Dagblað - 20.02.1925, Qupperneq 3

DAGBLAÐ
3
GOODRICH *
GÚMMÍSTlGVÉL
hafa verið notuð hér síðustu 10 ár-
in, og hafa reynzt allra stigvéla
bezt, að dómi þeirra, er reynt hafa.
Fást nú í öllnm hæðum
og ýmsum litnm.
Kaupið ekki önnur stígvél en þau,
sem hafa þetta vörumerki og rautt
band að ofan. Þá fáið þið hið bezta.
Fást hér í Beykjavík á eftirfarandi
stöðum:
O. Elling-sen, Veiöarfœraversl. ,Geysir‘,
Ole ThLorsteinsson, B. SteisSnsson.
5 mismnnandi stærðir.
fást ódýrastar
hjá
Á. EINARSSON & FUNK
Sími 982. Templarasundi 3.
Vinnustofa
okkar teknr að sér alls konar
viðgerðir á raftækjnm. Fægj-
nm og lakkberum alls konar
málmlilnti. Hlöðnm bíl-raf-
geyma ódýrt.—Fyrsta fl. vinna.
1 beildsölu aðeins hjá umboðsmanni verksmiðjunnar
Jónatan Þorsteinssyni,
K
Reykjavík.
Símnefni:
MOEBEL.
Pósthólf 237.
Símar 64, 464 og 864.
Ú
H.í. rafmapsí. Hiti t Ljós,
Langavegi 20 B. Sfmi 830.
744 er sími Dagblaðsins.
Soiiur járnbrantakéiigslns.
— Það verður nokkuð erfið ökuferð, mælti
þjónninn og hló.
— Skiftið yður ekkert af því. Halló, eruð
þér bókarinn?
Hann hafði komið auga á mann í hvítum
jakka og svörtum buxum.
— Nei, herra, ég er matreiðslumaður.
— Þetta er undarlegur staður. Hvað heitir
hann?
— Þessi staður? Jú — Santa Cruz.
— Eg hefi aldrei heyrt hans getið. En hvers
vegna létuð þið mig ekki fá almennilegt her-
bergi? Hér er hryliilegt að vera.
— Herhergi nr. A hefir altaf verið talið gott.
— Jæja, en ég þarf að fara — skiljið þér
það? Réttið mér buxurnar minar, þá skal ég
gefa yður 25 cent.
Matreiðslumaðurinn varð við beiðninni, en
allir vasar á buxunum voru galtómir.
— Réttið mér jakkann og vestið!
í vösunum á þeim flíkum fann Kirk heldur
ekki neitt og hann neyddist því til að biðja
afsökunar.
— Fyrirgefið þér, karlinn minn! Eg hefi sjálf-
sagt skilið alt eftir í skrifstofunni. En verið þér
nú svo góðir að ná í bifreið handa mér. Mér
er altaf að versna.
— Viljið þér ekki fá að tala við læknirinn?
— Getið þér náð í góðan lækni?
— Já.
— Hér í gistihúsinu?
Matreiðslumaðurinn virtist í nokkurum efa um
það, hvort maðurinn væri vitlaus, eða hann
gerði að gamni sínu. Að lokum mælti hann:
— Þetta er ekki »hotel«, herra minn!
— Á, grunaði ekki Gvend? Það er náttúrlega
knæpa.
— Nei, það er skip.
— Er hvað-------------hvað segið þér?
Anthony reis upp við alnboga og starði á
hinn eins og tröll á heiðríkju.
— Eg sagði að það væri skip, herra minn.
— Snáfið þér burtu undir eins! hrópaði
Anthony í bræði og svipaðist um eftir einhverju,
sem hann gæti grýtt þennan ósvífna mann með.
Að lokura kom hann auga á stóra vatnskönnu
og þreif til hennar. En matreiðslumaður var
þá ekki seinn á sér að rjúka á dyr.
— Fyrirgefið þér, herra minn. Eg skal biðja
læknirinn að koma hingað undir eins.
— Hann heldur að ég sé fullur enn, mælti
Kirk við sjálfan sig um leið og hann hallaðist
út af aftur og stundi þungan af illri liðan.
Hann svimaði, en þegar það leið frá, opnaði
hann augun og virti alt, sem inni var, nákvæm-
lega fyrir sér. Komst hann þá að raun um að