Heimdallur - 04.05.1933, Blaðsíða 1

nnrriTR
mW Í1 Su Su HJ Mm
BLAÐ UNGRA SJÁLFSTÆÐISMANNA
Aigreiðsia i Bankastræti 3 — Simi 4020
36. tbl.
Reykjavik, fimmtudaginn 4. maí 1933
IV. árg.
Réttarríki.
Um mörg ár liafa slaðið liér
liarðvílugar deilur milli
Iveggja stefna. Deilurnar hafa
verið um ýmiskonar efni, en
undirrót margra þeirra hefir
verið sú sama. Hún hefir verið
sú, hvort vera skuli réttarríki
hér á íslandi eða ekki.
Aðrir vilja að lögin skapi
mönnum rétt, hinir vilja að
hver skapi sér hann sjálfur.
Aðrir vilja að rikið hafi fram-
kvæmdavaldið, og gæti þess, að
lögin gangi jafnt yfir alla, hiu-
ir vilja að þeir beygi sig fyrir
lögunum, sem ekki hafa bol-
magn lil að brjóta þau. Aðrir
vilja að ágreiningsmál séu
lögð undir dómstóla, hinir vilja
að menn þreyti um þau afl.
Hin fyr taida stefna hefir
um mörg ár átt örðugt upp-
dráltar á Alþingi, og má þar
til færa mörg dæmi, þó hér
verði fá ein tekin.
Þegar vinnudeilur hófust
fyrir alvöru hér á landi — en
]>að varð þegar fyrstu komm-
únistar landsins Jónas Jónsson
og' Ólafur Friðriksson fóru að
skifta sér af þeim málum
urðu átökin mjög geigvænleg.
Menn fengu áverka og' lá nærri
að friðsamir menn (svokallaðir
verkfallsbrjótár) væru myrtir.
En eignum manna var spillt, og
engum bætt neitt.
Þella ofbeldi hafði þá um
langan tíma verið alveg' óþekkt
hér á landi, svo mönnum brá
alvarlega i brún, en Ólafur
Friðriltsson fylltist svo miklurn
ofmetnaði, að hann safnaði liði
og hugðist að taka landið her-
skildi.
Ot af öllu þessu tóku velvilj-
aðir menn að hugsa alvarlega
uin rétlarfar í vinnudeilum, en
löggjöf íslendinga var þá og er
enn mjög ófullkomin um þau
cfni. Kom-þá fram á Alþingi
U'umvarp um það, að leggja
öll slík mál í gerð óvilhallra
manna, er byggðu úrskurð sinn
á rannsókn, sem birt væri öll-
um þeim, er hlut ættu að mál-
um.
Þessum mörinum l'anst alveg
sjálfsagt að mál þessi, eins og
önnur ágreiningsmál, væru
rannsökuð, og á þau lagður úr-
skurður af mönnum, sem hafn-
Kommúnistar.
(0r bréfi i'rá Siglufirði).
Það mun vera álit æðimargra
manna ,að það sé( aðeíns hér i
Rcykjavík, sem veruleg hætta
sé á skipulögðum óeirðum af
hendi byltingarflokka. Þeirrar
skoðunar virðist ríkisstjórnin
hafa verið, er hún samdi frum-
varpið um varalögregluna. Eft-
ir væru yfir deilurnar. — En
þessi menningarstefna hafði
elcki meiri hluta á Alþingi.
Erumvarpið náði því ekki fram
að ganga.
Næst var það„ er liðsafnaður
fór að tíðkast hér, til þess að
koma fram vilja sínum með
valdi án laga og réttar, að góð-
gjarnir menn fluttu það mál
á Alþingi, að ríkisvaldið skyldi
eflt svo, að það gæti látið lög
ganga vfir alla, og alla jafnt. |
En þessi menningarstefna
hafði heldur ekki meiri hluta
á Alþingi þá.
Þeir, sem gegn þessu hvoru
tveggja risu, uppskáru það,
sem þeir ltöfðu ætlað. Þeir
hlutu fylgi lýðsins, sem vildi
skapa sér sjálfur rétt, og þeir
komust til valda. Um nokkur
ár ríktu þeir hér í félagi, Tíma-
menn og sósíalistar og reyndu
að gera sína stefnu að lögmáli.
Stjórnin sjálf gaf fyrirmynd-
ina. Hún verzlaði með fé al-
mennings, og útdeildi lausafé
og fasteignum ríkissjóðs, eins
og sinni eign, til fylgismanna,
og til Iögbrjóta í launaskyni.
Hún lét ýmist enga dóma
ganga yfir stuðningsmenn sína,
eða hún bjó til flokksdómara.
hún hvatti og studdi þá, sem
sjálfir vildu skapa sér rétt og
laka hann með valdi.
í þessu hag'stæða leiði hækk-
aði kommúnisminn seglin og
býst nú til stórræða. Nú er
þetta orðið öllum ljóst, svo að
Alþingi það, sem nú situr, tek-
iir al’stöðu til þessa máls vit-
andi vits.
