Dagblað - 03.09.1925, Blaðsíða 2

2
DAGBLAÐ
Fólk af fjarskyldum kynstofn-
um og með ólikum tungumál-
um er altaf að mætast og skilja
hver aðra, er þær tala saman á
tungumáli kærleikans og bróður-
þelsins.
Yzt norðan úr isjakadreifing-
unni, kom hann fyrsti græn-
lenzki presturinn, sira Abelson
— til þess að taka við vigslu
til starfsins heilaga — í landinu
þar sem biskupar frá Grænlandi
kendu stéttarbræðrum sinum ís-
lenzkum, að búa til messuvín
úr krækiberjum.
Var nú högum breytt — sam-
göngur höfðu batnað og menn-
ing aukist — en boðskapur
meistarans um nýja menn til
uppskerunnar, lifir lengur en
bæði berjasafi og Spánarvín. Nú
og æfinlega þurfa þjóðirnar að
eiga kristna presta — og nú
bættist einn í hópinn. Nokkrum
annmörkum var það samt bund-
ið að fá þessu máli ráðið til
fullrar og góðrar úrlausnar —
sökum aðstöðunnar. Stjórn og
kirkja eiga stundum ekki alveg
samleið — og nú þurfti sam-
bandslandið að leita til beggja
— að fá litlu kirkjuna á Skut-
ulseyri til vígslunnar. En sam-
vinnan reyndist afbragð: stjórn
og kirkja á einu bandi, og sama
var um vinarþel og samvinnu-
fúsleik ísafjarðarkaupstaðar með
prest, bæjarstjórn og sóknar-
neínd í fararbroddi. Heimiluð
fjárveiting úr bæjarsjóði til þess
að standa straum af sæmilegri
móttöku svo sjaldséðra gesla —
og prestur, sóknarnefnd og söfn-
uður allur gerðu sitt til þess
að þessi sannlega einstæði við-
burður yrði sem minnisstæð-
astur.
Við ferðamennirnir með Is-
landi heyrðum það á máli
manna, sem við vígsluna voru,
að stundin sú myndi þeim seint
gleymast. Við voru staddir, auk
vígsluprests og hins grænlenzka
prests, þessir prestar: Síra Run-
ólfur Magnús Jónsson að Stað
í Aðalvik, síra Jónmundur Hall-
dórsson að Stað í Grunnavik,
síra Óli Ketilsson til Ögurþinga,
pastor loci síra Sigurgeir Sig-
urðsson, síra Páll Stefánsson að
Holti, síra Sigtryggur Guðlaugs-
son að Núpi og sira Böðvar
Bjarnason að Rafnseyri.
Lengi verður bjart yfir þess-
um minningum á ísafirði — og
því bjartara og hlýrra, eftir því
sem kirkjan verður stærri, bjart-
ari og víðfeðmari, og oss skilst
það betur og betur, að í faðmi
föðurelskunnar mætast allir. —
Kirkjuvinur.
Borgin.
Sjávarfiill. Síðdegisháflæður kl.
5,58 í kvöld. Árdegisháflæður kl.
6,25 í fyrramálið.
20. vika sumars hefst í dag.
Næturlæknir Ólafur Jónsson, Von-
arstræti 12, sími 959.
Næturvörður í Laugavegs Apóteki.
Tíðarfar. Norðanátt * alstaðar í
morgun, mest veðurhæð á Raufar-
höfn, 7 (snarpur vindur). í Horna-
firði, Seyðisfirði og Akureyri var 5
stiga hiti, annarstaðar 3—4 st. nema
á Hólsfjöllum við frostmark (0). í
Kaupmannahöfn var 12 st. hiti, Fær-
eyjum 6, Angmagsalik 7 og Jan
Mayen 1 stig. Loftvægishæj 770 við
Vesturland. Spáð er norðvestlægri
átt. með úrkomu á Norður- og
Norðvesturlandi, en purviðri á Suð-
ur- og Suðausturlandi.
Frá Henrietto Strindberg syngur í
kvöld kl. 7'/s. Eítthvað hafði verið
óselt af aðgöngumiðum í morgun,
en vænta má að enginn verði óseld-
ur í kvöld. Á söngskránni eru ein-
göngu ný viðfangsefni og mun
mörgum sérstakl. leika hugur á að
heyra liana syngja Dyvekes-söngva
Heise’s, »Svarta rosor« o. fl.
Andlát. Húsfrú Katrín Pétursdótt-
ir lézt á Landakotsspítala i morgun.
Hún var kona Guðm. Ólafssonar frá
Bygðarenda í Hafnarfirði.
Botnvörpnngarnir. í morgun komu
af veiðum: Skúli fógeti með 82 tn.
lifrar, Baldur með 83 tn. og Otur
með 70 tn. Draupnir kom inn i gær
eftir tveggja daga útivist með 200
»kítti« af ísfiski. Fer hann aftur út
í dag og veiðir áfram í ís. Hann
mun verða að veiðum fyrir Austur-
landi.
Esja kom til Pingeyrar kl. 11 í dag.
Síldveiðnskipin eru nú á förum að
norðan, pau sem ætla ekki að stunda
reknetaveiðar. Egill Skallagrimsson
kom hingað í gær og hafði aflað
um 3000 tn. Er hann fyrsta skipið
sem hingað kemur af sildveiðum.
V)ag6lað.
Bæjarmálablað. Fréttnblað.
Ritstjóri: G. Kr. Guðmundsson,
Lækjartorg 2. Símar 744 og 445.
Viðtalstími kl. 5—7 síðd.
Afgreiðsla: Lækjartorg2. Sími 744.
Opin alla virka daga kl. 9—7.
Blaðverð 10 au. eint. Askriftar-
gjald kr. 1,50 á mánuði.
Prentsmiðjan Gutenberg, h.f.
Fyrirlestur
um Grænland.
Eins og til stóð, hélt hr.
Schultz Lorentzen prófastur og
lector fyrirlestur í dómkirkjunni
í fyrrakvöld. Formaöur sóknar-
nefndar bauð gestinn velkom-
inn, sálmur var sunginn og
leikið undir af organleikara
kirkjunnar.
í*ví næst bóf prófastur máls
og lýsti mjög skilmerkilega og
ítarlega hinu grænlenzka trú-
boði frá upphafi, eða frá árinu
1721, þegar presturinn Hans
Egede fór til Grænlands, hinnar
viðáttumestu eylendu jarðar, til
þess að leita að leifum land-
námsmanna þar norður frá og
boða þeim kristna trú. Landið
er 40 þús. fermílur danskar, eða
25 sinnum stærra en ísland, og
því erfið leit að nokkrum þús.
íbúa á vesturströndinni, enda
þótt hin dreifða bygð nái ekki
yfir nema 300 mílna svæði.
Hans Egede flutti trúboð sitt
á norsku framan af, þótt eng-
inn skildi málið, en síðar lærði
hann að nokkru hið erfiða
tungumál eyjarskeggja. Hélt svo
Páll sonur hans og eftirkom-
endur trúboðsstarfinu áfram.
Grænlenzka málið, með hin-
um einkennilegu, löngu orð-
myndunum, var fátækt aö hug-
tökum, svo sem eðlilegt var
með þjóð, sem lifði í hinni
miklu dreifingu óbrotnasta lífi
þrotlausrar baráttu við náttúru-
öflin. Smámsaman auðgaðist
málið með vaxandi menningu,
og nú er svo komið fyrir
nokkru, að það er einvörðungu
notað í kirkjum og skólum og
opinberum málum. Orðarööin í
hverri setningu er öfug við það,
sem allllestar þjóðir eiga að