2085.
Úr Vestfirðingafjórðungi (Mýrasýslu—Strandasýslu, að
báðum meðtöldum) séu minnst 130 meðmælendur, en
mest 265.
Úr Norðlendingafjórðungi (V.-Húnavatnssýslu—S.-
Þingeyjarsýslu, að báðum meðtöldum) séu minnst 230
meðmælendur, en mest 455.
Úr Austfirðingafjórðungi (Norður-Þingeyjarsýslu—A.-
Skaftafellssýslu, að báðum meðtöldum) séu minnst 100
meðmælendur, en mest 195.
Þetta auglýsist'hér með samkvæmt lögum nr. 36/1945,
sbr. lög nr. 39/1963, um framboð og kjör forseta ís-
lands.
Forsætisráðuneytið, 29. febrúar 1968.
Bjarni Benediktsson.
Birgir Thorlacius.