Menn bíða þess að sjá, hvorl
réttarríkisstefnan eða skrilrík-
isstefnan hefir meira fylgi á
Alþingi þegar það er bert orð-
ið, munu Sjálfstæðismenn taka
sinar ákvarðanir, því að þeir
hafa fastákveðið það, að ísland
skuli hér eftir vera réttarriki.
irfarandi kafli úr bréfi ,sem
Heimdalli hefir horist frá
Siglufirði sýnir það, að þar
nyrðra lita menn öðrnvísi á
þetta mál.
„Margir eru undrandi yfir því,
að enn skuli ekkert vera gerl
til að hefta uppgang kommún-
ista hjer á landi. Má það und-
arlegt heita, að Sjálflæðis- og
Framsóknarflokkurinn skuli
ekki taka höndum saman, og
kveða Kommúnismann niður í
eitt sldfti fyrir öll. Einu gildir
þótt það kosti eitthvað. En hjer
dugar engin hálfvelgja. Það
þarf að ganga þannig frá þeim,
að þeir eigi ekki uppreisnar
von aftur. Þetta verður að ger-
ast, því fyr, því betra og auð-
veldara. Eklci borgar sig að
híða með að taka fram fyrir
hendurnar á þessum óaldar-
flokki, þahgað til það kostar
hlóðsúthellingar, og þær e. t. v
mikla.
Allir muna hvað gerðist í
höfuðsstaðnum þ. 9. nóv., og
hvað gerðist á Akureyri nú ný-
skeð. Á Siglufirði er þó á-
standið líklega verst, því sánn-
anlegt er, að þar eru konun-
únistar húnir að vopna sig all-
verulega, keyptu þeir t. d. ný-
lega í húð á Akureyri 28
skammhyssur og gnægð skot-
færa, og engum hjer nvrðra
dvlst lil livers þeir ætla að
nota það.
í Finnlandi, Ítalíu og Kana-
da er kommúnisminn bannað-
ur, fjelög þeirra hönnuð og
þeir fá ekki að slilla upp við
neinar kosningar. Því getum
við ekki einnig komið þessu
þannig fyrir hjá okkur?
Jeg veit ekki hvort hinum ís-
lenzku stjórnarvöldum erkunn-
ugl um, að hingað og þahgað
á landinu eru menn, sem sann-
anlegt er að fái fast kaup frá
Rússum, fyrir að útbreiða
kommúnismann hér á landi,
æsa fólkið upp, og koma af
stað verkföllum og uppþotum.
Menn þessir hafa flestir verið
i Rússlandi 2—3 ár, til þess að
læra, og að sjálfsögðu hefur
talsvert af námstímanum farið
í að kynna sjer hvernig fara
eigi að, að ræna og drepa þeg-
ar að byltingunni kemur.Mark-
mið þessara mahna er að rífa
niður til grunna þjóðskipulag
vorl. Það verður þvi ekki um
það deilt, að þeir séu örgustu
löðurlandssvikarar og land-
ráðamenn. Og þessir menn eru
alls ekkert feimnir við að lála
fyrirætlanir sínar í ljósi. Þeir
gorta af ]tví á fjölmennum oji-
inberum fundum, að þeir skuli
gera byltingu, og það innan
skamms. Og engum dylst, að
ætlun .Rússa er að g'era ísland
að einskonar rússneskri ný-
lendu, rússneskri bækistöð, á
meðan þeir ekki geta náð vf-
irhöndinni annarsstaðar í Ev-
rópu.
Það er enginn vafi á því,
að ýmislegt ber til tíðinda hér
á landi á næstunni, ef komm-
únistum helzt uppi með að
ógna rílusvaldinu framvegis
eins og hingað til. Verði elck-
ert að gert, munu ýmsir glæp-
ir, þjófnaðir og ofbeldi kornast
í tízku hér á landi. Þegar svo
sökudólgur er leiddur fyrir
rétt, neitar hann hara að svara,
segist vera kommúnisti, og ]>á
er ekkert annað að gera cn
sleppa manninum. Svona lcom
það fyrir á Akurevri á dögun-
um, og svona mun það halda
áfram að vera, á meðan rílcið
liefur ekkert annað en skráð
lög, en vantar allt til að fram-
fylgja þeim með.
Við eigum að láta okkur það
í ljettu rúmi lig'gja, þótt komm-
únistar og sósíalistar hamist
;egn ríkislögreglu. Við verðum
að fá liana, öfluga og fljótt,
eigum ekki að bíða þangað til
liinir herja aðdyrum lijá okk-
ur með hlöðnum bvssum. Það
er engum, sem vill að lög
lahdsins sjeu í heiðri höfð, illa
við, þótt lögregluörvggið sé
aukið. Hinsvegar er skiljanlegt
að oíheldis- og ránsmönnum
sé illa við það.
Mal þetta er orðið svo alvar-
legt og hættulegt, að þing og
stjórn verða að setja rögg á
sig, og taka lijer i taumana áð-
ur en það er of seint. Þegar
svo er komið, að fjölmennur
óaldarfloklcur í landinu er far-
inn að afla sér vopna og skot-
færa, verður ríkisvaldið að eiga
einnig vopnuðum mönnum á
að skipa á móti. Það nær elcki
neinni átt, að ekki skuli vera
hetur um öryggi ríkisins húið
en svo, að nokkrir menn með
skammbyssur i höndum geli
hoðið ríkisvaldinu birginn. ís-
lenzkir stjórnmálaflokkar liafa